Red Lips | ✓

Chapter 20

HAYILAH

I felt something weird my stomach, it is building up through my esophagus, de puta. Agad akong tumayo sa pagkakahiga at pumasok sa banyo, isinara ko iyon ng mabuti bago dumuwal sa sink. Parang tumayo lahat ng balahibo ko habang dumuduwal nang masigurado ko na wala na akong mailalabas ay agad kong hinugasan ang mukha ko.

Is this what morning sickness?

“Hayilah! Baby!” Sigaw niya sa labas.

I cursed out the wind. Hindi pa rin pala alam ni Rosh na buntis ako. I want my revelation to be special as it is. I took a deep breath before opening the bathroom's door.

“Good morning,” bati ko sa kaniya. His forehead his knotted like he is reading me, his whole face is asking like what the hell happened. “Sorry, nagising ba kita?”

“Ayos ka lang ba? Anong nangyari? Bakit bigla kang tumayo sa kama?” sunod-sunod na tanong niya.

I let our a nervous chuckle. I need to find an excuse. “Ano-- kasi—naiihi ako!” saad ko. “Oo, naiihi kasi ako, pakiramdam ko lalabas na siya agad kaya nagmadali akong tumayo.”

He sighed and go near me, “Akala ko pa naman may nangyari.” He said with a low voice.

“Nah,” reaksyon ko. Kumalas ako sa yakap niya, napatingin ako sa wall clock ng kwarto, “Tama lang pala ang pag-gising ko, e, maligo ka na, ma-le-late ka pa sa trabaho mo.”

He smirks, “Samahan mo ako?”

Inirapan ko 'to, “Tigilan mo ako, pagod ako.”

He pouted, “Kagigising mo lang, diba?”

Inirapan ko siya, “You know what I mean, Rosh,” saad ko. “Ikaw munang mauna sa banyo. Susunod na lang ako.”

“Okay,” he said and kissed my forehead. “If , something is bothering you, tell me, okay?”

Tumango ako. Sinundan ko ng tingin si Rosh habang naglalakad ito papunta sa banyo. Umupo ako sa kama, I shut my eyes. Kumunot ako nang may narinig akong tumunog. It’s from Rosh' phone. Tumaas ang kilay ko. Who texted him?

From: Violet
Goodmorning, babe ;)

Bumilis ang takbo ng puso ko. What the hell is this? Bakit naka-save ang number ni Violet sa phone niya? Probably, work. Hindi, iyon ang problema, bakit may pa-babe na kasama sa text.

Napairap ako sa hangin. What the actual fuck? I'm irritated just by a text message? Is it because i'm pregnant, I read some articles last night that pregnancy can cause mood swings. Napakapa ako sa tiyan ko, don't worry, baby, let’s trust daddy that he won’t do that. He won’t cheat.

Right?

★

Nasa malayo ang tingin ko habang nakaupo sa harapan ng kotse. My mind's is blank, parang hindi pa rin nag-pa-process ang utak ko dah sa text message na 'yon.

“Baby.”

What if there’s something going on with them? Mas humigpit ang hawak ko sa tiyan ko.

“Baby.”

Anong mangyayari sa baby ko? Is he or she will live without knowing his or her father? Magiging single mom ba ako?

“Hayilah!”

Halos mapatalon ako sa tawag na 'yon. Nilingon ko si Rosh. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa akin, “Are you okay? Kanina ka pa wala sa sarili.” His voice felt sincere.

“I’m fine,” I replied.

“Nasa company ka na,” he informed me.

Napatingin ako sa paligid, “Ay, oo nga, thank you.” Saad ko, akmang bubuksan ko na ang pinto pero hinawakan ako ni Rosh sa braso, “Yes?”

He sighed, “Is something bothering you?” hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko at hinalikan iyon. Parang natunaw ang puso ko da ginawa niya. “Hmm? Kanina ka pa tahimik, e. Nang matapos ako maligo hindi mo na ako kinakausap.”

Umiling ako.

“You’re not good at lying, my wife. What’s wrong?”

Marahas akong bumuga ng hangin, “I accidentally checked your message this morning. Tumunog, it’s not like I am not giving you trust or somethi—”

He chuckled, “Feel free to open my phone anytime you want, baby.”

“It’s not like that,” reaksyon ko. “I read Violet’s message. I know it’s stupid and unreasonable, but—” then, I felt his soft lips touch mine.

