Ep.19

3.3K 237 10
                                    


Okul bitip sonunda genç kız eve kendini attığında, yorgunluktan ölmek üzereydi.

Yatağa kendini atıp derin bir nefes aldı.

Kafasını dağıtması lazımdı.

Gözü masasındaki bilgisayarına takıldı. Birazcık oynasa bir şey olmazdı.

Üstünü değiştirip rahat bir şeyler giyindikten sonra telefonunu eline aldı.

*

Ayşe: Deniz, müsait misin?

*

Bir süre cevap gelmemişti. Heyecanla beklerken ne yapması gerektiğini bilmiyordu.

Bir oyun sayesinde muhabbet etmeye başlamışlardı. Bundan şikayetçi değildi, sadece garibine gidiyordu.

Tanıdık hissettiriyordu.

Bunun nasıl olduğunu açıklayamazdı. Sadece hissediyordu.

Sonunda cevap geldiğinde gülümseyip telefona baktı.

*

Deniz: Anca müsait olabildim, bir sorun mu var?

Ayşe: Hayır, oyun oynamak ister misin?

Deniz: Neden olmasın? Evet oynayalım.

*

Bilgisayarın başına geçip oyunu açtı. Oyuna girişini yapar yapmaz oyun daveti gelmişti bile. Kabul edip oynamaya başladı.

İşte şimdi daha iyi hissediyordu.

Kazandıklarıma dair ifade ekranda belirdiğinde genç kız gülümsedi.

xrose: Bir el daha?

oblivion: Üzgünüm, kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı. Şimdi derse dönmeliyim.

xrose: Problem değil, sayende benimde ders çalışma isteğim artıyor.

oblivion: Sevindim :)

Oyundan çıktığında genç kızın aklında tek bir soru vardı.

Neden bu kadar samimi hissettiriyor?

___

Uzun bir aradan sonra kısa bir bölüm olduğunun farkındayım...Şimdilik yeni bölümlerde görüşmek üzere!

✧\(>o<)ノ✧

 | Oyun | gxgHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin