Chapter 26. - The Girl is Mine

6K 112 1
                                    

Op maandagochtend voel ik me eindelijk goed genoeg om naar het werk te gaan, na wekenlang thuis te hebben gezeten.

'Goedemorgen!' begroet ik Alice en Reese opgewekt als ik de keuken inloop.

'Wat ben jij vrolijk,' lacht Alice.

'Ik ben gewoon blij dat ik eindelijk weer naar het werk kan.' Ik geef ze beiden een kus op hun wang waarna ik opzoek ga naar spullen om ontbijt te maken.

Wat zal ik gaan maken? Gebakken eitje of misschien een bakje fruit met yoghurt? Vertwijfeld kijk ik in de koelkast. Uiteindelijk kies ik ervoor om pancakes te gaan maken.

Yummy.

'Het is goed om je daar weer terug te hebben, meissie,' zegt Reese.

Ik werp hem een glimlach toe over mijn schouders en trek vervolgens wat kastjes open en pak de spullen die ik nodig heb om pancake beslag te maken.

Het lijkt wel alsof ik hier al jaren woon, denk ik bij mezelf als ik de boter in de pan laat smelten.

'Morgen.'

Ik kijk over mijn schouder bij het horen van de bekende stem en zie Aiden de keuken inlopen, gehuld in een maatpak.

Mijn mond wordt kurkdroog.

Holy shit, wat ziet hij er goed uit in pak! Ik heb nu al spijt van mijn regel om niet op het werk te rommelen.

Aiden legt zijn colbert op een van de barkrukken voordat hij een snelle blik op mij werpt. Een grijns speelt op zijn mondhoeken als hij mij ziet kijken. Snel richt ik mijn aandacht weer op het beslag dat ik aan het kloppen ben.

Ik schrik op als Aiden ineens achter me komt staan.

'Maak je ook wat pancakes voor mij?' vraagt hij, en kijkt over mijn schouder naar de beslagkom.

Het kost me al mijn moeite om me niet naar hem om te draai en hem te zoenen.

'Mankeert er iets aan je handen?' zeg ik, in de hoop dat het enigszins snauwerig klinkt voor ons toneel stukje.

'Neuh, maar jij neemt het fornuis in beslag dus dan gaat het een beetje moeilijk hé?'

Ik rol mijn ogen. 'Best, maar alleen omdat ik ze ook voor mezelf maak.'

Stiekem vind ik dit best vermakelijk.

'Willen jullie ook?' vraag ik over mijn schouder aan Reese en Alice.

Beiden geven aan dat ze niks hoeven, dus maak ik alleen ontbijt voor Aiden en mezelf.

'We hadden je graag op je eerste dag terug naar het werk willen brengen, maar Reese en ik hebben straks een afspraak in de stad. Sorry, lieverd,' zegt Alice, als ik met een pancake naar binnen werk.

'Oh. dat geeft niet hoor. Ik neem gewoon de bus.'

Inmiddels vind ik het al niet zo erg meer om met de bus naar het werk te gaan. Ik deed gewoon mijn oortjes in en zette een leuke playlist op.

Zo zat ik in mijn eigen bubbel, in plaats van dat ik me de hele tijd zat te ergeren aan de drukte van het openbaar vervoer en het gaf me de kans om even een paar minuten voor mezelf te hebben voordat het ik aan het werk zou moeten.

'Ze kan wel met mij meerijden.'

Drie paar ogen staren Aiden verbaasd aan, die mij zojuist een lift had aangeboden.

'Wat?' mompelt hij tegen zijn ouders die hem nog net niet met open mond aanstaren. 'Jullie zeggen altijd dat ik aardiger moet zijn. Doe ik dat, is het weer niet goed.'

HATE U, LOVE UWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu