My UnLucky Wife

Chapter XV

After 5 years.

"Are you sure Yannie uuwi na kayo ng Philippines?" tanong ni Cymon sa akin dahil uuwi na kami ng anak ko sa Pilipinas. Nasa kusina kami at naghahanda ako ng tanghalian namin.

Ayoko na sanang bumalik pa ng Pilipinas pero kailangan ako ng pamilya ko my dad is now in the hospital because of heart attack.

"Yes but I'm a little bit afraid Cy" mahinang tugon ko "I don't wanna see him but my dad needs me" dugtong ko pa.

"Do you want me to come?" muling tanong nito sa akin.

"No Cy you have work" mababang tono ng salitang sabi ko sa kanya. "We will be okay there and also that is plan lumalaki na si  Jay-jay and I don't want her to study here" pagpapaliwanag ko sa kanya.

"I'll gonna miss Jay-jay for sure" malungkot na sabi nito sa akin.

"Don't worry bibisitahin ka pa rin naman namin dito even once a year or every vacation ni Jay-jay, as if papayag si Jay-jay na di ka makita or we should video chat each other" nakangiting sabi ko sa kanya para kahit papaano ay mapagaan ko ang pakiramdam nya.

"Okay" malungot parin na sabi nito pero ngumiti sya kahit papaano. "Anong oras ba ang flight nyo ako na ang maghahatid sa inyo"

Di ko rin naman sya masisi dahil nakasama nya kami sa loob ng limang taon parang sya na rin ang tumayong ama kay Jay-jay.

"4 AM ang flight namin ni Jay-jay" iyon lang amg naging tugon ko.

Magsasalita pa sana si Cymon ng tumakbo palapit sa kanya si Jay-jay at kumapit sa may binti nito at walang pag-aalinlangan nyang binuhat ang anak ko at hinalik sa pisngi.

"Dada" masayang sabi nito at itinaas pa sa ere ang kamay bago yumakap sa leeg ni Cymon. Alam ng anak ko na hindi si Cymon ang Daddy nya dahil sinabi namin ito sa kanya para na rin hindi sya lumaki sa kasinungalingan.

"Yes baby?" Tanong nito sa anak ko.

Senenyasan ko si Cymon na doon muna sila sa living room dahil hindi pa ako tapos mag-luto ng pananghalian na agad naman nitong sinunod.

Habang papaalis silang dalawa sa may kusina habang hawak hawak pa rin ni Cymon sa bisig nya ang anak ko ay parehas silang tumatawa.

Madalas ganyan silang dalawa parang may sariling mundo.

Pinagpatuloy ko na ang pagluluto ko ng
Adobo at pakbet para kahit papaano ay may gulay kaming kakainin. Nang matapos ako sa pagluluto ay sinunod ko naman ang pag-aayos ng hapag kainan at tinawag na ang dalawa.

"Cymon, Jay-jay halika na kayo kakain na" sigaw na sambit ko.

Bumalik muna ulit ako sa kusina para kumuha ng tubig at orange juice, nang makabalik ako ay nakaupo na silang dalawa.

"Kain na kayo" sabi ko bago ko nilagyan ang mga baso nila ng tubig at inilagay ko sa gilid ang juice.

"Yes mommy" sambit ng anak ko at nilagyan ni Cymon ang plato nito ng pagkain.

Nagsimula ng kumain ang dalawa. Nilagyan ko ng gulay ang plato ni Jay-jay at kumain na ito ng magana pero ng tignan ko ulit ang plato nito ay nilalagay nya sa gilid ang mga gulay.

"Eat vegetables Jay-jay" sabi ko dito.

"Don't want to mommy" nakasimangot na sabi nito sa akin at uminom ng tubig.

"Jasmine Joyce that good to your health" sambit ko sa buong pangalan nito

Alam nito na pag tinawag ko ang buong pangalan nya ay magagalit na ako. Ayokong sanayin ang anak ko na hindi kumakain ng gulay.