Lost Memory Of Love

Chapter 1-Starting a New Life

I shooked my head as I heard my name being called. Sumakit ang ulo ko dahil sa panaginip na yon o mas maganda yatang sabihin na parte ng nakaraan ko.

"Huesterya" rinig ko nanamang saad ni Yaya chords sa akin. "Huesterya Shainter" she called me for the 3rd time. Alam ko na ang susunod na sasabihin niya kaya inunahan ko na siya. "Huesterya Shainter Montenegro gumising ka na!" patawa tawa kong sigaw habang bumabangon mula sa higaan ko.

"Ay bata ka!" gulat na sigaw naman ni Yaya Chording. Matagal na namin siyang kasambahay. As far as I remember bago pa ako mag ka amnesia katulong na siya dito.

Sumandal ako sa headboard ng kama ko habang inaabutan ako ng tubig ni Yaya. "Masakit ba ang ulo mo?" tanong niya sa akin. Napansin yata niya na bahagya kong hinihilot ang sentido ko.

I gave her a small smile and a nod. "May naalala ka ba?" muli niyang tanong.

"The usual dream Yaya. It was nanay, tatay, kuya, ate Jill.... and that guy whom I think is my boyfriend back then." I shrugged as my head aches again.

Alam ko namang sina Nanay, Tatay, Kuya at Ate Jill iyong mga kasama ko don dahil sila lang naman ang pamilya ko at si Ate Jill ang girlfriend ni Kuya bago ako mawalan ng alaala. My nanay told me that. That's why.

Sandaling napatahimik si Yaya dahil sa narinig niya. "Naaalala mo na ba ang mga mukha nila?" tanong niyang muli sa akin.

I creased my forehead. "Hindi pa Yaya. Hindi naman ako interesado na makita ang itsura nila dahil nakikita ko nanaman sila ngayon. Well except on that boyfriend of mine." I held my chest as my heart beats faster when I mentioned that guy.

Yaya Chords just smile at me. Na para bang may iniiwasan siyang ma kwento. I just shrugged the thought at bumangon na sa higaan. Inayos ko muna iyon saglit para hindi na si Yaya ang mag ayos noon. Nandito siya sa kwarto ko para kumuha ng laundry. Siya lang kasi ang pwedeng pumasok sa mga kwarto namin.

Napatingin naman ako sa bed side table ko kung nasaan ang alarm clock na kulay pink habang nag aayos ako ng kama. It's past 11 o'clock. I overslept again. It's my usual wake up tuwing walang pasok. Wala naman kasi akong ginagawa dito sa bahay. Hindi nila ako masyadong pinapakilos sa takot na baka mabagok ang ulo ko at maapektuhan nanaman ang memorya ko.

It's so hard in my part and theirs noong nawalan ako ng memory. Everything's seemed to restart again dahil sa akin. Parang pinanganak ulit ako dahil sa nangyari.

I went downstairs pagkatapos ko. I was expecting nanay and tatay pero wala ng tao doon. Yaya's still upstair.

Nang nasa dulong baitang na ako ng hagdan ay unti unti ng lumapit sa akin ang aking mga aso. I have seven dogs. I actually like pets. They're so comforting!

Dinambahan ako ng mga aso kaya natumba ako sa pagkakatayo. I giggled as they licked my face.

Naramdaman kong may tao sa likuran ko kaya tumayo na ako. Akala ko si Nanay iyon pero si Yaya pala.

"Hay nakung bata ka. Mag ingat ka nga at baka mabagok ang ulo mo" saad ni Yaya at nag tsked pa. They're overprotective at me since then. And I understand that of course. They just want me safe at the first place.

Nagpatuloy na ako papuntang dining table at umupo sa isang silya. Habang naghahain si Yaya ay tinanong ko siya kung nasaan sina Nanay and as usual ang answer niya nasa tindahan na sila ni tatay.

Si Kuya Jack naman kase nasa America para sa mastering ng pagiging engineer niya kaya wala din siya dito.

Speaking of my brother. Matawagan ko nga yon mamaya. Na miss ko siya bigla eh. Lagi na lang kasi ako ang tao dito sa bahay with the maids. Hays.