My UnLucky Wife

Chapter XVII

His Pov.

It's been five years without her by my side. I miss her so much. Ang hirap ng wala sya pero heto ako laging subsob sa trabaho para mabawasan kahit papaano ang pangungulilala ko sa kanya. Di na ako umuuwi sa bahay namin ni Yannie dahil naiisip ko sya at lara akong mababaliw sa bahay na yon, kaya minabuti ko na lang na sa condo ko na lang ako tumira.

I am really a jerk. Simula ng iwan aķo ni Yannie my mom gets mad at me, hindi na nya ko pinapansin pero nakikita ko naman na lagi syang nadyan sa akin.

Two years ago naging maayos na kami ng parents at ate ni Yannie, nangako ako na hindi ko na sya sasaktan at babawi ako kay Yannie. Alam ko kung nasaang bansa sya dahil sinabi sa akin ng parents nya but in one condition na wag ko muna syang guluhin hayaan ko syang mahalin ang sarili nya.

Sinundan ko sya sa U.S na sana di ko na ginawa. It's hurt me to see her happy with someone else. It's f*cking hurt me that it feels like she dont need me anymore, wala akong karapatang sumbatan sya dahil ako ang gumawa ng paraan para iwan nya ko.

Gustong-gusto ko syang lapitan pero natatakot akong baka layuan nya ako, di ako handang harapin ang reaksyon nya pag nakita ako.

Nakakaselos palang makita yung taong mahal mo na masaya sa piling ng iba, ganto rin ba yung nararamdaman ni Yannie noon na parang gusto nyang patayin ang taong binibigyan ko ng atensyon?. Ang tanga tanga ko para bigyan sya ng dahilan para sukuan ako. Tama nga sila na nasa huli ang pagsisi.

I want to be with her again and our child. Kilala kaya ako ng anak namin.
My baby is a girl, she look likes me.

"Sir?" Salita ng isang tinig at kumakatok sa pinto ng aking opisina.

"Come in" ani ko, napatingin ako sa wall clock ng opis ko it's already 3 in the afternoon.

Bumukas at sumarado ang pinto, pumasok ang isa sa mga imbestigador ko noong binablock ng parents ni Yannie ang lahat ng pwede kong pagkuhaan ng impormasyon para hindi ko malaman kung nasaang bansa ang asawa.

"I have a good news for you sir" masayang sambit nito sa akin.

"Siguraduhin mo lang na matutuwa ako dyan baka walang kwenta na naman yang dala mo" nakapangalumbabang sabi ko dito dahil bored na bored na ako sa opis na to. "Spill it now, I don't have all the time" dagdag ko pa.

"Kailan pa naging walang kwenta ang asawa mo?" Nakangising sabi nito, ganyan yan umakto kahit sir ang tawag nito sa akin dahil kaibigan ko sya.

"Spill it out now Mark!" Sigaw ko dito dahil di na ko makapaghintay ng balita patungkol sa mag-ina.

Two years na ang nakakaraan ng huli Kong makita ang mag-ina ko pero di ko naman sila nilapitan because I will wait for them to comeback to without forcing them.

"Chill sir" tatawa-tawa pa ito di alintana ang nanlilisik kong mga mata na nakatitig sa kanya. "They are coming home tomorrow"

Nagulat ako sa naging balita nito kaya di ako agad nakapag-salita.

"Talaga?" Masayang tanong ko dito.

"Oo so you better be there, walang may alam na darating sila. Her dad is in the hospital so, it means walang susundo sa kanila" sabi naman nito sa akin. "Congrats bro" sambit ulit nito at tinapik-tapik pa ang likod ko.

"Thanks bro, anong oras expected lalapag ang sinasakyan nila?" Tanong ko dito, I am really excited to see her and our child.

"I don't know but according to my source maybe 9 in the morning" tugon nito sa tanong ko "Sana magkaayos na kayo, sige na bro mauuna na ko" huling sambit nito bago umalis ng opisina ko marahil may pupuntahan pa ito.