Change Of Heart: (Buenaventura Series #1)

Prologue

Novel Completed!!!!

© shaineyssia

"Thankyou for coming" masayang pasasalamat ni aisha. I smiled at her, she's genuinely happy. Finally she's married to the man he was just so called 'enemy'  Mapait akong napangiti. I just remember him. The way he melt my heart.

Napailing nlng ako sa sariling alaala. Lahat kami ay tinawag para sa pictorial. Una na kinuhanan ay ang family side ng babae at sumunod ang side ng lalaki. Then our turn. Tumabi ako kay aisha na ngayon ay nakangiting lumuluha, nakangiting tinignan ko ito.

"I can't believe, I'm married now to the man I love." Emosyonal nitong sambit. Jacob kissed her forehead. Napailing nlng ako, masaya ako sa natatamasa nila ngayon.

"I love you so much babe." Malambing na sabi ni Jacob. Lahat kami ay ngumiti nang magbilang na ang photographer. Matapos ang pictorial ay nagsi balikan na kami sa aming mga pwesto. Inilibot ko ang aking tingin para hanapin si Ryan, nasaan na nmn ba yun? Tsk!

"Tsss... Sa dami rami kong makita ngayon.... Ikaw pa." Nanindig ang balahibo ko sa baritonong boses nito ngunit may bahid na sarcastiko. Hindi ako lumingon, ayaw ko lumingon. Lumakad ako palayo para hanapin si Ryan. "Hinahanap mo ba ang lalaki mo." What the!? Talaga bang sinundan niya pa ako!?

Hindi ko siya nilingon mn lang. I continue walk hoping I could find Ryan. He must saved me, nakakainis busy na nmn ata sa kanyang babae. Parang binalot ng isang malamig na yelo ang katawan ko ng may biglang humila sa braso ko. Gulat na napalingon ako dito, Kita ang galit sa kanyang mga mata. I used to be cold, I should act to be cold. Matalim niya akong tinignan.

"You just hurt me shalani." Mariin nitong sabi. Kinakabahan mn ako'y tinatagan ko ang sarili. Binalewala ko ang kanyang sinabi.

"Why are you here?" I ask him coldly. Mariin siyang pumikit, ipinapahiwatig na isang kalabit nalng ay sasabog na siya.

"Pinsan ko ang isa sa mga kabarkada mo." Matalim parin ang mga tingin nitong ipinukol sa akin. I want to just freaking hug him. Iniwas ko ang tingin sa kanya.

"Let me go." Ma awtoridad kong utos dito. He's brows furrowed. Damn! I can't stand here anymore! Someone, please help me out.

"After what you did... Damn! I couldn't believe you!" Galit nitong sambit pero mahihimigan ang disappointment sa tono nito. I took a deep breath. Hinarap ko ito ng buong tapang. His eyes was full of hatred, pain, tired...damn!

"Let me go John Ranzel!." Madiin kung utos dito.

"What the fuck! Did I do shalani to leave me behind ?" He's eyes was bloodshot. Sa dulo ng kanyang malalim na mga mata, dahan dahang nahulog ang kanyang luha. I looked away again.

"I didn't loved you, Let me go." Diin kung sabi. Isang kalabit nlng maiiyak na ako, ayaw kong makita niya akong iiyak. Dahil pag umiyak ako isa lang ang iisipin niya. 'Mahal niya ako' and he'll be pursuing me to comeback to him.

"I don't believe you." Lumandas ang panibagong luha sa kanyang pisngi. He immediately wipe it. Gosh! Ryan I badly need you.

"Please....just let me go." Pagod na pagmamakaawa ko dito. He's about to talk when someone grab my hands away from him. I immediately look, napaawang ang labi ko.

"Stop it Ranzel." May diin nitong sabi.

"Kuya." He said in surprise. "What are you doing?" Takang tanong nito.

"Ako ang mahal niya Ranzel so back off." Seryosong turan nito. Nalaglag ng panga ko sa sinabi nito. Whatda! This is going crazy.

"Stop messing around kuya." Nagtitimping sabi nito. Humalukikip nmn ito.

"I'm not Ranzel." Baliwala nitong sabi. I'm about to protest when someone grab me away from Kyle.

"Let's go." ma awtoridad nitong sabi. I looked at him. Nilapit nito ang kanyang mukha sa aking tainga. "Nag eeksena na kayo." Bulong nito. Napalingon nmn ako sa paligid. Talagang agaw pansin na nga talaga kami.

"Let's go?" Aya nito ulit saka pinagsiklop ang aming kamay. I glanced at them. Madilim ang mga mata ang natagpuan ko kay Kyle. When I glanced at Ranzel. He wiped his tears away kasabay ng pag iling nito. He looks so disappointed, I could see betrayal in his eyes. The pain in his eyes that I caused. I'm so sorry. Paghingi ko ng kapatawaran sa isipan ko.

I just can't understand everything.

Shairara's: I hope you like it. Please read it guys mwaah, loveyah all.

PS. Nilagyan ko nlng ng prologue hehe. I'm not good ha, hope you guys can bear with me.