Kim cennetin meleğine kafa tutabilir?
İnanılmaz bir geri dönüş ..
Adeta yeniden küllerinden doğan bu kız .!
Sizce ne kadar ileri gidebilir?
Şimdi herkez dönme dolab için biletlerini aldıysa..
Yerlerinizi alın ve sıkı tutunun çünkü olanlar sizi tepe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık kışın yerini ilkbahar dolduruyordu... Kuşlar, çiçekler sonsuz bir yaza hazırdı. İnsanlar bahçe düzenlemelerini yapmaya başlamıştı. Aleyna ile onların evine giderken bahçe açıkçası çok bakımsızdı.. Ama bu bizi ilgilendirmiyordu.
"Aleyna ben aşağıdayım.." derken çoktan o yukarı çıkmıştı bile.. Bahçeye doğru çıkarken çardağa baktım, hep tozlanmıştı.. Elimle oturacağım yeri temizleyerek oturdum.Üstümde ilk baharın canlı renklerini taşırken.. Birkaç hafta sonra düğünü olucak aleyna'yı düşünüyordum. Gerçekten aras'ı seviyor muydu?
Aleyna ellinde valizlerle gelirekn oturduğum yerden kalkıp ona yardım ettim..
"Evet herşeyi topladım, gidebiliriz."dedi.
Başımla onaylarken.Aleyna..
"İstersen biraz kalabiliriz.." dedi.
"Hayır gerek yok gidelim." Derken , içim buruk ayrılıyordum.
Arabada giderken, bana dönerek...
"Dün fotoğrafçıları ayarladım. Ve diğer konularla ilgilenmesi için kendime asistan tuttum, yani benimle ilgilenmek zorunda değilsin artık. " derken..
"Yapma aleyna o gün napma mı bekliyordun. ! 26 tabak pasta tattırdın ve gerçekten midem kaldırmadı. " dedim.
Ama aleyna tatmin olmamış gibi trip atıyordu. Işıklarda dururken..
"Sana o gün kalkta tüm pastalardan birer dilim ye mi dedim, bir çatal alsan yeterliydi."dedi..
"Hayır o zamanalar ben çok zor günler geçiyordum. Ve hepsi çok güzeldi napiyim yemeden kalkmak istemedim." Dedim gülerek.
Uzun bir süre kahkaha atarken.. Bana ciddi bir şekilde baktı. İçinde söylemek istediği birşey vardı. Ama söylemiyordu. Yada ben benim rahatsız olmamadan çekindiği için tek kelime söylemiyordu. Ama bu kez farklıydı... Bana bakarken nefes alıp verdi.
"Atilladan haber aldın mı?" Dedi.
Hatırlatdığında , bir an arkama yaşlandım.Sessizce başımı salladım..
"O sana iyi geliyordu.."dedi birden.
Anlamaz gözle ona bakarken..
"Abim ne kadar başında kötü işler olsada ilk defa seninleyken değişti. Demek istediğim birbinizi değiştirdiniz .. Baksana haline .."deyince üstüme baktım. Ona dönereken..
" Yani kazadan önce .."diye ekleyerek devam etti.
"Ama bu sen değilsin nazlı, sen bu değilsin. "Dedi benim düzlememi istercesine..
Tepki vermedim, ama o hala bana bakıp tebessüm etti.
"Bu siyah görünüm altında, o siyah eyeliner altında gözlerde hala onun acısı var biliyorum." Dedi.
Bileklerimi sıkarken. O yaklaşıp ellerimi tuttu.
"Ben burdayım nazlı, biliyorum onun yerini tutamam ama ben hep burda olucam.. Tabi olsaydı herşey daha farklı olabilirdi.Sırf abimi bundan dolayı çok sevmiştim. Senin yüzünde ufacık bile olsa gülümsetmesine..." derken..
"Tamam aleyna konuşmayalım daha fazla." Dedim.
O bana gülümserken. Ben camdan dışarıyı seyrettim. Bir süre sonra ikimizde aynanda gülmeye başladık.Bakışlarında eski sıcaklığı görmek beni bir nebzede olsa rahatlattı.
