Niall p.o.v.
Ik zag haar zachtjes huilen en trok de brief uit haar handen.
Het is gewoon een fucking dreigbrief. Nu begint ze nog harder te huilen. Ik geef de brief door aan de anderen en probeer haar te troosten, de tranen blijven maar komen, 'wie doet nou zo iets' vraagt ze heel zachtjes 'ik hem geen idee lief' zeg ik om haar te kalmeren. 'We moeten hier iets tegen doen' 'mee eens' hoor in de andere boys zeggen.
Vera p.o.v.
Ik kan gewoon niet bedenken wie nou zoiets doet! Ik huil op de schouder van Niall. Maar ik ben ontroostbaar. Ik hoor dat de andere jongens het ermee eens zijn dat we hier iets mee moeten doen. 'Bedankt jongens jullie zijn de beste' ik krijg het nog maar net over me lippen heen voordat ik weer moet huilen 'zullen we maar gaan slapen?' Hoor ik Niall vragen. Ik knik en loop achter hem aan mee naar boven.
Ik doe me pyjama aan en ga naast Niall liggen. 'Moet je de rest van de week nog iets doen?' Vroeg Niall
'Nee maandag pas weer, voor de schrik.' Dit is al de 2e week nog maar 2 weken te gaan en dan moet ik weer naar huis, maar ik wil niet naar huis, ik wil hier Bij Niall blijven!
Ik lig dicht tegen Niall aan en huil mezelf zachtjes inslaap.
De volgende ochtend word ik wakker, maar zonder Niall... In raam lichtelijk in paniek. Toen ging de deur open
JE LEEST
Een leuk schoolreisje...
Roman pour AdolescentsGoed ik ga dus met m'n hele klas voor een maand naar Londen voor school omdat dat goed zou zijn voor ons Engels... Ik zie er vreselijk tegenop maar misschien valt het toch wel mee