KABANATA 27

3 5 0
                                    


KABANATA 27

"Mag-usap tayo." Hinila ako ni Lucas

Naiwan namin sa sala si Shanika at Zack. Sa tingin ko'y maski sila may dapat pag-usapan. Nang makita kasi ni Shanika si Zack biglang nagbago ang aura nito.

Pumasok kame ni Lucas sa silid niya. Malakas ang kabog ng dibdib ko. Habang siya nama'y kalmadong nagtatangal ng jacket sa harap ko. Nang makapag bihis siya'y bigla niya akong niyakap. Hindi na ako nakaangal dahil bumagsak kaming dalawa sa kama.

"A-Akala koba maguusap tayo?"

"Handa ka nabang sabihin saakin? Kung handa kana maguusap na tayo. Kung hindi pa'y ayos lang."

"W-Wala naman akong dapat sabihin saiyo"

Umismid siya at mas lalo akong niyakap nang mahigpit. Hindi siya nagsalita at ganun din ako. Naramdaman ko ang pagkalaglag ng ulo niya sa dibdib ko. Sa tingin ko ay tulog na siya.

Nagdadalawang isip ako kung aalis naba ako o mananatili pa sa bisig niya. Pero bigla siyang nagsalita.

"Alam ko ang dahilan nang pag-alis mo. Nang umalis ka sa party ni Hanna sinundan kita. Pero nakalabas kana ng San Isidro non. Si Aira ang nagsabe saakin. Pinasundan kita sa cr dahil namumutla ka. Pumayag siya pero nang bumalik agad na nagpaalam siya na uuwi na."

Bumuntong hininga siya at isiniksik ang muka sa leeg ko.

"Nagtaka ako kaya tinanong ko kung anong nangyare. Ayaw niyang sabihin dahil nangako raw siya sayo. Pero nang nakita niya akong lumuhod sa harap niya inamin niya saakin. Pumunta ako sainyo pero wala kana. Sumunod ako sa manila pero nong dumating ako pasakay kana ng eroplano."

Pinakinggan ko lang siya habang nagsasalita. Marahan akong pumikit para patigilin ang pagpatak ng luha ko. Pero hindi ito huminto. Naramdaman ko nalang ang pagpunas ni Lucas sa pisngi ko.

"Sinundan kita at alam nang Mommy at Daddy mo yon. Pero hindi ako lumalapit tuwing gising ka. Pagkatapos nang bakasyon bumalik ako rito para ipagpatuloy ang pag-aaral ko. Pero binabalitaan ako ng pinsan mo. Umuuwi ako roon tuwing hindi nagiging stable ang lagay mo. At doon ko napagdesisyunan na magdoctor. Dahil sa kalagayan mo."

Hinalikan niya ang magkabilang mata ko. Pinagsaklop niya ang kamy naming dalawa.

"Nagalit ako sayo nung nalaman kong iyon ang dahilan nang pangiiwan mo saakin. Pero inintindi kita. Siguro mahirap para saiyo ang aminin saakin. Hindi mo man sinabe saakin nagkaroon parin ako ng paraan para malaman. Hindi ako nawala sa tabi mo dahil naniniwala ako sayong babalikan mo ako."

Iminulat ko ang mata ko. Nagtagpo ang mata naming dalawa. Bakas rito ang hinanakit na pinaranas ko sakaniya.

"Kung babalik ba ako ngayon ay tatangapin mo ako?"

Alam kong wala akong karapatang tanungin ito. Nang madesisyon akong iwan ka noon hindi ko naisip ang pagbabalik ko. Dahil mas gusto kong gumaling para makabalik saiyo.

"Kahit hindi mo tanungin. Talagang kukunin kitang muli" wika niya at siniil ako ng halik

Buong puso akong tumugon sa bawat halik niya. Wala na akong ibang napapanaginipan noon kundi ang mga alaala naming dalawa. Ako na nasa ilalim niya habang pinagsasaluhan namin ang bugso ng damdamin namin.

Ang matatamis niyang halik. Ang hawak niyang nakakapagpa-apoy nang katawan ko. Nasa panaginip ko ang lahat nang iyon. Na tila ba totoong totoo.

Ilang sandali pa ay nasa ilalim na niya ako. Unti unti niyang tinanggal ang saplot naming dalawa. Hinalikan niya ako sa labi ko, pababa sa leeg habang nilalamas niya ang dibdib ko.

"L-Lucas" tawag ko sakaniya

Napapaliyad ako tuwing nararamdaman ko ang pagdia niya sa pagiitan nang dibdib ko. Gusto kong magmakaawa sakaniya na pasukin na ako. Ngunit nagpapakasasa pa itong susuhin ang malulusog kong bundok. Animo'y para siyang sanggol na gutom na gutom sa ginagawa niya. Napapaatras ako sa tuwing sisipsip siya.

"A-Ahh L-Lucas!" sigaw ko nang abutin nang kamay niya ang hiwa ko.

Pinaikot niya ang kaniyang daliri sa bukana nito. Gusto kong sumigaw nang mahanp niya ang kiliti ko. Nilaro niya ito habang pinaglalabas pasok ang daliri niya sa pintuan ko.

"P-Please L-Lucas" pagmamakaawa ko sakaniya

Tumigil naman siya sa pagsuso at hinalikan ako pababa sa tyan hanggang sa pusod ko. Nang maayos niya ang pagkababae ko'y dinilaan niya ito pababa. Halos masabunutan ko siya nang dilaan niya ito na parang ice candy.

"L-Lucas! A-Ahh!" ungol ko nang maabot ko ang hangganan ko.

Hindi siya tumigil sa pagsipsip at dila rito. At nilabasan akong muli. Halos manigas ako at tumirk ang mata dahil sa paglabas nito.

Kalauna'y ipinusisyon nito ang sarili sa pagitan ko at itinutok ang pagkalalake niya. Nang huli koong matikman ito ay parang may kung anong patalim ito na hinihiwa ang buong pagkatao ko.

Pero ngayon para itong may kung anon a kahit masakit ay napakamalumanay niyang ipinasok saakin. Halos malagutan ako nang hininga dahil sa mabilis niyang paggalaw. Hindi ko masabayan ang gusto niya napapahiyaw ako sa sakit.

Pero nahalinhinan ito kaagad ng sarap. Sa bawat pagbayo niya ay kasabay ito nang mumunting halik sa labi ko. Nang matiisan kona ang sakit siasalubong kona ang bawat pagdating niya.

Papabilis ito nang papabilis. Ungol lang naming dalawa ang bumalot sa loob ng silid. Nauna akong nilabasan nahinto ang pagsabay ko sakaniya. Ngunit agad akong nakabawi nang maramdaman ko ang pagdating niya.

"F-Fuck! A-Alessia! I-Im A-Almost th---A-Ahh!"

Ilang sandali pa'y naramdamdaman kona ang pagsabog niya sa loob ko. Parehas kaming hingal na hingal. Dumapa siya sa ibabaw ko at siniil akong muli nang halik.

Tila wala itong kapaguran sa pag-angkin saakin. Hindi ko mabilang kung ilang beses akong nilabasan at ganoon rin siya. Iba Ibang posingyon ang ginawa naming dalawa hanggang sa makatulog kame sa bisig nang isa't isa.

Hanggang sa magigising ulit kaming dalawa at magniniig muli. Nasasabik ako sakaniya nung mga panahon na nasa America pa ako. Walang oras na hindi siya nawala sa isip ko. At ngayon naman ay nakamtan kona ang matagal ko nang pinagpapantasyahan.

Nakayakap saakin si Lucas gamit ang hita at kamay niya. Kulong na kulong ako sa bisig niya. Ito ang pagkakakulong na pinaka gusto ko sa lahat. Hinalikan ko siya sa labi niya at ipinikit na muli ang aking mata.

Nang magising ako ay wala na siya sa tabi ko. Nakasuot saakin ang malaki niyang t-shirt at boxers. Natawa naman ako nang makitang may Bra rin ako sa loob. Kinakabahan akong tumayo nang maalala ang nangyare kagabi.

At tama nga ang hinala ko. Halos murahin ko siya sa naramdaman kong sakit nang tumayo ako. Huminga pa ako ng malalim nang naglakad ako papasok sa banyo. Naglagay kaagad ako ng tubig sa bath tub. Maligamgam na tubig maraming bula ang ginawa ko bago nagbabad. Tangina! Palagi nalang bang ganto ito kasakit!

My Sweetest Memoir (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon