Chapter three: Annoying Man
Shalani POV.
"Tell me you're joking, please I'm begging you....... don't leave me alone." umiiyak na pagmamakaawa ko dito habang naka luhod.
"Tumayo ka nga shalani! Stop this nonsense okay!" galit na sigaw nito habang pilit nitong kinukuha ang kamay na siya namang pinipilit kong makakapit. Ayaw kong bumitaw gusto kong ipaglaban ang pagmamahalan nmin pero tila ako nlng ang lumalaban pa.
"No, ayusin natin to please.... " I looked so mess, I cried out but he doesn't care about me.
"Ano ba shalani!!!!! I DON'T LOVE YOU! I was just playing you! Using you for my popularity! At kahit kailan hindi kita minahal!" galit na galit nitong sigaw. After hearing those words. Truth slap me harder, I was so stupid to believe that he also loved me just like how I loved him. Nanghihina at nanginginig ang katawan ko sa mga narinig ko, ang kaninang kamay na ayaw magpa awat at ayaw bumitaw ngayon ay dahan-dahan nang bumibitaw.
"You're just nothing to me, but a toy to be played." nakangising saad nito at dahan-dahang lumakad palayo sa akin.
"Riiiiiiing! Riiiiiiiing!" napabalikwas ako ng bangon habang habol habol ang hininga. I calm myself at kinuha ang cellphone ko na nakapatong sa desk ko.
"What?" walang ganang tanong ko sa kabilang linya.
"Owh. Sorry if I disturb you from sleeping---- ." I cut her off. Ang rami na nmn nitong satsat.
"Direct to the point Ms. Alegra." seryosong utos ko dito. Narinig ko nmn itong tumikhim.
"So, Mr. Moreno call me this so early mornight around 2:33am and you know what? He already agree na siya ang kukunin nating model! Oh diba! Bongga!" masayang turan nito. I rolled my eyes.
"That's good. Call you later." walang emosyong sabi ko dito saka agad na pinatay ang tawag. It's already 4:30am, I need to prepare myself.
Makalipas ang ilang oras natapos na lahat ang kailangan kong gawin. I crossed my arms and take a deep breath.
I looked at my door when I heard someone pressing my doorbell, tinungo ko nmn agad ito. Tinignan ko nmn kong sino itong bisita ko sa maagang umaga. Kumaway kaway nmn ito. I used my poker face at saka binuksan ang pintuan.
"Hiiiiiiii!" masiglang bati nito. Tinignan ko lang ito saka bumalik sa sofa ko. Nakita ko nmn itong sumunod sa akin.
"Grabe! Laki talaga ng ipinagbago!" sarcastic nitong sabi.
"Ano bang ginagawa mo dito?" tanong ko dito sabay upo sa couch.
"Look I just miss you okaaay!" taas, baba ang balikat nito. I look away.
"Bakit ka ba kasi biglang umalis kagabi?" naka pout na tanong nito sabay upo sa couch.
"None of your business." Walang ganang sabi ko dito.
"Look shalani! Hindi kana nakakatuwa alam mo ba yun huh! Almost 11 years kaming naghintay sa pagbabalik mo tapos ganitong pakikitungo ang madadatnan nmin sayo? Ano ba kasing nangyayari sayo? Huh!" pasigaw nitong tanong. Napabuntong hininga nmn ako.
"Just leave nicole. " madiin na utos ko dito
"No! Mag uusap tayo! Ano na bang nangyayari sayo? Kong tungkol parin ba ito sa nakaraan, shal it's 11 years past na so move.on!. " napakuyom nmn ako sa inis.
"You're out of the line nicole, Get out. " pilit ang sariling kinakalma na utos ko dito sabay turo ng pinto.
"No! Hindi ako aalis dito ng hindi ko nalalaman ang dahilan kong bakit ka nagkakaganyan-------. " hindi ko na napigilan ang sarili at tumayo.
BINABASA MO ANG
Change Of Heart: (Buenaventura Series #1)
Nonfiksi(Complete!) [Under Revision] Shalani Honzel Buenaventura was lost in love. In her such a young age she experienced being crazily inlove. Love hit her so bad, that made her lost the stance she had. As the time flies, she lost her happy soul, she beca...
