BANGTANIN YENİ ÜYESİ~(TAMAMLANDI)

ARTIK UMRUMDA DEĞİLSİN

Bu bölümü btsteahyung_tae ithaf ediyorum.

IU'dan

Tüm gece exo üyeleriyle oyun oynamıştık ve baya eğlenmiştik. Gerçekten çok eģlencelilerdi. Ama herkesin uykusu gelmişti. Kai hyung bana odasını vermişti. Kendide D.O hyungun odasında kalıcaktı. Bende kai hyungun odasına gidip yattım. Gece gene kabusla uyanmıştım. Ama uzun zamandır kabuslarım hyungları kaybetmekle ilgiliydi. Yataktan kalktım ve aşşağı indim. Saat 5 olmuştu. Jung suk hyungun uyandığını düşünerek onu aradım. Telefonu birkac çalıştan sonra açtı.

IU: Günaydın hyung.

Jung suk: Günaydın. Bende birazdan şirkete geçicektim.

IU: Hyung ben seulde değilim. Bugün şirkete gelmiycem ama yarın gelirim herhalde.

Jung suk: Bir şey mi oldu?

Jung suk hyunga olanları kısaca anlattım.

Jung suk: Gerizekalı. Nasıl inanır ki böyle bir şeye!

IU: Neyse hyung boşver olan oldu. Biraz kafa dagıtmak istemiştim.

Jung suk: Tamam. Sen dinlen. Cam yapıldı zaten bugünki toplantıları ertelerim. Sen kafana takma. Şuan nerdesin?

IU: Busandayım.

Jung suk: Dikkat et kendine. Telefonunuda açık tut. Ben arada ararım seni. Tamam mı?

IU: Tamam hyung. Saģol.

Jung suk: Üzülme ve kimseninde seni uzmesine izin verme. Kendi kaybeder.

IU: Sağol hyung. Neyse görüşürüz.

Jung suk: Görüşürüz.

Biraz daha terasta oturmaya devam ettim. Biraz sonra yanıma biri geldi.

D.O: Niye uyumadın?

IU: Sen miydin hyung? Ben geceleri uyuyamam zaten. Kazadan beri bu böyle.

D.O: Ama sağlığın için çok zararlı. Zaten iki işi bir götürüyorsun.

IU: Hyung gözümü kapatmamak benim için daha iyi oluyor. Sen niye uyumadın?

D.O: Bilmem uyuyamadım. Seni görünce yanına geldim işte.

IU: Anladım.

D.O: IU ne olursa olsun bundan sonra ben senin arkandayım. Hepimiz arkandayız. Zaten telefonlarımız birbirimizde var. Bir aramaya bakar. Hemen yanına gelirim.

IU: Sağol hyung. Gerçekten artık ne doğru ne yanlış ayırt edemiyorum. Dün olanları düşünüyorum acaba bana hiç mi güvenmemişlerdi ya da ben onlara bana güvenmemelerini sağlıycak bir şey mi yaptım diye düşünüyorum.

D.O: Hayır, böyle düşünme eminim onlarda yaptıklarından çok pişmandırlar ama bir fayda etmiyor ne yazık ki.

IU: Hyung ben onları o kadar çok affettim ki. Herhalde ne yapsak IU affeder artık dediler. Ama ne kadar affetmek istesem bile kalbim affetmiyo. Kalbim çok ağrıyor. Bu mafyaymış felan benim umrumda değil. Bana zarar gelsin ama sevdiklerime gelmesin yeter. Ben zaten kimsesizdim şimdi daha da kimsesizleştim. Ailemi kaybettim, şimdide hyungları.

D.O: Sen kimsesiz ya da yalnız değilsin. Onlar hala seninle. Ama bizde varız, seni seven milyonlarca hayranın var. Biz seninleyiz.

Gözüm dolmaya başlamıştı.

IU: Aslında belkide beni en çok üzen şey ölümüne sevdiğim kişinin beni sevmemesidir. Kalbim en çok onu düşününce ağrıyor. Ona zarar vermek istiyorum. Onunda benim gibi canı yansın istiyorum. Ama sonra ona zarar gelirse en çok benim canım yanar diyorum. Dayanamam. Neden? O benim canımı yaktığı halde neden ben onun acı çekmesini istemiyorum.