12. BÖLÜM

100 10 13
                                    

...

Gözlerimi açtığımda kendimi yerde buldum. Kendi kendime söylenmeye başladım.

"Of. Şu huyumdan vazgeçmeliyim. Jungkook umarım fark etmemiştir."

Hemen yerimden kalkıp yatakta ki Jungkook'a baktım. Hala uyuyordu. Sanırım fark etmemiş.

Kendimi yorgun hissediyordum. En iyisi duş almaktı.

Banyodan çıktığımda başka kıyafetimin olmadığı gelmişti aklıma. Gece yatarken yanıma eve gidip hemen almıştım ama şuan onları giyemem. Kirliler. Birde geceliklerimle sokakta yürüyüp eve gidemem.

Kapıdan Jungkook'a baktığımda uyuyordu. Hemen gidip dolabından bir tane kıyafet aldım. Üzerime geçirdiğimde elbise gibi duruyordu. Hemde baya uzun gelmişti. Tabi boy farkı çok olduğundan. Sanırım bende gidip en uzun kıyafeti seçtim. Kendisi de bol giymeyi seviyordu.

Neyse hemen saçlarımı kurutmaya başladım. Işim bitince çıktım.

Jungkook yarı uyanık gözlerle yatakta oturuyordu. Onun böyle tatlı olduğunu söylemiş miydim?

Jk "Günaydın."

"Sanada."

Mırıldanarak söylediği şey onu daha da tatlı yapıyordu. Kısık olan küçük gözleri bir anda büyüdü.

"Iyi misin?"

Jk "Kıyafetlerin nerede?"

"Jk~ Korktum. Sanki birsey olmuş gibi gözlerin çıktı yuvalarından."

Gülerek söylediğim şeye sakince cevap verdi.

Jk "Cidden nerede kıyafetlerin?"

"Ya kirlendi zaten geceliklerimle eve gidecek halim yok ya. Iyi ki boy farkımız var."

Şimdi de o güldü.

"Ben gidiyorum."

Jk "Kalsana. Kahvaltı yapardık."

"Güzel olur."

Ailesinin karşısına böyle çıkmaya utanırdım. Büyük ihtimalle yanlış anlarlar herhalde. Zaten kısacık birşey. Birde oğlunun kıyafeti. En iyisi direk eve gideyim.

"Jungkook. Ben gideyim. Evde yaparım."

Jk "Niye?"

Ne diyecektim şimdi? Düşündüğümü söylesem utanacağımı biliyordum. Yüzüne mahçupca baktığımda anlamıştı sanırım.

Jk "Eğer tahmin ettiğim durumsa niye utanıyorsun?"

Çekinerek söyledim;

"Düşündüğün şey ne?"

"Kıyafetimi dert ediyorsun?"

"E-evet. Sonuçta yanlış anlayabilirler. Üstelik çok kısa."

Niye kekeledim ki ben şimdi? Noldugu hakkında hiçbir fikrim yok.

"Gel. Otururken rahatsız olursan bacaklarına bunu örtebilirsin."

Elime küçük bir örtü verdi. Aşağıya indik. Kahvaltı hazırdı.

Bayan Jeon "Bende tam sizi uyandıracaktım."

Gülümseyerek karşıladım. Bayan Jeon'un yanına gidip yardım etmeye başladım.

"Seung gitti mi?"

Bay Jeon "Hayır. Uyuyor. Jungkook git uyandır. Bir şeyler yesin gitmeden."

Jungkook Seung'u uyandırmaya gitti. Bizde masaya oturup beklemeye başladık. Jungkook ve Seung gelince kahvaltı yapmaya başladık. Iyi ki Bayan Jeon kıyafetimi fark etmedi. Yada fark etse de çaktırmadı. Eğer baksa bile çok utanırdım.

Türkiye'den Güney Kore'yeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin