GELİNCİK (Tamamlandı)

19. Bölüm

Ben geldiiiiim🙌🙌

Beklediğiniz bölüm sanırım bu. Keyifli okumalar.

*********************************

2 yıl önce

Yaman arabanın direksiyonunu sıkıca kavramışken ilerlediği yola odaklanamıyordu. Bu duruma nasıl geldiğini bile bilmiyordu. Aklında dönüp duran babasının son isteği onu bunu yapmaya itmiş ve şu an annesi ile kız bakmaya gidiyorlardı.

İyi hissetmiyordu. Kendini ihanet ediyormuş gibi hissediyordu. Asya' ya değil, kalbinde yeşerttiği sevdasına ihanet ediyordu. Hayır, yapamayacaktı. Oraya gidecek, görüşecek ve annesine kızı beğenmediğini söyleyip oldukça zor kriterler öne sürecekti. Annesi o kriterlere uyan bir kız bulana kadar rahat bir nefes alabilirdi.

"Oğlum, bak sakın kıza ters davranma. Hem yetim hem öksüzdür. Konuşup anlaşmaya çalış olur mu?"

Yaman annesine yandan bir bakış atıp başını salladı. Neden kötü davransın ki? Kız için de üzülmüştü. "Tamam." dedi kısaca. Pek konuşası yoktu.

Sadece benzin için bir kez durarak bitirdikleri yolun sonunda, bahçeli iki katlı bir evin önünde durmuşlardı. Annesi ve o aynı anda indiklerinde Yaman arka koltuktaki çiçek ve tatlıyı da alarak annesinin arkasından içeri girdi.

Bir yanı oldukça buruktu. Kırıktı. Askerde aylarca hayal ettiği bu olayı başka bir kızın kapısında yaşıyor olmak ne zordu. Oysa Asya' sı için en güzel çiçekleri alacak, içine gelincikler konduracaktı. Olmamıştı. Olmayacaktı. En acısı da buydu.

Kolunu dürten annesi ile kendine geldiğinde ona bakan insanları ancak fark etti. Dalmıştı yine. Selamlaşmanın ardından içeri girdiklerinde açılan sohbetleri dinledi, sadece ona soru sorulduğunda cevap verdi.

"Geliş sebebimiz belli, izniniz olursa oğlum ve kızınız bir görüşsünler."

Odadaki orta yaşın üzerindeki kadın kocasından da onay alınca kapıya yakın oturan kıza döndü. "Züleyha, ablana söyle yan odaya geçsin."

Züleyha sessizce başını salladı ve yerinden kalkıp odadan çıktı. Yaman' da aynı kadının yönlendirmesi ile yan odaya geçtiğinde içeride oturan kıza kısa bir bakış atıp karşısındaki koltuğa oturdu.

Züleyha, "Sen de yanlarında dur." diyen yengesine başını salladı yine. O gider gitmez de kapıyı kapatıp sessizce köşeye çekildi.

Alize' nin çaresiz bakışları kardeşi Züleyha' ya döndüğünde, Züleyha' nın boynu büküldü, yüreği daraldı. Kalbi korkuyla çarparken aynı sessizlikle eğdi başını.

Yaman bu sessizlikten rahatsız olup yerinde kıpırdandı. Bir şekilde bir şeyler konuşması gerektiğini biliyordu. En azından kıza bir kaç soru sormalıydı. "Adın neydi?" Mükemmel(!) bir girişti.

"Alize, sen de Yaman değil mi?"

Ağır ağır başını salladı Yaman. Şimdi ne soracaktı. "Kaç yaşındasın?"

"23."

Yaman' ın aklına soracak başka bir şey gelmezken iyice rahatsız oldu. Acaba direk evlenmek istemediğini mi söyleseydi. Öyle de olmazdı, annesinin kulağına gidebilirdi bu yaptığı. Hem onu üzmeden hem de sevdasına ihanet etmeden bu işin içinden çıkmalıydı. Çıkmalıydı ama nasıl?

"Evlen benimle."

Şaşkınlıktan genişleyen bakışları anında sesin sahibini buldu. Alize' yi. "Anlamadım."