AVİNA VE PARALEL EVREN

Güneş'in Batışı ☀️

Evi uyanmış ve Avina'yı izliyordu. Fazla ses çıkarmamak için Avina'nın kulağına eğildi ve " uyan, Avina ,uyan"

Diye fısıldamaya başladı. Avina az sonra rahatsızlandığını ifade eden sesler çıkarmaya başladı , sonrasında ağır ağır göz kapaklarını açıp Evi'ye baktı.

 ( Avina'nın ağzından)
Uyandım. Evi başımda bekliyordu. Yavaş yavaş yaşadıklarımı hatırladım.  "Diğerleri gitti mi? " Dedim. " Galiba " dedi. Ne kadardır buradaydık bilmiyordum .

Beyaz bir odanın içerisindeydik. Biraz durduktan sonra içeriye beyaz hırkalı bir kadın girdi. " Nasıl hissediyorsun ?" Diye sordu. Kim olduğunu anlamadım ama iyi hissetmediğim kesindi . " Kötü. "
" İlaçlarını içmen gerek , yanındaki çekmecede ." Dedi ve çekmeceyi gösterdi. Evi hemen " ne zaman çıkabiliriz buradan ?" Dedi . Kadın " Arkadaşın kendini ne zaman iyi hissederse çıkabilirsiniz. "Sonra kapıyı çekip odadan çıktı. Evi 'ye gönüp " çabuk çıkmamız lazım ,ben iyiyim . Taşı bulmalıyız." Dedim. Evi  üzgün bir ifadeyle bana bakıp ekledi ." Şuradaki ekranda gördüm herkes taşı konuşuyor ve -" duraksadı.

"Ve ne ?" . Diye sordum . " Ve taşı incelemek için parçalara ayırmışlar ." Dedi.  " Çıkalım." Diyerek yanımdaki koltukta duran kıyafetlerimi giydim. Hızlıca buradan ayrıldık. Evi " ilaçların ne olacak ?" Diye sordu. " Şu an ilaçtan daha önemli şeyler var ."
Acıkmıştım ama bir gün yemek yemezsem ölmezdim. Dünya' da tek başımızaydık ,  taş yüzünden başımıza gelecekleri ikimizde biliyorduk .

 Şimdilik bu konuyu hiç açmadık. Evi "  Avina dönemez miyiz ?" Diye sordu. " Dönemeyiz , kalkan gitti. Hem bir yolunu bulup dönsek bile beni almazlar." Keşke hiç gelmeseydim, biz yürüyorduk ama bir rotamız yoktu. Yol nereye giderse oraya doğru adım atıyorduk. Yavaş yavaş etraf kararmaya başladı. Galiba yağmur dedikleri şey yağacaktı. Bir anda gök gürlemeye başladı .Etraf parıldadı ve kulakları sağır edecek derecede bir ses geldi .,

O anda kelimeler aklıma gelmeye başladı ." Ve peşine düşecek şimşekle asker ." Peşimize asker mi takmışlardı? " Evi koş !" Diye bağırdım. Son sürat koşmaya başladık . Süpermarket yazan bir yere girdik . Bir sürü renkli paketlerle ve sulu şeylerle dolu bir yerdi. Evi ' den cübbesini istedim , kendi cübbemle birlikte bulduğum bir tahta kutunun içine koydum. Bizi daha zor tanıyabilirlerdi ama saten üstlerimiz yine de bizi ele verirdi.

 Süpermarket içindeki adam bize dik dik bakıyordu . Daha fazla burada duramazdık. Evi ile bakışıp , koşarak uzaklaştık. Gücüm tükenmiş , hem susamış hem de acıkmıştım. Arkamıza doğru uzun bir bakış attık. Yolumuzu kaybettirmiştik. 

Yakınımızda kıyafetlerin bulunduğu bir yer vardı. Üzerimize normal bir şeyler giyebilirdik. Evi' ye orayı gösterdim. " Giysileri kendi para birimlerine göre satıyorlar , üstelik üstümüzde hiç para yok." Evi 'ye bakıp " para vereceğimizi kim söyledi ?" Dedim ve gülerek oraya doğru yürümeye başladık. Kapıyı itip içeri girdik. İçerisi çok fazla kalabalıktı.

 Güzel ve normal bir şeyler bulduktan sonra bunları deneyebileceğimiz yere gittik. Eğitimde bir şeyleri görünmez yapabilmeyi öğrenmiştik ama bu biraz zordu , fazlasıyla odaklanma istiyordu ve ben bunu başaramıyordum.

 Evi'ye baktım o odaklanmış ve neredeyse yarısını görünmezleştirmişti. Tamamı olunca onları alıp elimizi kolumuzu sallayarak çıktık.

 Boş bir yer bulma umuduyla dolaşıyorduk , o arada da birilerinin peşimizde olup olmadığını kontrol ediyorduk. Sonunda boş bir arazi bulunca büyüyü kırarak kıyafetlerimizi giydik . Tam olarak normal görünüyorduk. Bunun sevinciyle ikinci gürültünün kopması bir oldu. Askerler, hem de çok yakınımızdalar...

Beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın ayçicekleri 🌻