Wonderstruck

CHAPTER 2

Brick Lane

NANG MAKABALIK na silang dalawa sa loob ay agad silang binalingan ng tingin ng kanilang mga magulang. Nagpipigil ng hininga si Maximo at tila'y napapaisip pa rin kung tama ba ang ginawa niyang pakikipag-talik kay Sarah sa labas ng restaurant.
   
"Nakapag-usap na ba kayong dalawa nang maayos?" bungad na tanong ng ina ni Sarah.
   
"Yes, Mommy," masayang pagkakasabi nito sa kaniyang ina sabay hawak sa braso ni Maximo. "Diba Max?" may halong lambing at pang-aasar na pagkakasabi nito. He just gave her a death glare.

"Sasakay ka o malalaman nila?" Mas lalong napatiim-bagang ang binata dahil sa binulong ng dalaga.

"Balisa ka yata, hijo?" biglang tanong naman ng ama ni Sarah nang makita niyang hindi mapakali si Maximo at tila'y namumula dahil sa pagpipigil ng galit.

"N-no, don't mind me." Sabay bigay ng isang pilit na ngiti. "We talked already. Sh-she's a nice girl," pagsisinungaling ni Maximo bago natuwa ang dalawang pamilya.

"Mabuti naman at naliwanagan ka na."

"My son, you're really lucky to have her as your wife-to-be."
  
Tsk, really, huh?

Nagtagal pa ng halos ilang oras ang dinner na 'yon dahil pinag-uusapan pa ng dalawang panig kung paano itutuloy ang naudlot na preparasyon ng kasal nila noon.

"She's a Lauchengco and he's a Reyes after all! Dapat lang na mas paghandaan pa nang maigi ang kasal ng ating mga anak," ma-awtoridad na pagkakasabi ng ina ni Sarah sa maarteng boses.

"I couldn't agree more! Hinding-hindi ko hahayaang magmukhang cheap ang aking anak sa sarili niyang kasal!" may yabang na pagkakasabi naman ng ina ni Maximo.

So, this is what you want?

A wedding without strong love connection?

A marriage without foundation?

What the hell? Are you guys in your sanity?

"Kailan niyo ba gustong ma-ikasal?" baling ng ama ni Maximo sa kanilang dalawa ni Sarah.

"As soon as possible po, Tito," she answered quickly.

"Papa na ang itawag mo sa'kin simula ngayon, hija," mabilis ding pagkakasabi ng ama ni Maximo. Just for the sake of money and name? Funny as heck.

"Week after next week!" pagsasarado ng ama ni Sarah. "I want it next next week, masyado nang matagal ang limang taong paghihintay kay Maximo. Nakahanda naman na ang kasal kaya bakit pa kailangang patagalin kung puwede naman nang ganapin?" he added.

"I second on that and besides we don't know what's running on my son's mind," Maximo's father said as if he's pointing out something.

"Why so hurry?"

"Jeddah? Hindi 'to mabilis, limang taon na tayong naghihintay," mabilis na pagsagot ng ama ni Sarah sa asawa nito.

Hindi naman kumikibo ang binata sa pinag-uusapan ng kaniyang mga magulang dahil hindi naman siya interesado roon. What should I do? Hindi ako puwedeng ma-ikasal kay Sarah at mas lalong hindi rin puwedeng mapasara ang aking art gallery. My parents are really powerful, they could get everything that I have in just one snap.

They have their stupid palabra de honor! Kapag sinabi nila, sinabi nila.

But I also won't let them control my love life, this is my fucking life, so why are they keep on meddling with it?

Habang abala ang dalawang panig sa pag-uusap ay agad na nakaisip si Maximo ng ideya. "Next next week na po ang kasal namin hindi ba?" he asked flatly.

"Yes, mi hijo, why?"