Sevmek günahkar gönüllerin harcı değil.
Siz hiç kendi feryadlarınızın sesinden sağır oldunuz mu. Vicdanınıza ebediyen bir körlüğe mahkum kesildiniz mi? Bir küçük çocuğun uçurtmasına kendi mahkum hayallerinizi astınız mı?
Geçmişin kırgınlığıyla büyü...
aşkı harap sizin için ne ifade ediyor onuda buraya emoji yada bir kaç kelimeyle ifade edebilirmisinz.
iyi okumlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
I.
Mahşer midillisi
Acı gerçek içlerindeki kimsesizliğin kefenini aralıyıp dolup taşmıştı. Kelimeler edebi bir sessizliğin kör kuyusuna takılmıştı. Akıllarındaki dilsiz düşüncelere çoktan kelepçe vurulmuştu bir daha eskisini andırmayan hayatları şimdi daha çok çıkmaza daha çok çaresizliğe sürükleniyordu.
elif yaralı içinde yanıp tutuşan babasının kanını yerde bırakmama duygusu var açık konuşulacaksa intikam var babasının katiline beslediği yedi cihanı yerle yeksan edecek bir intikam bu babasının katiline adını koyamadığı zihninde bir türlü canlandıramadığı aşk denilen meret vardı hiç hesapta olmayan kalbinin sonu.
Emre yıkık dökük duygu dolusu bir enkazın artında can çekişiyor ölüm mü deniliyordu buna yoksa yaşarken ölmek mi hayatından bunca yıl kaçmışken ardına bile bakmadan gözmuşken bütün her şeye tamam diyip kaderinin kör tahlisizliğine bütün bu gerçekleri sineye çekmişken bir anda hayatın zincirleri bir bir ellerine döküldü tutsak olduğu belki haklı bir nedeni vardır düşüncesinden sıyrıldığı an babasına an itibariyle sadece somut bir düşünceyle inanmak yoktu ellerine beraatı verildi özgürlü verildi tutsak olduğu zincirler bedeninde kırılıp döküldü acı oldu,hüzün oldu,pişmanlık oldu,çaresizlik oldu.
Geçmiş bütün gerçeklerini bir bir döktüğüne göre ortada kirli sırlar kalmamıştı, mecburiyet yoktu, nefret vardı bir babaya oğlu tarafından duyulan haddi hesabı duyulamayan bir nefret. Bu haklı bir duyguydu çocuğun babasına nefreti. Yıllar önce günah nedir bilmeyen bir kalbe ilk tohumları serpilmişti bundan sonra filizlenmemek elde değildi sevgisizlik büyüttü,ilgisizlik gün ışığı oldu, sahtelik suyu kısaca babasının mutsuz yapısının şah ezer parçasıydı emre. Daha on bir yaşında çok daha çocuk alet edildiği şeye bakarsak dünya emre yabancı olduğu o dünyanın altında her zaman ezildi zalimliğiyle yaptığı kötülüklerle asabiliğiyle iğne olan sözleriyle beton olan kalbiyle.
Çok mu şey isterdi bir çocuk annesinin yokluğunda babasından çok mu şey beklerdi hatırsız adamdan. Hayır sadece sevgi merhamet ilgi o kadar gözlerine sevgi dolu sözcükler sarf etse bile yeterdi çok görüldü yetim bir kalbe bunlar.
Sessizlik geceye ahıbetini bırakırken sancılı bütün kalpler kanıyordu her bir köşe de kimi haklı kimi haksız Kapadokya bu yaşlara hakim olurken susmak istiyordu o da bu vicdansızlığa sağır olmak her insanın yaptığı gibi kötülüklere göz yummak istiyordu.
