Part-21
မမုန်းခဲ့ပါ.......
Sehunကိုဆေးရုံပို့တာအချိန်မှီလိုက်လို့သာ မဟုတ်ရင်သွေးထွက်လွန်ပြီးအသက်ဆုံးရှုံးသွားနိုင်တဲ့ အခြေအနေ
ဒါပေမဲ့ခုချိန်ထိလဲလုံးဝစိတ်ချရပြီတော့မဟုတ်သေး
ဓားချက်2ချက်ကတဘဝလုံးကိုရှင်လျက်ပါသေနိုင်အောင်ထိုးသွင်းခဲ့တာကြောင့်
ဆေးရုံကုတင်ထက်မှာမေ့မြောနေတဲ့sehunဘေးမှာထိုင်ပြီးငိုနေတဲ့yeolဟာမျက်လုံးတွေပင်ဖောင်းအစ်လို့
"Yeolရယ် sehunသတိရလာမှာပါ မငိုနဲ့တော့လေ"
"3ရက်တောင်ရှိနေပြီ"
ပြောလိုက်မျက်ရည်တွေကျလာလိုက်နဲ့
ဒါတောင်Sehunအခုလိုဖြစ်တာ
junmyeonကြောင့်ဆိုတာ မသိသေး
မပြောပြဘူးဆိုတာကလဲ sehunအတွက်သာ...
သူကိုယ်တိုင်တောင်ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့လက်ခံပေးလိုက်တာကို ကိုယ်ကပြဿနာလိုက်မရှာချင်တော့
အရာအားလုံးကိုSehunသဘောအတိုင်းသာကိုယ်ဖြစ်စေချင်သည်
"မငိုနဲ့တော့ yeol.. "
မျက်ရည်တွေ သုတ်ပေးဖို့ လက်လှမ်းလိုက်တော့ရှောင်ဖယ်သွားတဲ့ yeolကကိုယ့်ကို အခုထိ စိတ်ဆိုးမပြေသေးဘူးထင်ပါရဲ့
"ကိုယ် အပြင်ခနသွားလိုက်ဦးမယ်
Yeolတစ်ယောက်ထဲဖြစ်ရဲ့လား"
အရင်ကဆို စကားကို မနားမနေ ပြောတတ်တဲ့yeollieက
အခုတော့ဖြင့် ကိုယ့်အမေးကို ခေါင်းညိမ့်ပြတယ်ဆိုရုံ
Sehunအခန်းထဲကထွက်လာပြီး ဆေးရုံ၀န်းထဲက ခုံတန်းရှည်တွင် ထိုင်နေမိတယ်
ဆေးရုံထဲမှာမဟုတ်သည့်အတွက် ပိုးသတ်ဆေးအနံ့မရတော့
မျက်၀န်းအစုံကို မှိတ်လိုက်ကာ
တဖြူးဖြူးတိုက်နေတဲ့လေပြေကို တ၀ကြီးခံစားရင်းနာရီ၀က်လောက်ရှိကာမှဆေးရုံထဲပြန်သွားလိုက်တယ်
Yeollieလဲ လေညှင်းခံလိုက်ရင် စိတ်တွေလန်းဆန်းကောင်းပါရဲ့
Sehunဒီလိုဖြစ်ထဲက Yeollieတရက်လေးတောင်ကောင်းကောင်းမအိပ်ခဲ့ရဘူးလေ
အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီး၀င်သွားမိတော့Yeollieအစားးတခြားသူတယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့်သွေးပင်ဆောင့်တက်မတတ်
YOU ARE READING
မမုန်းခဲ့ပါ
Fanfictionအချစ်ဆိုတာ အမုန်းကနေစတင်လေလား အမုန်းမှ အချစ်သို့ပြောင်းလဲနိုင်သလား ကိုယ်သိတဲ့အချစ်ဆိုတာ ချစ်ရသူ မင်းလေး ပျော်ရွှင်ဖို့ပဲ
