When the Weather Is Calm

CHAPTER 10

"I told you, I might do something."

I am just staring at Adam's crystal eyes while he still holding my face. I am starstruck for what he did. Napakabilis ng pagtibok ng puso ko sa mga oras na ito, parang pakiramdam ko ay lalagnatin ako sa init ng aking nadarama. Ang mga binti ko ay nanghihina dahil sa ngiti, halik at titig na ipinapadama sa akin ngayon ni Adam.

"Nananaginip pa rin ata ako." Ngumisi ako habang lumingon sa ibang direksiyon dahil sa hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari.

We are just centimeters away kaya mas lalo akong nahihiya at hindi mapakali. The rain is still pouring, I stroke my wet hair before smirking again and thinking if this was just a prank. There's no way that Adam will kiss me, especially on the lips.

"You think you're dreaming?" Kinuha niya ang kamay ko sabay tumingin sa naguguluhan kong mata.

"I can kiss you one more time to prove that this is not a dream Lance."

Nabigla ako sa sinabi niya. Ang mga mata ko ay namimilog at ang utak ko ay patuloy na naguguluhan. Ngunit ang puso ko, siya ang nakakaramdam ng tunay na kasiyahan. Kasiyahan na alam niyang si Adam lang ang nakapagbibigay.

We are still looking into each others eyes. He slowly began to move closer to reach my lips once again. My heart is racing faster and faster. I tighten the grip of our hands When suddenly a beam of light appeared near our way. Mabilis kong binitawan ang kamay ni Adam at humarap sa paparating na kotse. Bumisina ito at pagkatapos ay bumukas ang isang payong at bumaba si tita na naka business attire.

"Anong ginagawa niyo dito? Naligo ba kayo sa ulan? Naku sisipunin kayo niyan." Sermon niya sa aming nang makalapit siya sa kinalalagyan namin.

Naalala ko ang nangyari kanina.
Parang bigla akong kinabahan at nagising sa katotohanan. Sa tingin ko ay hindi naman ata nakita ni tita ang ginagawa namin ni Adam. Kapag nagkataon ay hindi ko alam kung anong mukha ang ihaharap ko sa kanya.

I shook my head before talking to Tita Marie with my trembling lips.
"Good evening Tita! Sige po magbibihis na 'ko." I forcely smile to her.

Iniwan ko silang dalawang mag ina habang ako ay naglalakad na nakayuko at iniisip ang ginawa sa akin ni Adam.

Damn this heart! Bakit ba ang hina mo pagdating sa kanya? I bit my lips as I enter the big door of the house. Nakita ko si Manang Linda na nakatayo at nalalaki ang mata habang tinitignan ako. My eyes also got widened when I realize her reaction.

"Manang..nakita mo po ba yung ginawa ni Adam?" Nagiginig kong tanong sa kanya.

My heart weakened when I see her nodding as a response.

"Uhmm..wala 'yon manang! Prank niya lang 'yon haha..lasing kasi.." Nauutal kong palusot sa kanya.

Pagdating ko sa kwarto ay agad akong naligo at nagpalit ng damit pantulog. Nagtaklob ako sa ilalim ng kumot ko at paulit ulit na nagpapakita ang imahe ni Adam na hinahalikan ang aking labi.

Hindi ako sumabay kanila tita ngayon kumain dahil ayokong harapin si Adam. Pakiramdam ko kasi ay hindi ako makahinga kapag nasa harap ko siya. Baka atakihin ako sa puso.