Abimle okula gidiyorduk bugün. Sonunda bitmişti alerjisi. Ben basketbol severken o futbol seviyordu. Okula doğru giderken karşımıza Cem çıktı. Abime ters bir bakış atıp benle konuşmaya başladı.
-Selam Melis, naber?
-Gördüğün gibi okul yolcusuyuz.
-Erkek arkadaşın mı?
Bi an abim lafa atlamıştı.
-Abisiyim birader bi sorun mu var!
Oha lan! Benim kibarlık abidesi abim nerdeeğ!
-Tamam abi sakin ol.
Cem'e uzaklaşmasını işaret edip abimin koluna girdim. O sırada Cem'in yüzündeki morluklar dikkatimi çekmişti. Aman banane ya.
053* *** ****: Abin meteor mu lan
053* *** ****: Erkek olmasam sulanırdım
Melis: höst be yavaş ol
053* *** ****: kensusbzueb kıskandın mı
Melis: ne kısakanması lan abimin namusu elden gidiyah
053* *** ****: olum seni bu yüzden seviom be
Melis: pki
.
"Melis Bayar" adımı duymamla heyecandan terleyen ellerimi şortuma sürerken topu elime aldım.
Seçmeler bitince ben de bitmiştim. Baya zordu yani eski okulumdaki gibi değildi. Eve gidince okulun eski basketbol takımlarını araştırmalıydım. Bulut baya yardımcı olmuştu sağolsun.
Üstümü değiştirmiş kantinde sıra beklerken abim ve yanında bi kaç kişiyle bana doğru geliyordu.
-Melis bak bunlar arkadaşlarım Ozan, Emre ve Enes. Ben olmadığım zaman bi sorun falan olursa hemen onların yanına git tamam mı?
Aa su adı Ozan olan dün basketbola adımı yazan kişiydi. Yine sinirli sinirli bakıyordu. Eh yani görende yemeğini yemişim zannedecek be!
Hepsiyle tek tek tanıştıktan sonra yemeğimi alıp Bulutla beraber sınıfa çıktık. Baya iyi bi çocuktu. En azından kibardı. Kız avcısı değildi.
Yanyana oturmuş yemeklerimizi yerken hoca içeri girdi. Hemen kendi sırasına geçip tam oturacakken geri ayağa kalktı. Komikti de.
