AVİNA VE PARALEL EVREN

Ay Yansıması⚔️

Bir yerde güneşin doğabilmesi için bir yerde batması gerekir.☀️

Mutluluğu anlayabilmek için üzülmek gerekir.⭐

Ve maceranın macera olduğunu anlayabilmeniz için önce normal bir hayat sürmeniz gerekir.🌇

Şimdi bir taş yüzünden hayatı değişen kızın hikayesi devam ediyor...

Mektup kafamı çok kurcalamıştı , bunu sormam lazımdı ,annem ne diye bu adama mektup yollasın ki? 

Sonra aklıma mektupu okumak geldi . Ne kadar zamanım olmasa bile kafamda soru işaretleri ile dolaşamazdım.

Hızlı ama aynı şekilde dikkatlice mektubu açmaya başladım. Önce zarfı çıkardım, sonra da mektubu açtım.

"Mike'a Sevgilerle,

Diğer mektubun  bugün elime ulaştı. Bu kadar geç cevap vereceğim için üzgünüm, biliyor musun bugün kızım yürümeyi öğrendi. Umarım bir gün onu görebilirsin. Burada durumumuz çok iyi. Dünya ile hala sorunlarımız bitmedi ama bu duruma zor bile olsa alıştık. Sağlığımız yerinde ve huzurluyuz , biliyor musun burada ilk defa çiçek açtı, hem de bizim bahçemizde.

Hatta ve hatta buraya gelen ilk insan "tabi kızımdan sonra "sen değilsin. Bugün bir insan bebek daha getirildi.  Sizin oraların durumu için çok üzüldüm, umarım bir an önce eski halinize geri dönersiniz.

Bu mektup eline ne zaman ulaşır bilmem ama seni buraya tekrar beklediğimizi bilmeni isterim.

                                                                                                                                           Sevgili dostun Alice "

kapı açıldı ve Evi içeri girdi. Bana dikkatlice bakıp " Ne oldu ? Ne bu halin?" diye sordu. Cevap vermedim , üstelik çok da vakit geçmişti. Hemen koridora çıkıp tekrar o adamın daha doğrusu annemin dostunun yanına gittik.

Kapıyı kapatıp mektupları yanına bıraktım. Yine eski yerlerimize oturduk ve Mike'a baktık. "   Bakın çocuklar sizi buradan çıkarmam biraz zor. Ne kadar burada yapılması yasak olsa bile sizi büyü ile çıkarmayı deneyeceğim. " Gibisinden konuşuyordu ama benim aklım mektuptaydı. "ben insanmışım." dedim kendi kendime. İnsan olmak benim istemediğim bir şeydi çünkü ben evrenimden olmaktan gurur duyuyordum.

Sonra Mike ve Evi ayağa kalktılar , sonra ben de kalktım ve kapıyı açıp çıktık. Koridor boyu yürüdükten sonra bizi bir odaya götürdü. Odada fazlasıyla eşya vardı. Hatta odanın tamamı eşyayla doluydu ama bu eşyalar ıvır zıvır değil pahalı ve güzel eşyalardı. 

Biraz bekledik, Mike hiçbir şey yapmıyordu.

Mike bize tiksinti dolu olduğunu belli eden bir ifade takınmıştı. " Avina, aynı annen gibisin . O mektubu okuyacağını biliyordum. Annen iğrenç biri. Bana yaptığı onca şeyden sonra seni buradan kurtarmamı bekleme. O beni bir hiç uğruna sattı. O hep insanların yanında durdu çünkü biricik küçük kızı insandı. Adalet her zaman yerini bulur bilir misin? Seni buradan kurtarıp daha kötü bir ye-"

çatt, evvvveettttt.

Evi vazoyu bu pisliğin kafasında kırmıştı ve gol olmuştu. Buna sevinebilmek için pek zamanımız yoktu. Büyü yasaktı ama biz kaçtıktan sonra ceza için bizi bulmaları gerekirdi. Bir asa bulmak için hızlıca odadan çıktım. Bulabildiğim ilk odaya kısa bir kontrolden sonra girdim. Masaları ve çekmeceleri yokladım. Tek bir asa dahi yoktu.

