Lost Memory Of Love

Chapter 13- Bonding

Hinila ko si Ate Jill sa isa pang shop sa mall. Kuya was losing his temper already. Namamasyal kami ngayon dahil dalawang araw mula ngayon ay lilipad nanaman pabalik sa America si kuya. While ate Jill, she's going back to work. Maiiwan nanaman ako but I have my friends though.

"Ate Jill let's buy some bags!" I excitedly said. "Let's go to your favorite shop then." mahinhing sabi niya. Kumunot ang noo ko. Kuya was just spying on us. Hinila ako ni Ate papunta doon. The bags looks really good. I think the designs really suit my taste. But how about the price? I laughed a little. Napatingin sa akin si Ate Jill.

May binulong ako sa kanya na ikinatawa niya din.  "Don't worry, andyan si kuya mo, and it's my treat!" she said. I giggled. Pumasok na kami sa loob. Two ladies attended on us. "Long time no see, Ms. Hue." saad ng isang hindi katandaang babae. I smiled at her. Of course I don't remeremember her.

Nagsimula na kaming mamili ni Ate Jill from one of their top sellers to ther simple designs. Mino-model pa namin ito sa harap ni kuya. Siya ang taga approve kubg naganda ba o hindi. "Nah, panget." walang kwentang sabi ni kuya nang ipakita ko sa kanya ang isang pastel pink na tote bag na may naka print na 'Breathing' it looks good naman.

"Maganda kaya kuya, how come na panget?" I asked him. I even posed in different angles to let him see it. "It's nice Shainter, walang taste si kuya mo." sabi ni ate Jill habang may dalang isang suitcase. Maybe for her flight. I laughed from what she said and made a face kay kuya. He rolled his eyes.

"Walang taste? Kaya pala ang ganda ng girlfriend ko." bigla niyang sabi. I immediately felt my stomach was lifting upside down causing me to vomit when I heard those words. Cringe the hell! On the other hand, his girlfriend, Ate Jill suddenly blush and giggled.

"Respeto sa single" singit ko naman. Tumawa sila pareho. Nagpatuloy na lamang kami sa pag hahanap ng bag bago pa bumanat si kuya kay Ate Jill. Jusko naman! Mukha kaya akong third wheel sa kanila. I suddenly regret na sumama ako sa kanila. But nevermind, atleast mag kakameron ako ng bagong bag 'no! Saka ibang gamit. I don't even remember the last time na nag mall ako. It's like decades.

Madami pa naming pinuntahang mga designer's stores and botique ni ate Jill at ni kuya. Sobrang gaganda grabe. Todo reklamo naman lagi si kuya. Siya kase ang nag dadala ng mga napamili namin ni Ate Jill. Bagsak ang balikat niya ng makalabas kami sa pang walong store na pinuntahan namin. Humiwalay kase siya kanina para mag tingin sa bookstore.

"Jusko, Jill baka naubos nanaman ang pera mo sa pang sspoil sa panget kong kapatid." sabi ni kuya sabay irap. Agad namilog ang mata ko sa sinabi niya. Ako? Panget? No way! "Hindi naman mahal, Shainter deserves it anyway" sagot ni Ate Jill habang tumatawa. Tumango tango naman ako. Sinamaan lamang ako ng tingin ni kuya. "Ano?" mataray kong sabi. "Wala, let's eat na para makauwi na din. I'm tired." madramang saad ni Kuya. Natawa na lamang kami.

Nang maka kain na ay hinatid na namin si Ate Jill sa kanila. It was a long day. Parang gusto ko na lang ding matulog. "Bye ate Jill, thanks for theseeee!" pagpapaalam ko kay ate ng makarating na kami sa kanila. "You deserve it! Sana makapag bonding ulit tayo soon. Ingat kayo okay?" sagot naman niya. Kuya bid his goodbye to her bago nagpatuloy sa pag drive nang makapasok na si ate sa bahay nila.

Nang kami na lamang dalawa ni kuya ay wala nang nag iimik sa loob ng sasakyan. Binuksan ni kuya ang radio at sakto naman na nag pplay ang I'll be there. Napatitig ako sa bintana dahil doon. "Shainter," pagtawag sa akin ni kuya. I just hummed an 'hmm?' at hindi pa din tumingin sa kanya.

"Are you mad at kuya for leaving you?" kahit hindi nakatingin ay bakas sa boses niya na malungkot siya. I stared at the window, not minding what he said. "Shainter," muli niyang pagtawag. May isang butil ng luha na pumatak mula sa mata ko kaya agad ko itong pinahid. "I'm not kuya," I said. Still nlt looking at him. Napabuntong hininga siya. We stayed silent for a minute the I speak again.