Kris ve Lay gittikten sonra salonu yine sessizlik sardı.Zaten dünden beri böyleydi.Öldürücü sessizlik tüm evde hakimiyetini sürdürüyordu.Kyungsoo bunun böyle devam etmemesi gerektiğini düşünen tek kişiydi.Daha doğrusu o şuan düşünebilen tek kişiydi.
"Beyler kendinize gelin artık böyle devam edemeyiz.Konuşun yada birşeyler söyleyin ama susmayın" Kyungsoo sonunda dayanamayıp ayağa kalktı ve var gücüyle bağırdı.Kai onu kolundan çekip sakin olması hakkında birşeyler söylüyordu.
"Senin kadar rahat olamıyoruz kusura bakma Kyungsoo"
"Sen ne diyorsun Sehun ya buraya geldiğinden beri birilerini suçlayıp duruyorsun zaten.Eğer böyle mal gibi takılmaya devam ederseniz buradan çıktıktan sonra asla hayatınızdan çıkmayacak sorunlar oluşur."
"Sen çok biliyorsun zaten"
Kyungsoo tam Sehun' a cevap vereceği sırada Kai araya girdi.
"Sehun sakin ol Kyungsoo sende .Hepimiz biliyoruz ki Kyungsoo haklı.Böyle devam edemeyiz.Şu 30 günü normal bir şekilde geçirelim ve şu evden çıkıp gidelim.Ondan sonra kimse birbirini ilgilendirmez"
"Kai ve Kyungsoo'ya katılıyorum fakat niye biz neden bizi seçti.Ne özelliğimiz var." Xiumin artık içindeki merakı tutamayarak sessizliğini bozmuştu.
"Sadece bizi böyle görmekten zevk alan bir piç işte başka ne olabilir ki" dedi Sehun az önceye oranla daha sakindi.
"Acaba Kris ve Lay ne yaptı "Luhanın sesi çok kısık çıkmıştı fakat herkesin onu duymasına yetmişti.
"Ah bir de o var değil mi yarım saat çoktan geçmiş olmalı ses yankılanmadığına göre..." Baek cümleyi devam ettirmeye gerek duymamıştı.Herkes anlamıştı zaten.
"Mağdem bir ay boyunca burdayız ozaman herkesin bir görevi olmalı" Suho acısını umursamayrak konuştu.Çok canı yandığı da söylenemezdi zaten daha doğrusu bu acıdan rahatsız olduğu.
"Bende birinin bunu söylemesini bekliyordum.Ben Chanyeol ve Chen yemeği halledebiliriz"
"Tamam Soo , ozaman Luhan ben Xiumin Lay temizliğe bakalım ,Kris ve Kai bulaşıkları halletsin , geri kalanlarda çamaşırlarla ilgilenir."
Herkes görevini almıştı.Kimsenin itirazı yoktu.Salondaki hava az da olsa değişmiş gibiydi.Öncekine kıyasla hiç değilse şuan bir iki kişi kısa sohbetlerde bulunuyordu.
Sehun Kyungsoo ya dönüp onunla konuşmaya başladı.
"Ben özür dilerim Hyung, sadece fazla sinirlendim üzerine gelmek istememiştim."
"Önemli değil Sehun anlıyorum"
Kısa süre sonra tüm gözler merdivene döndü .Herkes gelen ikiliye bakıyordu.Kris'in yüzüne can gelmiş gibiydi.Sabaha göre daha canlı duruyordu.Fakat bu ikisininde suratlarının düşük olmasını engellemiyordu.
Şimdi herkes otuma odasında oturuyordu.Kimsenin Krisle Lay'e neler yaşandığını sorma cesareti yoktu.Yaşananlar az çok tahmin ediliyordu zaten.
"Herkes odadaysa bugünün ikinci görevine geçebiliriz.Ama öncelikle sıradaki görevi hangi çiftin yapacağını belirlemek için bir oyun oynamaya ne dersiniz."
Kimseden çıt çıkmıyordu herkes SES'in devam etmesini bekliyordu.
"Çok eğlenceli olacak dediğinizi duyar gibiyim.O halde hemen oyuna geçelim.Oyununuzun adı 'öpüşebildiğin kadar öpüşmek zorundasın' .Dudaklarını birbirinden ilk ayıran çift kaybeder."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUN KURUCU
FanfictionTüm kötülüklerin arasındaki saf bir kalp ve tüm saf aşklar arasındaki kötü kişi. Tüm hayatlarını alt üst edecek bir oyun.. OYUN KURALLARI ♠Kaçarsanız ölürsünüz. ♠Görevlerinizi yapmazsanız yine ölürsünüz. ♠Oyun süresi 30 gündür. ♠Oyun çiftler halinde...
