စာကြည့်မီးကို အိပ်ရာဘက်
သေချာချိန်လို့
လှည့်ပြီးတဲ့နောက်
အိပ်ခန်းမီးကို သူပိတ်လိုက်တယ်..။
စေတနာမရှိချင်စရာအချိုးပေမယ့်
စေတနာထားနေမိတာကိုက
ငါလေး စိတ်ထားသိပ်ကောင်းလို့...
သူကတော့ ဒီလိုပဲ တွေးပါတယ်..။
အိပ်ရာတစ်ဖက်ခြမ်း
ဝင်လှဲလိုက်ရင်း
အရင်တစ်ခါလိုများ လစ်ထွက်သွားခဲ့ရင်
သူမသိလိုက် မရှိရလေအောင်
ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို
အပြာကောင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်တယ်..။
စိတ်များဆိုးပြီးထအော်လေမလားလို့
တွေးလိုက်မိပေမယ့်
အပြာကောင်ဟာ တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်
သာသာယာယာပဲ
ဆက်အိပ်နေခဲ့ပါတယ်..။
ဒီလိုကျ ဘယ်ဆိုးလို့လဲ..
ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး သူပြုံးလိုက်ရင်း
နောက်တော့
သူလည်းပဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်..။
------------------------------------------------------
နှိုးစက်သံလား ငှက်ဆိုးထိုးသံလား
မသဲကွဲ
ဆူညံနေရောပဲ...။
စိတ်တိုတိုနဲ့ ဝုန်းခနဲ ထထိုင်လိုက်တဲ့နောက်
သူ့နံဘေးကို ကြည့်လိုက်တယ်..
ဘာဆို ဘာမှ ရှိမနေတော့..။
မျက်လုံးတွေကို
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံပွတ်လိုက်ပြီး
သေချာအောင် ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်...။
တကယ်ကိုပဲ
အပြာကောင်ဟာ မရှိတော့..။
"ငါ အအိပ်ဆတ်ပါတယ် ..."
ဒီစကားကို သူ့ကိုယ်သူတောင်
မယုံပေမယ့်လို့ ဇွတ်မှိတ်ပြီး
ထပ်ပြောလိုက်တယ်..။
"ငါ အအိပ်ဆတ်ပါတယ်..
သူကိုက တစ်ခုခုပဲ
ကိုယ်ဖော့သိုင်းတွေ ဘာတွေများတတ်နေတာလား..."
ရုတ်တရက် ထမြည်တဲ့ ဖုန်းသံကြောင့်
သူ လန့်သွားတယ်..။
Ph Screenမှာပေါ်နေတဲ့
Momကိုမှ အသည်းနှစ်ဆင့်နဲ့ မြင်တော့
ပြုံးပြီးကြည့်လိုက်ရင်း...
Speakerကို ဖွင့်ချလိုက်တယ်..။
မားအသံက ဆောင့်ပြီးတော့ကို
ထွက်လာပါတယ်...
ပြီးတော့ အကျယ်ကြီး...။
"ရှောင်းရှောင်းကျန့်
ဒါ ငါ ဘယ်နှစ်ခါမြောက်ခေါ်တာထင်လဲ..."
"ခုချက်ချင်း အိပ်ရာက ထစမ်း..." တဲ့
(Z)
စာၾကၫ့္မီးကို အိပ္ရာဘက္
ေသခ်ာခ်ိန္လို႔
လွၫ့္ၿပီးတဲ့ေနာက္
အိပ္ခန္းမီးကို သူပိတ္လိုက္တယ္..။
ေစတနာမရိွခ်င္စရာအခ်ိဳးေပမယ့္
ေစတနာထားေနမိတာကိုက
ငါေလး စိတ္ထားသိပ္ေကာင္းလို႔...
သူကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေတြးပါတယ္..။
အိပ္ရာတစ္ဖက္ျခမ္း
ဝင္လွဲလိုက္ရင္း
အရင္တစ္ခါလိုမ်ား လစ္ထြက္သြားခဲ့ရင္
သူမသိလိုက္ မရိွရေလေအာင္
ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို
အျပာေကာင္ေပၚပစ္တင္လိုက္တယ္..။
စိတ္မ်ားဆိုးၿပီးထေအာ္ေလမလားလို႔
ေတြးလိုက္မိေပမယ့္
အျပာေကာင္ဟာ တုတ္တုတ္မ်ွမလႈပ္
သာသာယာယာပဲ
ဆက္အိပ္ေနခဲ့ပါတယ္..။
ဒီလိုက် ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ..
ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး သူႃပံုးလိုက္ရင္း
ေနာက္ေတာ့
သူလည္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္..။
------------------------------------------------------
ႏိႈးစက္သံလား ငွက္ဆိုးထိုးသံလား
မသဲကဲြ
ဆူညံေနေရာပဲ...။
စိတ္တိုတိုနဲ႔ ဝုန္းခနဲ ထထိုင္လိုက္တဲ့ေနာက္
သူ႔နံေဘးကို ၾကၫ့္လိုက္တယ္..
ဘာဆို ဘာမွ ရိွမေနေတာ့..။
မ်က္လံုးေတြကို
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စံုပြတ္လိုက္ၿပီး
ေသခ်ာေအာင္ ျပန္ၾကၫ့္လိုက္တယ္...။
တကယ္ကိုပဲ
အျပာေကာင္ဟာ မရိွေတာ့..။
"ငါ အအိပ္ဆတ္ပါတယ္ ..."
ဒီစကားကို သူ႔ကိုယ္သူေတာင္
မယံုေပမယ့္လို႔ ဇြတ္မိွတ္ၿပီး
ထပ္ေျပာလိုက္တယ္..။
"ငါ အအိပ္ဆတ္ပါတယ္..
သူကိုက တစ္ခုခုပဲ
ကိုယ္ေဖာ့သိုင္းေတြ ဘာေတြမ်ားတတ္ေနတာလား..."
ရုတ္တရက္ ထျမည္တဲ့ ဖုန္းသံေၾကာင့္
သူ လန႔္သြားတယ္..။
Ph Screenမွာေပၚေနတဲ့
Momကိုမွ အသည္းႏွစ္ဆင့္နဲ႔ ျမင္ေတာ့
ႃပံုးၿပီးၾကၫ့္လိုက္ရင္း...
Speakerကို ဖြင့္ခ်လိုက္တယ္..။
မားအသံက ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ကို
ထြက္လာပါတယ္...
ၿပီးေတာ့ အက်ယ္ႀကီး...။
"ေရွာင္းေရွာင္းက်န႔္
ဒါ ငါ ဘယ္ႏွစ္ခါေျမာက္ေခၚတာထင္လဲ..."
"ခုခ်က္ခ်င္း အိပ္ရာက ထစမ္း..." တဲ့
