D's
June 2009
Touch down, Manila .
Dito, babaguhin ko lahat.
Dito sa paaralan na to, magsusumikap ako. Mag aaral ng mabuti para sa pangarap ko.
Its a long journey for me. Kulang kulang 11 years na pag aaral para sa pagiging doktor ko.
Update samin ni jema? Wala, kakausapin ko na lang sya pag okay na ako. Yung di na marupok.
Ang galing naman talaga ng tadhana or my dad played se tricks with me.
Yung tutuluyan ko dito, malapit lng sakanya. Di lang malapit. Magkaharap pa. Just wow.
Pano ako makakamove on nyan?
Kung sakali man na makikipag balikan sya. Aayaw na muna ako. This time , I will choose myself more. Kasi baka ako naman yung magkulang, di simple ang tatahakin Kong landas. At alam yun ni jema, kaya nga kami nag hiwalay diba? Pero more or less I'm still grateful, kasi Napa realize nya sakin na dapat kung sa susunod na magmamahal ako, more patience pa.
But nevertheless, kailangan ko talaga syang makausap Dahil ayokong may samaan kami ng loob, lalo na't magkatapat bahay lng kami .
I will do this for myself, kung kami talaga. Edi kami. I know jema's reason. I know its worth it. Pero tao lang din ako. Nauubusan ng pasensya.
.
Don't get me wrong ha. I love her so much. Hanggang ngayon Pero isasantabi ko muna yun, para sa pangarap ko.
And I know, she's doing the same thing too.
Syempre, future archi yun. Kaya alam ko yung struggles nya.
Siguro nga may Mali sya. Dahil nga di nya ako kinontak pero okay na ako sa part na yun, may mali din naman ako. I immediately blocked her without hearing her reasons.
