Een leuk schoolreisje...

Chapter 1

Vera p.o.v

Vermoeid zit ik in het klaslokaal want vandaag gaan we op een soort schoolreisje. We gaan een hele maand naar Londen om in gastgezinnen te wonen. Want dat zou goed zijn voor ons Engels..

Ik kijk nog erg moe uit m'n ogen als ik aan een tafeltje in de kantine ga zitten en m'n vriendinnen jinke en Moska op me afkomen stormen. Dat zij zo opgewekt kunnen zijn deze ochtend, denk ik bij mezelf en grinnik een beetje. Jinke schud me goed wakker en Moska tettert in m'n oor dat we nu gaan, ik pak m'n tasje met iPod, iPhone, oortjes, en wat tijdschriften van de tafel en loop mee naar buiten. We kiezen ervoor om naast het raam te gaan zitten want het is een plekje met z'n 4e.

Jinke vraagt aan me; zo nog een beetje moe slaapkop.

Ik schreeuw chagarijnig; nee hoor, maar begin dan toch wel hard te lachen om het gapende gezicht van Moska niet veel later liggen we 3 in een deuk van het lachen.

We nemen nog even afscheid van onze ouders en lopen de bus weer in en nemen ons plekje weer in beslag.

Dan horen we iemand door de intercom van de bus schreeuwen en ziet dan iemand voor in de bus staan, het is een van de docenten die meegaan.

Jinke fluistert in m'n oor; Ook niet eerlijk wij moeten in een gastgezin en de docenten zitten met hun luie kont in een poepi chiq hotel...

Ik grinnik en luister naar wat hij te zeggen. Heeft.

'Zo jongens en meisjes hebben jullie er allemaal een beetje zin in!' Je hoort hier en daar wat onverstaanbaar gemompel, maar ja dat verwacht je dan van een stel tieners die om 6 uur in een bus zitten. ' ik ga nu bekend maken welke 2 met elkaar in een gast gezin zitten' hoor ik hem zeggen. Nadat hij er een aantal heeft opgenoemd hoor ik mijn naam en luister wat hij te zeggen heeft ' Vera en Jinke, jullie 2 zitten bij elkaar en de famille waarbij jullie verblijven heet Horan. Ik zie jinke naast me helemaal gek doen en schreeuwt vervolgens in m'n oor 'OMG DAT IS MISSCHIEN WEL NIALL HORAN VAN ONE DIRECTION!' Ik denk na en dacht bij mezelf hè das nog niet eens zo gek en begin samen met jinke helemaal te fangirlen. Nu zit de rest van de bus ons raar aan te kijken en we schieten in de lach.

Nu alles bekend is gaat de bus langzaam rijden en zijn we onderweg naar het vliegveld.

Op het vliegveld'

We hebben onze koffers achtergelaten en kijken nu wat rond in de winkeltjes van Schiphol en besluiten om het nieuwste tijdschrift over one direction te kopen' want ja.. Stel je voor dat je 1D tegenkomt moet je natuurlijk wel helemaal up to date zijn! Zodra we klaar zijn met betalen lopen Jinke, Moska en ik de winkel uit en horen dat Ons vliegtuig zo gaat vertrekken en dat we in moeten stappen, wie zien de rest van de klas staan en rennen er naartoe want ze staan op het punt om weg te lopen. Als Jinke en ik er als weer tussen de rest van de klas lopen en zie dat Moska er nog niet bijloopt, ik kijk om en zie Moska nog een sprintje trekken, maar terwijl ze dat doet loopt ze tegen een meneer met hete koffie in z'n hand en ik zie ze allebei onderuit gaan de man begint te vloeken en ik zie dat Moska opstaat de man helpt met opstaan ze zegt nog gauw sorry en stopt genoeg geld in de hand van de man om een nieuw kop koffie te kopen en komt dan naast me lopen.

We zijn langs de douanen en hebben een stoel in het vliegtuig gevonden, ik zit zoals gewoonlijk naast jinke en ze stelt voor om een film te kijken en ik stem in.

Als we halverwege de film zijn merk ik dat ik moe ben en van zachtjes in slaap val.

Ik werd weer wakker door de intercom van het vliegtuig, een mannenstem zei dat we over enkele minuten gaan landen en dat we onze gordels moesten vast maken dus ik deed braaf wat me werd opgedragen, ik keek naar rechts en zie Jinke nog rustig slapen dus besluit ik om in haar oor te gillen en roep dus heel hard 'OMG JINKE KIJK ONE DIRECTION SHIRTLESS' gelijk schiet ze wakker er gilt 'OMG WAAR' ik schiet in de lach en ze geeft me een stomp en zeg dan tegen haar dat we gaan landen en ze doet haar gordel om.

Toen we eenmaal waren geland en onze koffers hadden opgehaald en we met de hele klas in de hal van het vliegveld stonden te wachten op onze 'familie' voor de komende maand. Opeens riep jinke dat ze een bord zag met onze namen erop. We namen afscheid van onze vriendinnen en liepen naar het bord en zag een man en een vrouw staan. Dat zijn vast meneer en mevrouw Horan dacht ik in mezelf. We liepen naar ze toe en ze begroeten ons vriendelijk we stelde onszelf voor en liepen mee naar de taxi.

Toen we eenmaal in de taxi zaten vroeg mevrouw Horan (die eigenlijk liever heeft dat we haar Maura noemen) hoe oud we zijn en hoe ons rooster in elkaar zit, dus ik antwoord in m'n beste Engels; We'll we are jinke and Vera and we are both 15 years old. Actually my birthday is about 6 days ! Toen we klaar waren met vertellen zij ze dat we er bijna waren nog ongeveer 5 minuutjes. Toen vertelde ze ook nog dat ze 2 zoons hebben en dat er 1 van thuis op ons zit te wachten. Jinke en ik keken elkaar met een grote glimlach op ons gezicht aan.