Astilbe(COMPLETED)

Part-11(Z and U)

(Zawgyi)

ေႏြးေထြးစြာ ေပြ႔ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြဆီက ၾကည္ႏူးရျခင္းေတြ။ဝင္သက္ထြက္သက္ဟာ ဂီတသံထက္ပို ႏူးညံ႔ၿငိမ့္ေညာင္းစြာ ၊တီးတိုး႐ွဴ႐ိႈက္သံေလးကလဲ ေတးသြားေလးတစ္ခုလို။

႐ွင္းလင္းတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ထက္ မ်က္လံုး၊ႏွာေခါင္း၊ႏႈတ္ခမ္း အားလံုးက အခ်ိဳးအစားေျပျပစ္စြာေနရာယူလိူ႔ထားသည္။
ေျပာင္သိမ္းကာထားတတ္ေသာ ဆံပင္ေတြက ခုေတာ့ႏွဖူးျပင္ထက္ ေဝ့ကာက်ေနၿပီး မ်က္ခံုးတန္းကေလးေပၚမွာလဲ တစ္စြန္းတစ္စေရာက္လို႔ေနသည္။

ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကိုအသာထိေတြ႔လိုက္ၿပီးမွ ႏိုးသြားမလားစိုးတဲ့စိတ္နဲ႔ လက္ကိုအသာသိမ္းရင္း ၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့ မနက္ခင္းရဲ႕ ျမင္ကြင္းကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးၾကည့္ေနဖို႔ သာ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့၏။

ခါးကိုဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြဆီက လႈပ္႐ွားသြားတာမို႔ ႏိုးမ်ားသြားေလသလားေတြးမိတဲ့အခါ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုယ္ကိုက္ရင္း
အသက္ပင္ ေအာင့္လိုက္မိေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိပ္ေမာက်ရတာ ေပ်ာ္ေနပံုရတဲ့သူကေတာ့ ေပြ႔ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြကိုပိုတင္းက်ပ္ေစၿပီး ကိုယ့္ဆီပိုတိုးကပ္လာေခ်ၿပီ။
အင္းခနဲ ညည္းသဲတခ်က္နဲ႔အတူ တိုးကပ္လာတဲ့မ်က္ႏွာက ဒီကလူရဲ႕ လည္ပင္းဆီတိုးေဝွ ့ လာၿပီးေတာ့ တင္းၾကပ္တဲ့ေပြ႔ဖက္မႈကလဲ ႐ုန္းမထြက္ခ်င္စရာ။

ေလေျပေအးေအးတိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ နည္းနည္းလႈပ္႐ွားသြားတဲ့ သူ႔ဆံပင္ေတြကို ၾကည့္ရင္းျပံဳးမိေတာ့ လြတ္ေနတဲ့လက္တစ္ဖက္ကို သံုးလို႔ ဆံပင္ေတြၾကားကို ခပ္ဖြဖြ ထိုးဖြပစ္လိုက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ခိုကပ္လာတဲ့ ဆံပင္ေတြကအစ ဒီလူ႔တစ္ကိုယ္လံုး မနာလိုခ်င္စရာခ်ည္းပဲ။

ခင္ဗ်ား ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္အထိ ျပည့္စံုရတာလဲ။
ဘာပက္သတ္မႈမွ မ႐ွိတဲ့ ဒီေယာက္်ားကို ရင္ခြင္ထဲမွာ တယုတယနဲ႔ ေထြးေပြ႔ထား ခ်င္မိတဲ့အထိ
ခင္ဗ်ားက ဘာေတြမ်ား ၾကင္နာခ်င္စရာေကာင္းေနတာလဲ။
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာအေနအထားကို
ျမင္တာနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္တဲ့အထိ
ခင္ဗ်ားက ဘာေတြမ်ား သနားစရာေကာင္းေနတာလဲ။