CHAPTER 56

148 8 5
                                    

SCOTT'S POV

"Our company  has been suffering a big problem right now, and you tell me na huwag nalang?" 

Nakatingin lang sya saakin at hindi makapag salita. The f? I don't know what's with her this following days.

"We can handle it. Hindi natin kailanga—"

"Oh crap! Lagi mo nalang inuuna yang ego mo! You always think about 'paano ako?' 'kasi naman ano' the heck?"

"There are other companies bakit dun pa?"

"You don't get the point. That company has a highest ratings, I can't see anything wrong about it!"

"I don't want it! Wag mo akong pilitin!"

"Ano bang issue mo? May problema ka ba sa companyang yun"  I madly hissed.

Hindi ko alam kung bakit ayaw nya. I am totaly pissed off, she's acting immature!

"I don't have any issue with that company. It's just that,"

"What?"

"Nothing. Let's just talk about it some other time"

Nilapitan ko naman sya at hinawakan ang magkabilang balikat nya.

"Look at me, sandra"

Tumitig naman sya saakin kaya sinabi ko na ang dapat kong sabihin. Malapit na maubos ang pasensya ko.

"Now listen, Kung ayaw mo ng partnership sa companyang yun then, I'll leave in this house."

"What? Are you insane?!  Sige subukan mo! You won't see Vida anymore!"

"Don't dare to scare me. Mahal ako ng anak ko at hahanapin ko sya pag nahanap ko na ang sagot sa lahat ng tanong ko."

Binitawan ko na sya at naglakad paalis sa harap nya.

All my life, it was all clueless. Ni minsan hindi ko nagawang itanong sa kanya kung ano ba talaga yung totoong pagkatao ko, And now I asked about it at bigla nalang syang naging ganyan.

Sino ka ba talaga dati sa buhay ko sandra?

SANDRA'S POV

"Don't dare to scare me. Mahal ako ng anak ko at hahanapin ko sya pag nahanap ko na ang sagot sa lahat ng tanong ko."

What the hell going on his mind?

Tumalikod na ito at naglakad palayo saakin.

I was left here, pinoproseso ko parin sa utak ko ang lahat ng sinabi nya. Ganun na lang yun? Handa nya kami iwan ni Vida para lang sa bagay na iyon?  Fck that!

"LANCE!"

Sinundan ko sya paakyat ng hagdan at pumasok na ito sa kuwarto namin.

"Lance"

Humiga ito sa kama at tumingin saakin.

"I don't have time for your excuses sandra. Sumasakit yung ulo ko, gusto ko munang mapag-isa" 

My left brow lifted as what he have said.

"Mapag-isa? Gusto mo kaming umalis ni Vida?"

"I didn't said that. Can you just let me sleep? Just think about what I've said earlier. That's final"

Tumalikod na ito saakin sa kama at natulog na.

God. Gusto nya talagang makilag partnership sa companya ng bwesit na Carleigh na yun?

Hindi ako papayag! Hinding hindi.

SCOTT'S POV

"Goodmorning asaw—"

BEING SLAVE WITH A CAMPUS HEARTHROBTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon