Thrive in Catastrophe

38 - Aptal Olma

"Neden? Yine bir şey mi yaptın?"

"Hayır! İki kişi görd-"

Bileğindeki cihaza bir el dokundu ve Xiao Yan'ın üzerinde bir gölge yükseldi, çağrısını aniden kesti. Xiao Yan'ın kalbi sıkıştı, başını yavaşça kaldırdı ve az önceki iki adamdan birini ona gülerken gördü.

"Merhaba, ben merkeze yeni katılan Lyle. Senin adın ne?"

Adam ona dostça yaklaşmıştı ama Xiao Yan gözlerindeki kötülüğü çoktan yakalamıştı.

"Neden bu kadar korkmuş görünüyorsun? Ben bir zombi değilim ya, seni yemem." dedi. Adamın sesi tehlikeli ama son derecede yumuşaktı.

Xiao Yan zorla nefes alıyordu.

"Yarbay Casey'nin nerede olduğunu biliyor musun? Tavsiyesine ihtiyaç duyduğumuz bir araştırma projemiz var."

"Araştırma laboratuvarında..." Xiao Yan sesinin titremesini önlemek için elinden geleni yapıyordu. Casey bu saatte toplantı odasında olmalıydı ancak bu haldeyken onları ikna edebilmiş miydi emin değildi.

"Teşekkür ederim."

Adamın yüzündeki gülümseme kayboldu. Xiao Yan elini arkaya doğru götürdüğü anda, hayatta kalma şansının olmadığını biliyordu. Hiç zaman kaybetmeden, bilekliğindeki bir düğmeye bastı.

Alarmın sesi tüm merkezde yankılandı.

"Lanet olsun--!"

Xiao Yan tepki veremeden bir bıçak vücudunu delip iç organlarını parçaladı. Keskin acı tüm vücuduna yayıldı, yarasından fışkıran sıcak kan yeri boyamıştı.

Adam Xiao Yan'ın karnına soktuğu bıçağı sert bir şekilde vücudundan geri çekti.

"Hey! Ne yaptın sen? Alarm nasıl çaldı?"

"Hepsi onun suçu!"

Adam bıçağını bir kez daha kaldırdı. Xiao Yan, adamın başını keseceğinden emindi.

"Zamanımızı harcamayı bırak! Çabuk, Casey'yi bul!"

İki suikastçı kafeteryayı hızlıca terk etti.

Xiao Yan, akan kanı durdurmak için baskı uyguladı ancak çabası boşunaydı. Yavaşça görüşü bulanıklaştı ve vücudundaki enerji tükendi.

Kafeterya dışında çığlıklar ve sesler duyuldu, araştırmacılar hayatlarını kurtarmak için koşarken, iki suikastçı koridorda ilerliyordu.

Ne kadar aptallar... Onları tuzağa düşürmek için terminalleri kapatsanıza...

Acaba... Casey güvenle kaçabildi mi...

Zonklayan acı yerine uyuşmuşluk hissi başladı, Xiao Yan duyma yetisini bile artık kaybetmişti.

Gerçekten... Bu sefer burada öleceğim...

Zombilerin elinde değil, insanların elinde... Ne kadar ironik...

Hâlâ yapacak çok şeyim vardı... Araştırmalarım eksik... Saha araştırması için henüz Amazon'a bile gidemedim... Ve... ve... Onu görmek istiyorum... Bir kez daha...

______

Alarm her yerde çalarken Özel Görev Kuvvetleri uçakları, Bilim Merkezi Akademisinin dışına indi ve birkaç asker hızla içeri girdi.

Heine önde yürürken, Reeve ve Mark geçit boyunca hızlı bir şekilde yürüdü. Yarı yolda yerde yatan, kendi kan havuzlarıyla kaplanmış birkaç araştırmacı gördüler.