Lost Memory Of Love

Chapter 9- Silence

"Dito na lang kayong lahat matulog tulad ng dati. You can occupy the guestrooms." malamig na sabi ni Ninang nang makalabas sila sa garden area. Walang nagsalita sa amin. Nakatingin lamang ako kay Bunny at Missy. Bunny's eyes are reddish dahil siguro ay umiyak siya. Naka tiim naman ang bagang ni Missy habang hawak siya sa braso ni Bunny. Gab remain calm na parang walang nangyare.

"Hindi pala ako belong dito" pagbasag ni Cloud sa katahimikan. All eyes drop to him. He made a peace sign and smile shyly. Kumunot naman ang noo ni Gab ng makita niya si Cloud. Magsasalita na sana si Gab ng barahin ito ni Bunny.

"uhmm, y-you can stay here with us" saad nito at nag iwas ng tingin. Sa kanya naman napunta ang atensyon naming lahat. This time Missy's brows furrowed. "No, we're going home. Kasama si Hue" sabi nito at aktong aalis na ng nagsalita si Ninang. "Stay here. Kung ayaw niyo, umalis kayo pero dito muna si Shainter." sabi nito. I remain silent as the atmosphere get heavy. Si Mapolz na lamang ang nagbasag noon. "Maybe we can stay here, as long as Hue is here. Ganoon naman dati diba?" mahinhin na saad niya.

Wala nang nagawa si Missy sa desisyon ni Mapolz. I can see that she's fuming mad. Pinuntahan naman ito ni Clarence at sinabi kay Bunny na siya na ang bahala. I'm just intently looking at them. Hindi ko alam kung ano ang dahilan at nasabi niya iyon. I'm not mad, I'm just confuse. Wala sa sarili akong humakbang paakyat ng hagdan at dumiretso sa kwartong tinutuluyan ko. I heard them calling my name but I'm so tired today. Parang gusto ko munang mapag isa.

Nang makarating ako sa kwarto ay pabagsak akong naupo sa kama. Hindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko. Kung pagtitiwalaan ko pa ba sila? Totoo ba talaga sila sa akin? Pumatak na lamang ang mga luha sa mata ko. Walang humpay akong umiyak. Tinatanong ang sarili ko kung bakit pa ba ako ang nagka amnesia? Kung bakit kailangan ko itong maranasan lahat. Hindi naman ako masamang tao. Nagkakasala ako pero hindi naman grabe. Gusto ko lang namam maka alaala pero bakit parang gumugulo lalo ang buhay ko kapag may naalala ako.

Wala akong ginawa kundi umiyak. Sobrang tahimik dito sa kwarto at tanging hikbi ko lang ang naririnig ko. I already caused them so much trouble. And here I am a mess. Kelan ba 'to matatapos gusto ko na 'tong matapos pero alam kong nag sisimula pa lang ang lahat.

Hindi ko na namalayan na nakatulugan ko na pala ang pag iyak. Nakakapagod ang araw na
'to.

"NINANG!" pagtawag ko kay ninang stay. She immediately stood up when she heard my name. Nilapitan niya ako at binigyan ng yakap. "Shainter, buti naman at pumunta ka ulit dito!" she said happily. Ngumiti ako sa kanya at hinawak ang kamay ko sa braso niya.

Naglakad kami papasok sa living room. "Ninang we'll stay here with my friends one week" I said to her and made a puppy eyes. She rolled her eyes and laughed. "Aba! Mapapagalitan nanaman ako ni Ate at kuya niyan." pabiro niyang sabi. Hinigpitan ko pa ang pagyakap sa braso niya. "Ihh, may business trip naman sila sa ibang bansa, gusto nila akong isama kaso ayoko" I said then giggled.

She look at me scanning if she'll say yes or no. Bago siya pa makapag salita ay bumukas na ang main door ng bahay niya. My noisy friends are already here. "Tita Stay! We'll live here for one week!" sigaw ni Missy. Napatingin sa akin si Ninang at pinitik ang noo ko. "Hindi pa ako pumapayag" she then said chuckling and then went to where my friends are. Sumunid naman ako sa kanya na tumatawa din.

"Girls!" she said the moment she sees them nag besohan pa sila. Bunny gave ninang a cute smile lowkey asking her if we can stay. Ninang just let out a laugh. "Fine you can stay!" ninang said. Tumili naman kami kaya tumawa lalo si ninang dahil doon.

"Oh by the way, si mapolz ba saka yung two boys pupunta?" ninang askes when we arrived the dining table. It's almost dinner tima na din kase kaya we decided to eat na. "Yes ninang, baka maya maya andito na din sila" I said habang hinihila ang upuan para maka upo. Hinintay muna namin saglit sina Mapolz kase nag text sila na on their way na sila. We just have a little chit chats to ease the boredom.