Odanın kapısını çarpıp çıktım. Karşıdaki odanın garip bir kapısı vardı.Pembe rengi ile dikkat çekiyordu. Kapıyı açtım ve içeri girdim. O an şaşkınlıktan bayılabilirdim çünkü içeride bir kız vardı .Onu görür görmez kaçmaya yeltendim ama bana durmamı söyledi. Durup ona baktım .Fazla zamanım yoktu ona asaya ihtiyacım olduğunu söyledim. Kız adının Larissa olduğunu ve asayı ne için istediğimi,söylemezsem veremeyeceğini söyledi.

Ona hızlıca başımızdan geçenleri ve asayla ne yapacağımızı anlattım. O da ayağa kalkıp " Ben de geliyorum "dedi. Hiç sorgulamadan odadan çıktık. Onu Evi ve Mike pisliğinin olduğu odaya götürdüm. Evi Larissa'ya  hayretle baktı. Larissa " ben geçiş büyüsünü biliyorum ama-"

ona baktım , yüzünde garip bir ifade vardı.Evi dayanamayıp "Ama ne ?" diye sorunca devam etti. "Ama asamız burada kalmak zorunda yani bir daha evrene geri dönemeyebiliriz.Hem gideceğimiz evren asanın kendi seçtiği bir yer olacak . Kısaca gideceğinize emin misiniz?" Ben "Evet." dedim Evi ise başını sallamakla yetindi. Larissa asayı üçgen şeklinde salladı. " Devina en losa" deyince tam asanın karşısına bir yırtık açıldı. O arada Mike uyanmaya başlamıştı.Hızlı olmak zorundaydık. Larissa önden atladı. Sonra Evi sonra da ben . Düştüğümüz yer biraz yüksekti. İndikten sonra etrafa göz gezdirdim

Burası gerçekten acayip bir yerdi. Gökyüzünde koskocaman gezegenler ve yıldızlar vardı. Etraf bembeyazdı. Ayrıca garip ama güzel bir havası vardı. Bir çok ev vardı. Ben bunları düşünürken Larissa ve Evi konuşmaya dalmıştı. Onlara bakıp " Bu evlerden birinde kalsak iyi olur ." diyerek konuşmalarını böldüm. Evi başıyla onaylayarak " Olur ama kim bizi evine almak ister ki?" Larissa kafasını ona doğru çevirip ekledi. " Yine de bir şansımızı deneyelim derim.Sonuçta neyin nereden çıkacağını bilmediğimiz bir yerde dışarıda yatmaktan iyidir."

Aslına bakarsak gayet haklıydı. Biz uyurken garip yaratıklar için güzel bir yemek olabilirdik ve bunun olmasını istemezdik. Larissa'ya " Haklısın, şansımızı deneyelim." Dedikten sonra en yakınımızdaki eve doğru yürüdük. Hala Larissa ile tam olarak tanışabileceğimiz bir zaman dilimi bulamamıştık. Evin kapısına gelip tıklattık. Biraz bekledikten sonra kapıyı bizim yaşlarımızda bir kız açtı. " Buyurun neye bakmıştınız?" 

Herkesten önce ben atladım. " Biz şeyy, buraya ilk defa geliyoruz ve kalacak bir yerimiz henüz yok. Sizi rahatsız etmezsek birkaç günlüğüne burada kalabilir miyiz?" deyince kız gülümsemeye başladı." Çok şanslısınız ki ben burada tek başıma yaşıyorum ve tek yaşamak bazen sıkıcı olabiliyor, gelmenizi çok isterim." 

Çok sevinmiştik çünkü garip yaratıklar birkaç günlük bile olsa aç kalacaktı.

Eve ilk adımımızı attık. Ev çok şirin ve güzeldi. 

Umarım burası bizim için güzel bir yer olur , dedim kendi kendime. Umarım...

Bakalım Evi, Larissa ve Avina bu evreni tanıyıp sevecek mi? Yeni kız ile araları nasıl olacak ? Bu evrene dair neler öğrenecekler ? hepsi bir dahaki bölümde...