Way Out (Whipped Series #1)

Capítulo Diecinueve

CAPÍTULO DIECINUEVE

Nagising ako sa ingay na parang may tumatawag pero bago ko pa man maidilat iyong mata ko namatay na iyon. Nakita ko si Sandro na hawak iyong phone nya at seryosong nakatingin sa screen. May problema na naman ata sa kompanya nya.

Netong mga nakaraang araw ay busy sya sa pag-program ng kung ano na hindi ko talaga maintindihan at nakakahilong tignan. Iyong isang application daw kasi nila nahack kaya ginagawan na ng paraan ni Sandro.

At dahil busy sya netong mga nagdaan, grabe iyong pahinga ko. Mag-iisang linggo na rin matapos iyong birthday nya at hindi ko pinagsisihan iyong desisyon ko na ibigay iyon sakanya.

"Good morning." Bati ko at napahikad pa. Agad nya naman tinago iyong phone nya at nginitian ako. He lean down to kiss my forehead.

"G'morning, baby. What do you want for breakfast? Bacon and egg, Bacon and spam or me?" Napaikot na lang iyong mata ko sa huling choices. Sinama nya pa talaga iyong sarili nya.

"I want bacon and egg." Sabi ko saka umalis sa kama at pumuntang banyo para maghimalos. Hindi pa ako nakakapasok ng magsalita ulit si Sandro.

"Don't you want me for breakfast?"

"I want real food, babe." I said and go straight in the bathroom. Dumiretso na ako sa sink at naghilamos. Habang naghihimalos ako ay narinig ko pang sumigaw si Sandro.

"My heart hurts baby. You hurt me. You hurt babe's heart. How dare you?" Natawa na lang ako sakanya. Para syang bata na inagawan ng candy. Hindi ko nalang sya pinansin at tinapos ang ginagawa ko. Narinig ko ring nagsara iyong pinto ng kwarto ibig sabihin ay umalis na sya.

Nang matapos ako ay sumunod na ako sakanya at naabutan ko syang hinahanda iyong kawali at bacon. Ako naman ay kinuha iyong itlog at iniabot sakanya. Marunong na syang magprito ng bacon at itlog pati spam. Iyon daw kasi yung lagi nyang agahan bago ako dumating dito.

Ako naman ay nagsaing na dahil hindi naman kami kumain ng kanin kagabi. Nagpaorder lang ako kasi si Sandro hindi ako ginising na gabi na pala. Pinanood lang akong matulog.

Hinuhugasan ko na iyong bigas ng marinig ko ng magmura si Sandro. Nagsimula na kasing magtalsikan iyong niluluto nya. Napailing na lang ako sa kanya.

"Lower the heat, babe." Napatingin sya sakin at umikot iyong mata nya. Ang attitude. Alessandro nga.

"You hurt me. You're not my baby now." Napangiwi na lang ako sakanya at tinapos iyong pagsasaing. Mabuti nalang ay may rice cooker si Sandro at madaling maluluto iyong kanin. After I set it cook, I look at Sandro that is now cooking the eggs. May nakaharang pang takip ng kawali sa mukha nya para hindi matalsikan.

Inihanda ko na iyong mga plato at baso. Nagtimpla na rin ako ng kape dahil masarap sabayan ng kape iyong ulam namin ngayon. Patapos na sya ng pa-in-in na iyong kanin.

"Babe?" I called him but he didn't respond nor look at me.

"Baby?" Nothing.

"Sandro?" Nothing again.

"Alessandro López?" Still nothing.

I sigh and the come closer to him and him him from behind. I felt him stilled for a seconds then continue cooking. I rest my chin in his shoulder and stare at his face. Sa view kong to kitang kita iyong jawline. His pointed nose, long eye lashes and pink lips.

Why this man is getting more and more handsome everyday? Why it is so unfair. He can be stunning in effortless move.

"Mianhae..."