When the Weather Is Calm

CHAPTER 5

The storm came in the country with a large amount of rainfall and heavy thunderstorms. The strong winds blow that can turn down trees and roofs. This is the worst thing every year. Nagtatagal ang bagyo ng ilang araw kaya ilang araw din akong takot at 'di makakilos.

I was covered with Adam's comforter while trying to divert my attention on the television.
Kahit na nakasara lahat ang kwarto ni Adam ay rinig at ramdam ko pa rin ang walang humpay na pagkulog at pagkidlat.

"Kalma ka nga lang! Para kang bata sa pagtaklob mo ng comforter ko eh." Sinamaan ko ng tingin so Adam dahil sa kanyang sinabi. Siya kaya sa sitwasyon ko. Let's see how he will react.

My situation is a lot better than when I am a little kid. Madalas ay hindi ako makahinga at wala akong alam kundi ang umiyak.

When I grow up I still have phobia but CBT ( Cognitive Behavioral Therapy ) helps me a lot.

I am now just trembling and afraid. Hiding under covers helps me to be calm. Adam help me a lot with this phobia, at kailanman ay hindi ko pa siya napapasalamatan, but I will someday.

Sinamahan ako ni Adam sa kama sabay buklat niya ng kanyang libro. Lumingon ako sa kanya na ngayon ay seryosong nagbabasa.

Na realize ko ngayon na kailanman ay hindi ako iniwan ni Adam tuwing nagkakaganito ako. He was always by my side which i deeply appreciate and thankful. Kaya siguro panatag ang loob ko tuwing kasama siya. He becomes my comfort zone. I feel safe and with him.

"May sasabihin ka?" I came back to my senses when I heard and see him staring at me.

Inayos ko ang pagkabalot ng kumot sa aking katawan at binaling ang atensiyon sa TV.

My eyes are busy watching but my mind is in another world.
Bakit ko ba iyon iniisip. No, Mali. Magpigil ka nga Lance. Nababaliw na ata ako.
I shook my head in confusion.

"Huy. Okay ka lang?" Adam said in a low tone.

I nod my head as a reply. What am I thinking!?

"I'm going down, may gusto kang kaninin?" Tumingala ako dahil sa katangkaran niya.

"Sandwich you want?" He suggest.

I nod as a reply. Inayos niya ang kanyang damit bago naglakad. Nasa pintuan pa lamang siya ng bigla ko siyang tawagin.

"Adam.."

Huminto siya at matagal akong tinitigan at naghihintay sa aking sasabihin.

"Bilisan mo!" Barumbado kong sabi na siyang nagpangisi sa kanya kaya pati ako ay napangiti.

Dumating ang gabi at wala pa rin tigil ang ulan. 'Di ko pa rin matanggal ang takot pero mas kalmado na ako ngayon kaysa kanina. Ewan ko ba, sinusubukan kong labanan ang takot ngunit hindi iyon madali.

I change the channel to get some news about this bad weather when I smell a nice fragrance coming from the shower room.

"Akala ko matutulog ka na?" Adam talks while wiping his hair using the small towel.

"Getting some news." I replied shortly.