“You’re the only one for me, baby,” he mumbled between our kisses, “You make me head over heel for you since I saw you, remember?”

Inirapan ko 'to, “Napakalandi mo talaga,” singhal ko. “Nagsasalita pa ako, e, tapos bigla-bigla kang manghahalik.”

He chuckled, “And, I love you, too,” he said. “Kung ano naman ang nakita mo kanina, it’s nothing.”

“I know,” reaksyon ko. “Sige na, bababa na ako, bye na.” I waved my hand and got out of the car.

“I'll pick you up, later,” he informed me. “May photoshoot ka mamaya, diba?”

“You don’t need to do that.”

“Yes, I do,” he winked at me. “Wait for me later, I love you.”

“I love you, too,” I replied and waved my hand. PinatakboPinatakbo na niya ang kotse niya para makapunta na sa trabaho. Napailing ako, kanina lang nanlulumo ako ngayon naman abot tenga ang mga ngiti ko.

Napahawak ako sa tiyan ko, “It’s your fault. But, I still love you.” Saad ko sa baby ko sa tiyan.

Pumasok ako sa company, as usual, binabati ako ng mga nakakasalubong kong employees. Ngiti lamang ang itinutugon ko sa kanila hanggang makaakyat ako sa office ko.

“Good morning, Mrs. Villafuente,” bati sa akin ni Khloe.

“Good morning,” bati ko pabalik. “Cancel all or my appointments for later, okay? May photoshoot pa rin kasi ako mamaya.”

Tumango ito, “Yes, ma'am.”

Pumasok ako sa office ko. I guess I am worried over nothing.

★

Nasa photoshoot ako ngayon. Ito na ang huling outfit ko na kailangan i-model. Nakatingin ako sa camera. Awtomatikong napapsngiti ako kapag napapatingin ako sa asawa ko habang nakatingin sa akin. De puta, para akong teenager na unang beses na nakakaranas ng flirting. Nakakainis.

“That’s it, pack up, people!” saad ng camera man.

Nakahinga ako ng maluwag. Buti naman tapos na nangangalay na rin ako sa posisyon ko habang pinipicture-an ako. Lumapit ako sa direksyon ng asawa ko.

“I’ll be back, magbibihis lang ako, okay?” saad ko sa kaniya.

Tumango ito, “Yes, baby,” he replied. “I’ll just call my assistant, okay? Hihintayin kita sa labas.”

I nodded, “Sure.” Pumunta ako sa dressing room. Unlike yesterday, walang Violet na bigla-bigla na lang sumusulpot dito sa dressing room ko.

While removing my make-up, my phone blings, it's from Klare.

From: Klare
Bitch, come here at my place, later. 4PM. See ya.

Napatigil ako sa pagburs ng mukha ko nang mabasa ko ang message na 'yon. I dialed Klare's number, tinatamad ako mag-type.

“Klare,” bungad ko sa kaniya.

“Punta ka mamaya, ah,” bati niya sa akin.

Kumunot ang noo ko, “Bakit anong okasyon?”

She sighed, “Just come.”

“Why?” I grunted.

Narinig ko siyang marahas na bumuga ng hangin, “Magapaalam ka na sa asawa mo, okay?” she instructed. “Pupunta rin si Tricia at Victoria, kaya sumama ka.”

“Talaga?” there’s amusement in my voice, “Sige, sasama ako. Magpapaalam lang ako kay Rosh.”

“Sure,” she replied, “Ingat.”

“Oki,” then, I turned off the call.

Tuluyan ko ng binura ang make-up ko at nagpalit ng komportableng damit. Lumabas ako sa lugar na yon at nakita ko ang gwapong lalaki na nakasandal sa isang kotse while his attention is onto something.

“Baby,” pagkuha ko sa atensyon niya.

Nilingon niya ako, “Baby,” he said and gave me light kisses, “Let’s go?”

“Uhm,” panimula ko. “Inaya ako ni Klare na pumunta sa lugar niya,” I informed him. “Can I go?”

“Sure!” Agad na sagot niya. “Hatid na kita doon, I still have work after this kaya hindi rin kita masasamahan sa bahay,” he said. “I’m sorry.”

I touched his cheek, “It’s fine.”

“Let’s go?” he asks. I just nods as a response. Pinagbuksan niya ako ng kotse at sinabi ko sa kaniya ang lokasyon ng lugar ni Klare.

I touched my belly, makikita mo na mga ninang mo, baby ko.