Astilbe(COMPLETED)

Final (Z and U)

(Zawgyi)

ရက္ေပါင္းတစ္ရာ့တစ္ရက္........။

ျပန္လာမယ္ တစ္ခြန္းေတာင္မေျပာႏိုင္ပဲ ၊ ဆင္ေျခတစ္ခုေတာင္မေပးပဲ "ကိုယ္ခဏသြားရမယ္ ဂြၽန္ေျမာင္"ဆိုတဲ့စကားတစ္ခုနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲခ်န္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ရတဲ့ လူထူးဆန္းဟာ
ဂြၽန္ေျမာင္ ကိုေစာင့္ေနေစသည္။

ရာသီတစ္ခုကုန္ဆံုးခါနီးၿပီး ဂြၽန္ေျမာင္က်န္ေနခဲ့တဲ့ ေႏြကာလတစ္ေလ်ွာက္ လံုးဟာ ၾကံဳဖူးသမ်ွေႏြေတြထဲမွာအပူဆံုးျဖစ္သည္။ လူဆိုးဟာ ဂြၽန္ေျမာင္ကို အလြမ္းပိုေအာင္ ေႏြကာလတစ္ခုလံုးေပ်ာက္လ်က္သား။

ဘယ္ကိုေရာက္ေနမွန္းေတာင္မသိတဲ့ အဲ့ဒီလူကို ေစာင့္ေနမိတဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္က စိတ္မွန္ေသးရဲ႕လားမသိေပမဲ့ မနက္တိုင္းမွာ အဲ့ဒီလူရဲ႕အေငြ႔အသက္ေတြ႐ွိေနတဲ့အခန္းမွာႏိုးထၿပီး ညတိုင္းမွာလဲ အဲ့ဒီလူရဲ႕အေငြ႔အသက္ေတြနဲ႔အတူ အိပ္စက္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ သို္႔ေသာ္ လြမ္းလို႔ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါ။

ဂြၽန္ေျမာင္ ကို အေပ်ာ္ၾကံသြားေလသလား ေတြးရေအာင္ကလဲ
အလံုးစံုေသာ သူ႔ရဲ႕စည္းစိမ္ေတြအားလံုးကို ထားခဲ့ၿပီး သူတစ္ေယာက္ထဲထြက္သြားေလတာမို႔ မေတြးသာႏိုင္ပါ။

ခ်စ္လာၿပီဆိုကာမွ အျပံဳးတစ္ခုနဲ႔ထားခဲ့ရက္သူက ေစာင့္ေနပါလည္းမေျပာ။ ဂြၽန္ေျမာင္ကသာ....ဂြၽန္ေျမာင္ ကသာ ေစာင့္ေနခ်င္ခဲ့တာပါ။

အထီးက်န္စရာေကာင္းလွတဲ့ ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဂြၽန္ေျမာင္လိုခ်င္ေနတာ အဲ့ဒီလူပဲ႐ွိသည္။ အၾကာႀကီးေပြ႔ဖက္ထားခ်င္ၿပီး
ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ေနခ်င္သည္။ အနမ္းေတြ တေမ့တေမာေပးခ်င္ၿပီး အၾကင္နာေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔အတူ ေႏြးေထြးခ်င္သည္။

ေႏြဦးကတည္းက ေႂကြ လိုက္တဲ့အရြက္ေတြဆိုတာလည္း ဂြၽန္ေျမာင္ကို ပိုၿပီးငိုခ်င္ရက္လက္တို႔ျဖစ္ေစတာမို႔ ၊ လြမ္းတိုင္း ကဗ်ာေတြခ်ေရးေနတတ္တဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္တစ္ေယာက္ အခုဆို ေရးလက္စ စာအုပ္ပင္ ထူလွၿပီျဖစ္သည္။

အျပံဳးေတြအမ်ားႀကီးကို လြမ္းတိုင္း ဝမ္းနည္းရသလို ေဒါသလဲထြက္ရသည္။ တျဖည္းျဖည္းသိလာတဲ့ အေၾကာင္းေတြနဲ႔အတူ သူက ဂြၽန္ေျမာင္နဲ႔အတူ ႐ွိႏိုင္ဖို႔အတြက္ တခ်ိဳ႕ေသာစည္းမ်ဥ္းေတြကို ေတာင္းဆိုရမည့္အေၾကာင္းကို သူ႔ရဲ႕ လူယံုေတာ္လို႔ဆိုရမည့္ ဂြၽန္ေျမာင္ကိုေခၚလာသူႏွစ္ဦးဆီက အရိပ္အႁမြက္ၾကားထားၿပီးၿပီျဖစ္သည္။