| Oyun | gxg

Ep.22

"Anne..."

İşlerini halledip üstünü giyindikten sonra koşarak mutfağa gitmişti. Annesinin evde olması onun için iyi bir fırsattı.

Annesi çayları koyarken genç kıza bakmadan cevap verdi.

"Hım?" Genç kız annesinin yorgun suratına baktı bir süre. 

Kendini kötü hissetsede annesine yansıtmamak için genişçe gülümsedi.

"Şey, okul çıkışı Deniz'in yanına gidebilir miyim?" Annesi başını sallarken bardaklardan birini genç kıza uzattı.

"Tabii, ama sanki işte çalışıyor diye hatırlıyordum?" dedi çayından bir yudum alırken.

Genç kız tekrar gülümsedi.

"Evet, ama kuzeni terfi aldığı için ona çalışmamasını söylemiş. Sınava az bir zaman kaldı demiş." Annesi yorgun gözlerini genç kızda gezdirdi. Genç kız ağzına bir şeyler tıkarken annesindeki garipliği sezmişti.

"Peki, sevindim." Genç kız tek kaşını kaldırıp annesine baktı.

"Anne? Bir sorun mu var?" Annesi başını iki yana salladı.

"Hayır tatlım. Sorun yok. İşle ilgili klasik şeyler." Genç kız hafifçe gülümseyip ayağa kalktı. Yanağına sulu bir öpücük kondurduktan sonra omuzlarına masaj yaptı.

"Kendini çok fazla yorma anne, bunu görmeye katlanamıyorum." Annesi başını sallarken gözlerini kapadı.

"Biliyorum Ayşe. Hadi okuluna git artık. Deniz'in yanına gittiğinde bana haber ver olur mu?" Genç kız tekrar annesinin yanağını öpüp gülümseyerek cevap verdi.

"Tamam anne."

Çantasını alıp çıkacakken annesi kolundan tutup kendisine çevirdi genç kızı.

"Ayşe, bana her konuda güvenebilirsin biliyorsun değil mi?" Genç kız şaşırarak annesine baktı.

"Biliyorum anne. Neden söyledin ki?" Annesi yorgunca gülümseyip genç kıza sarıldı.

"Hiç, sadece hatırlatmak istedim."

*

Alya ve Mert'le birlikte öğle arası kantine inmişler, yemeğin keyfini çıkarıyorlardı.

Genç kız yemeğinin son lokmasını da yuttuktan sonra arkasına yaslandı.

"Hangi ara yedin yahu?" Alya'nın sorusuna karşılık hafifçe kıkırdadı.

"Siz yavaş yiyorsunuz, benim ne suçum var?" Mert ve Alya birbirlerine baktıktan bir süre sonra aynı anda cevap verdiler.

"Sen hızlı yiyorsun bir kere!" Genç kıza tanıdık gelen cümleler onu duygusallaştırmıştı.

"Ayşe? Yanlış bir şey mi söyledik?" Genç kız başını iki yana salladı.

"Hayır, sadece cümle tanıdık geldi." Mert ve Alya merakla ona bakıyordu.

"Tanıdık mı?" Genç kız burukça gülümsedi.

*

Genç kız elinde yine ve yine kitapla oturmuş Deniz'i bekliyordu.

Çok alışmıştı ona.

Kızıl saçlarına, bal rengi gözlerine...

Genç kız düşünceleri def etmek adına başını iki yana salladı.

Aniden önünde beliren simitle gözlerini kırpıştırdı.

"Alsana." Genç kız sesin Deniz'e ait olduğunu öğrenince rahatlayıp ona döndü.

"Ne gerek vardı?" dedi yapma bir sinirle.

"Bir simitin lafını mı yapacaksın bana?" Genç kız eliyle saçını kulağının arkasına sıkıştırdı.

Utanmıştı.

"Hayır ama gerek yoktu." Deniz onu dinlemeyip banka iyice yayıldı. Kendi simitinden bir ısırık aldıktan sonra genç kıza döndü.

"Yemezsen yazık olur bak, taptaze sıcacık simit." Deniz deyince fark etti. Simit gerçekten sıcaktı.

"Peki, teşekkürler." Simitten o da bir ısırık aldığında hafifçe gülümsedi.

"Tadı güzelmiş." Deniz ağzında simitle bir şeyler söylerken genç kız simiti bitirmekle meşguldu. Gerçekten çok beğenmişti.

Sessizce yemeklerini yerken aradaki huzurlu hava genç kızın gözlerinin kapanmasına sebep olmuştu.

Mutlu olmak için pahalı şeylere gerek yoktu. Şu an oldukça mutluydu. Bir simit ve Deniz onu mutlu etmişti.

"Hangi ara bitirdin?" Genç kız simiti bitirdiğinin farkında değildi.

"Sen yavaş yiyorsan ben ne yapabilirim?" Deniz kahkaha atarak ona baktı.

"Hiçte bile! Hızlı yiyen sensin. Ah...vay canına." Kahkalarına devam ederken genç kızın aklı onun kahkahasının ne kadar mükemmel olduğunun farkında olup olmadığındaydı.

*

"Ben...ben..." Alya genç kızın omzuna dokundu. Genç kız onlara söylemek istiyordu Deniz'i sevdiğini. Ama çekiniyordu.

"Ne diyeceğini tahmin edebiliyorum Ayşe. Emin ol senin yanındayım. Bana güvenebilirsin." Genç kız mutlulukla Alya'ya baktı.

"Teşekkür ederim."

"İyi ama ben neden anlamadım?" Alya Mert'e hafifçe vurdu.

"Biz kızlar anlarız Mert Bey. Sana sonra anlatırım."