Chapter ten: Korea
Ilang oras na kaming naka abang dito sa waiting area. Naaalburuto na ang ibang kasama naming mag assist dahil wala pa ang modelo namin. I closed my eyes to loosen up! Ka bago-bago ko palang nagdesisyon na maging lightly sa lahat ng bagay, pinapainit narin ng Ranzel na yun ang ulo ko. Trenta minutos nalng at papaalis na ang sasakyan naming eroplano.
"Nasaan na ba sila? Sila pa nmn ang nag desisyon nito tapos wala tayong ka alam alam tapos wala sila ditooooo!" Pag hihisterical ni alyana, pabalik balik na ang lakad nito at nahihilo na ako sa ginagawa niya.
"Ma'am pinapapasok na tayo sa loob ng airplane. Baka maiwanan pa tayo kapag hinintay pa natin sila." Medyo may pagkadesmayang sabi ng photographer. I sighed and nodded. Tumayo na ako't naglakad pauna, sumunod nmn agad sila pero hindi parin ma awat ang pagkainis sa kanila.
"Nakakainis! Napaka un professional nmn niyang si Mr. Moreno!" Inis na untag ng isang staff ng photographer.
I remain silent hanggang sa pumasok na kami sa loob ng airplane. Hinanap ko nmn agad ang pwesto ko. Beside my chair is vacant. Humalukikip nlng ako habang nag aalburuto parin ang mga kasamahan ko. I checked my phone when I feel it vibrated.
Mr.Moreno:
Hey, we'll be late. There's emergency.
Emergency? Fifteen minutes nlng at aalis na ang airplane. Nasasayang siya ng pera kung hindi siya ngayon makakasakay sa eroplanong ito. Naiinis ako pero kinakabahan rin nmn dahil sa sinabi nitong emergency. Wait, What? Kinakabahan? Naaah, I don't.
"Nag text sa akin ang Manager ni Ranzel. Nasa airport na daw sila." Pag aanunsuyo ni alyana, halos magsabaysabay sila sa pabuntong hininga.
Napahalukipkip nlng ako, he just texted me na may emergency tapos nag text ang manger niya kay alyana na nasa airport na sila? Is he tricking me?
Ilang minuto lang ay natanaw na namin ang staff ni Ranzel. But he's not on the team. Nangunguna sa paglakad ang medyo katabaan nilang manager at ang baling kinitan nitong assistant. Nang makapasok na sila, nagsihanap na sila ng kanilang upuan. Matapos sa kanilang pag aayos ng gamit, they mouthed 'sorry' hindi ko nlng sila pinansin. Naiinis na talaga ako.
Bakit wala siya? Is he okay?
Ba't yan ang mga tanong na naglalaro sa isipan ko? He's nothing but freaking annoying, creepy, talkative, at siraulo!
"Please turn off your gadgets now ma'am. The plane will be boarding" rinig kung sabi ng isang stewardess pagkagising ko galing sa mahimbing na tulog.
"Will be landing?"I ask.
"Flight attendant, prepare for landing please."
"Cabin crew, please take your seats for landing."
Makalipas ang ilang minuto, we're now in the Incheon International Airport.
"We'll be heading to Banyan tree Club and Spa Seoul. Sobrang luxurious nmn ng hotel na kinuha ni Ranzel." Mahinang tili ni alyana, I glanced at her and shaked my head.
Pumara na ito ng taxi.
"Geosangchung-no, Jangchung-dong, Jung-su, Seoul, South Korea. Banyan Tree." Nakangiting sabi ni alyana sa driver. Tumango nmn ang taxi driver. Humalukikip nlng ko sa gilid. Alyana announced my schedules.
"So ayun, sa first day natin dito is free day! After tomorrow punta natin sa Namsan, nagbayad narin nmn ang staff natin for occupied space sa photoshoot. Next destination is Dongdaemun Design Plaza, and Sungnyemun Gate." Mahabang wika nito.
"We should consider the Han River." Wala sa sariling saad ko.
"Bakit? Gusto mo ba?" Kunot noong tanong nito. Pinilig ko nlng ang ulo ko.
BINABASA MO ANG
Change Of Heart: (Buenaventura Series #1)
Non-Fiction(Complete!) [Under Revision] Shalani Honzel Buenaventura was lost in love. In her such a young age she experienced being crazily inlove. Love hit her so bad, that made her lost the stance she had. As the time flies, she lost her happy soul, she beca...
