Zawgyi
Yi Bo လည္း အဲ့ေကာင္ေလးကိုေက်ာပိုးရင္းပဲရသူေျပာတဲ့ေနရာကိုေရာက္လာတယ္သူ႔ကို ေက်ာေပၚက အသာအယာဆင္းေစၿပီး
သူ႔ရဲ႕မားက "သား Zhan Zhan ဘယ္လိုျဖစ္လာရတာလဲကြယ္"
"ေခ်ာ္လဲတာ မား အီးဟီးဟီး ေျခေထာက္ႀကီးေရာဖင္ေရာ နာသြားၿပီ"
"ဟဲ့သား မငိုနဲ႔ေလ မား မင္းရဲ႕အခန္းထဲေရာက္မွ ေဆးလူးေပးမယ္ လာ သားရဲ႕အခန္းထဲအထုပ္ေတြသြားထားရေအာင္"
သူတို႔လည္း Yi Bo ကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီးထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕မွာ မိမိအိမ္မွလာၾကေသာ္လည္း
မိမိမွာေက်ာင္းဝန္းထဲမွအေဆာင္တြင္ေနမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခန္းရွိရာသို႔ .......
"ရၿပီ ဦးငယ္ သားအထုပ္ေတြ ျပည့္စုံၿပီ ဦးငယ္ သားရဲ႕မားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါေနာ္ သားေက်ာင္းပိတ္ရင္ျပန္လာပါ့မယ္ ဖုန္းလည္းဆက္ပါ့မယ္
မားေရာဦးငယ္ေရာ သားကိုစိတ္မပူၾကပါနဲ႔"
"ဟုတ္ပါၿပီ Zhan Zhan ရယ္ ငါ့တူလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဂ႐ုစိုက္ မင္းမားအတြက္စိတ္မပူနဲ႔
လိုတာရွိရင္ ဦးငယ္ကိုေျပာ ဦးငယ္လာပို႔ေပးမယ္ "
"ဟုတ္ ဦးငယ္
မားတို႔ အျပန္မိုးခ်ဳပ္ေနမယ္ သားကိုစိတ္ခ်ပါ"
Xiao Zhan လည္း ခရီးပန္းလာလို႔ ကိုယ္လက္သန႔္စင္ၿပီး ေဆးလူၿပီး အိပ္စက္ျခင္းဆီ။
.........
Yi Bo လည္း ဟိုေကာင္ေလးဆီမွ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ကေလးေလးက်ေနတာပဲကြာ အရင္လိုေလးပဲ ကိုယ့္ေ႐ြးခ်ယ္မႈ မွန္ကန္မွာပါ။
Yi Bo လည္း ေတြးရင္းေလွ်ာက္လာရင္း
"သား Yi Bo ေလး"
"အန္တီ Li Hae(xiao သခင္မႀကီး)
Shi Ji ေရာ မပါဘူးလား"
"မပါဘူးသားေရမင္းသူငယ္ခ်င္းက ဒီအေဆာင္မွာမေနဘူးတဲ့ အိမ္ကေနပဲလာမွာတဲ့ကြယ္အေဆာင္မွာလူမ်ားလို႔မေနခ်င္ဘူးတဲ့ေလ အန္တီကလည္း ဒီကေက်ာင္းသူေဟာင္းဆိုေတာ့ အန္တီတစ္ေယာက္တည္းပဲလာလိုက္တာေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ သားကေတာ့ အေဆာင္မွာေနမွာ
သား သြားဦးမယ္ေနာ္ "
Yi Bo လည္း ႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ ေက်ာင္းသားေရးရာဘက္ကို အခန္းနံပါတ္သြားရွာၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။အခန္းနံပါတ္က 5 တဲ့ ။ အခန္းရွိရာကို အထုပ္ေတြသယ္လာခဲ့ၿပီး ဝင္လာေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနသည့္ ဟိုစြာေတးေလး ပါးစပ္ဟေနလို႔ သြားေလးေတြေတာင္ေပၚေနေလရဲ႕။သူနဲ႔တစ္ခန္းတည္းေနရမွာေပါ့။
Yi Bo လည္းအထုပ္ေတြေနရာခ်ၿပီး ေကာင္ေလးေဘးက ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး အိပ္စက္ျခင္းသို႔။
