17

1.6K 37 0
                                    




"You're 5 minutes late ,hon." Trevin said without looking at me. 


Nakita ko kung paano nagulat ang anesthesiologist , circulating technician , rn's and the students sa tinawag sa akin ni Trevin. Nagtaka sila agad. I didn't pay attention to what Trevin just said but instead joined him with the procedure. 

After ng 3 hours of operating , natapos din kami. It's a successful one. Ang sakit ng braso ko at ng mga binti ko. Sumasakit din ang ulo ko, feeling ko lalagnatin na naman ako dahil nabinat ako. We washed our hands with PVP-I (Povidone-iodine) to disinfect ourselves. Sabay kaming naghuhugas ni Trevin pero hindi kami nagpapansinan. Binilisan ko ang paghuhugas dahil ayaw ko pa siyang makasama sa isang lugar ng matagal . 

Habang nagpapatuyo ng kamay ay bigla kong naramdaman ang sarili ko na nahihilo. Sobra na naman akong napagod, dagdag pa na nakalimutan kong uminom ng gamot for headache before the surgery. I suddenly lost my balance but i managed to fix myself immediately.Bigla ding sumakit ang sikmura ko, siguro dahil nagkape lang ako kanina at hindi nag-agahan ng maayos. 

As i walked down the hallway , my knees suddenly shut down . I'm in Trevin's arms when i realized that i fainted and everything turns black.


Nagising ako ng nakahiga sa isang hospital bed. I knew it, i just freaking overworked myself. Palagi akong nagpupuyat kakaisip tapos 3hrs straight na nasa operating room. Hayst Zahra, what the actual fuck you're doing? hayst. I sighed, dissapointed sa sarili. 


"You're awake babe." Trevin said out of nowhere, he's staring at my face.

"Fucking endearments." i said with my weak voice, while my eyes were still closed. I don't even wanna see his face, his handsome face. 

"You overdid yourself, you didn't eat breakfast for sure. Base sa mukha mo kanina pagkalabas ng operating room ay masakit ang ulo mo. And the result.. you fucking fainted." Trevin said , he's irritated not worried ,keep that in mind Zahra. 

"So noisy." sabi ko ng nakatakip ang braso ko sa mata ko. 

"Oh this noisy man is the one who you make love with." Trevin said out of frustration.

" Yeah, he's also one of those people who made my life miserable. Him and his friend. " i rolled my eyes at him.

Ako naman si tanga na ngayon lang nalaman na nasa office niya pala ako. Mabilis kong inayos ang buhok ko at ang damit ko. Habang inaayos ang buhok ay sinusuot ko na rin ang sapatos ko. Tumayo agad ako at nilagpasan si Trevin kahit pa nakaharang siya sa daan. Bubuksan ko na sana ang pinto nang magsalita si Trevin. 


" Listening is often the only thing needed to help someone." wika ni Trevin. 

" What if i don't want to? Who are you to stop me?" I asked with my cold voice while facing the door. 

"I just needed you to hear me out first hon. Please, mababaliw na ako kakaisip sayo. I can't help but to talk to you. " Trevin said.

" I don't know Dr. Axell . Maybe next time, or maybe never." sabi ko at lumabas na ng opisina niya. Fuck him. 


Pagkatapos ng pangyayare ay naisipan kong kumain muna sa cafeteria ng ospitalsince lunchtime na din naman. Hindi ko pa nga pala tapos yung kdrama na pinapanood ko so habang nanonood sa phone ay kumakain na din ako .Biglang may naglagay ng tray sa harap ko, si Dr. Simon. 

Anesthetized Woman. (Burnt Skies Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon