Her Fate

FATE 5

Fate 5

Her death

"Anak, kumain ka na muna." Mom said sabay lapag ng tray na may lamang pagkain.

I didn't respond. Bakit pa ako kakain ngayong wala na ang rason ko para mabuhay.

"Matthew please... don't do this to your self." She pleaded.

Hindi pa rin ako nagsalita. Galit ako sa kanila. Galit ako sa mga taong humadlang sa amin. Kung hindi sana nila kami hinadlangan, malamang buhay pa siya.

"Matthew please ..." now she's sobbing.

"Lumabas na lang ho kayo." I coldly uttered. I felt a liquid escaped my eye.

"Anak.. I'm so s-sorry .."

"Sorry?" I smirked. "Maibabalik ba ng sorry niyo ang buhay ni Philline Mama?! Mabubuhay ba siya ng sorry niyong yan?!!"

I hate it when my mother cries but right now, I can't control my hatred. Para akong sasabog na bulkan.

I hate them. I hate my family.

"Anak, tutol lang kami noon sa inyo dahil alam naming hindi nararapat si Jacy sa'yo! Anak para sa ikabubuti mo lang rin naman ang g--"

"IKABUBUTI?!! PAANO KAYO NAKASISIGURADO NA HINDI PARA SA AKIN SI PHILLINE?!! ANO BANG ALAM MO HA MAMA?! DIYOS KA BA PARA SABIHIN MO YAN?!!"

*slap*

"I'm still your Mom Matthew. I only want what's the best for you!!"

I looked at her. Basang basa na ang mukha niya ng mga luha. Ayokong nagkakaganito si Mama pero mas masakit ang ginawa nila.

"Then I think what you did is not the best for me. Masaya na ba kayo ngayon na w-wala na siya?!"

She's gone. And I can't even comprehend and imagine na wala na nga ang pinakamamahal ko.

Jacy Philline ... my life ... my love ...

"As soon as gumaling tong paa ko, asahan niyo nang wala na kayong anak."

I saw pain in her eyes. "W-what?"

"Aalis na ko sa pamamahay na to. Ay kalimutan niyo na ring may anak pa kayo." I gritted.

"NO MATTHEW!! YOU CAN'T DO THIS TO ME!! PATI BA NAMAN IKAW IIWAN DIN AKO?!"

"I'm sorry pero buo na ang desisyon ko. I'm leaving. I'm leaving this hell."

Kung sana tinanggap lang nila kami nung gabing yun ... hindi sana mamamatay ang pinakamamahal ko ...

Flashback

"NAPAKAWALANGYA MONG BABAE KA!! DITO KA PA LUMANDI SA PAMAMAHAY KO!! LUMAYAS KA!!"

"MA BITAWAN NIYO SIYA!!!" I exclaimed while inaawat ang Mama. Sinasabunutan niya at hinahampas ang mahal ko. No! I can't let her hurt Philline.

"M-mahal ko p-po si Matt--

"LINTEK NA PAGMAMAHAL YAN!! HINDI KA BAGAY SA ANAK KO!! LUMAYAS KA!!!"

Binitawan ko si Mama and I hugged Philline who's constantly sobbing habang nakahawak sa kumot na bumabalot sa katawan niya.

Yeah. We did it. At pananagutan ko siya. Mahal na mahal ko si Philline. Willing akong talikuran ang lahat para sa kanya. Kahit pa ang sarili kong pamilya.

"WAG NA WAG NIYO SIYANG SASAKTAN MAMA!"

"Ako pa ngayon ang masama Matthew?! Ako pa ngayon na ang gusto lamang ay mapabuti ang buhay mo?!" Then tears escaped my Mom's eyes. I felt a pang of pain crossed my heart pero hindi ko siya hahayaang saktan si Philline.

"Pag-aralan niyo ng tanggapin si Philline Mama dahil magiging parte na siya ng buhay natin. Magpapakasal na kami." I firmly said. "Wala ng makakapagpabago ng desisyon ko. I'll marry her even if tutol pa kayo."

"Ano bang pinakain sayo ng babaeng yan para maging ganyan ka kabaliw sa kanya?!!"

"Mahal ko sya Mama at papakasalan ko siya."

Umiiyak lang ng umiiyak si Philline. And everytime na pumapatak ang luha niya, parang pinapatay ang buong pagkatao ko.

"Stop crying baby.. We'll leave this place." I whispered to her.

"HINDI KA AALIS MATTHEW!!" Mama exclaimed. I ignored her. Wala na kong pakialam sa kanya. Ang importante sa akin ay maialis ko dito si Philline at mamuhay kasama ag mahal ko.

"Magbihis ka na baby. Aalia na tayo dito." I said to her. And kissed her forehead. Dali dali namang nagbihis si Philline at bumaling naman ako kay Mama.

"Aalis na ko Mama. I'll marry Philline dahil siya ag mahal ko. At hindi ko hahayaan na paglayuin niyo kami."

----

"MATTHEW MATTHEW!! DON'T DO THIS TO YOUR MOM!!" wag mo kong iwan anak!"

"Pumasok ka na sa kotse Philline.".

Umiiyak si Mama. Napakasakit saking iwan siya pero wala akong magagawa. Mahal na mahal ko si Philline. Hindi ko kayang malayo kami.

"I'm sorry Mama." I hugged her and pumasok na sa kotse at umalis.

---

"M-Matthew .."

I held her hand while the other is tightly holding the steering wheel.

"Okay lang ba na ginawa mo yun sa mama mo?" She softly asked.

"Masakit sakin na iwan si Mama dahil una pa lang ayokong maranasan niya ulit na iwan siya gaya ng ginawa ni Papa.. but I have to baby. Kailangan ko ring magkaroon ng desisyon sa buhay ko. You are my life now Philline. Ayokong mawala ka sakin."

She smiled. That same smile na nagpahulog sakin. Gaaad. I really love this girl.

"I love you too Matthew. And willing akong ibigay At isuko ang lahat para sayo."

I looked at her then sa daan ulit. Thank you lord for giving me this girl. Thank you for making her love me.

"I love you more than anything else Jacy Philline .. let's get married." I looked at her in the eye.

"Yes baby. I will marry you.."

*peeeeeepeeeeeeep*

*crash*

And in a blink of an eye... nasa tabi ko na siya ... duguan at walang malay.

Sinubukan kong abutin siya but I too, passed out.