When the Weather Is Calm

CHAPTER 8

Matapos ang mahaba at malalim na pag iisip sa shower room ay bumaba ako sa kitchen habang pinupunasan ang basa kong buhok.

I am simply wearing this white
t-shirt and a blue short. My heart skip a beat when I see Adam standing in all handsomeness.

Nagpatuloy ako at kumuha ng tubig sa ref. Kahit na nahihiya at nalilito pa rin ako sa sinabi niya kagabi ay sinubukan ko pa ring kumilos ng natural.

"No classes?" As he put the water glass on the countertop.

"Yeah. Suspended." I respond.

Nakakatawa dahil nag suspend sila dahil sa malakas na bagyo.
Ngunit heto ngayon ang araw, masayang nakangiti sa langit.

Kinalimutan ko na lang ang mga sinabi niya. We talk and bond casually which I really notice dahil hindi naman siya pala kwento kung ano ang mga nangyayari sa kanya. He's talking a lot now. Iniisip ko kung iyon ang magandang dulot sa kanya ni Pia.

"Aray ko Ella! Bakit mo pa kasi ako sinama dito."

Nakayuko kami ngayon sa corridor ng Business Management building.

Isang linggo na ang nakalipas nang magsimula ang pasukan ng College students. Kaya heto si Ella, pilit hinahanap ang taong kumuha ng kanyang atensyon.

"Malapit lang dito room ni kuya Adam diba? Puntahan mo kaya baka kaklase niya si kuyang pogi."

I arched a brow to what Ella have said. Ano namang gagawin ko kay Adam? Susungitan lang ako kapag pumunta ako doon.

"Bahala ka nga diyan." Naglakad ako pabalik para makauwi na dahil kanina pa ang uwian namin. Iniwan ko si Ella na parang tukong nakadikit at sumisilip sa pader ng mga room.

Nakita ko na balak niya akong hilain pabalik ngunit mabilis akong nakawala at tumakbo.

I make a turn to the other hallway when I bump into someone kaya napaatras ako dahil sa impact. Nabitawan ko ang hawak kong folder kaya nagkalat ang laman noting papel sa sahig.

"I'm sorry. Didn't know you were passing." Sabi ng lalaki habang tinutulungan ako magpulot.

"Hindi, hindi. Kasalan ko. May tinatakbuhan kasi ako." Tumayo ako at nakita ko si Ella na tinatawanan ako.

"Are you alright? Gusto mo dalhin kita sa clinic?" He said with a concerned tone.

"Hindi na ano ka ba. Hindi ko naman ikamamatay ang pagkabunggo." I see him smile from what I said.

"Wala lang. Malay ko baka may malala ka palang sakit or naalog ko ang utak mo na siyang dahilan ng pagkamatay mo 'edi kasalanan ko pa."

We both laugh in amusement. For a guy like him he is very humorous. He has round eyes, masculine body and nice haircut.

Pagkaalis niya ay nagulat ako nang makita si Adam sa likod na galit ang mga mata.

Magkasalubong ang kanyang kilay na naglakad papunta sa amin ni Ella.

"What are you doing here!?"

Ella made an awkward smile while I try to explain everything.
Kaso naunahan niya ako magsalita.

"Who's that guy?"

Lumingon siya sa lalaking naglalakad sa hallway na para bang may ginawang kasalanan ang tao.

"Nothing. We just bump to each other." I simply explain.

I see his eyes is glaring like he didn't believe what I have said.
I gave him a what look opposed to his expression.