Meet With You

KABANATA 23

Kabanata 23

"Baby.. I need to go" Sabay halik niya sa aking noo napansin ko rin ang wall clock na 4:15 a.m na kaya tama ngang umuwi na siya hangga't hindi pa nagigising sila mama at hindi pa tuloyang sumisikat ang araw.

"Kita nalang tayo mamaya okay?.. I can't be seen here by your parents baka kung ano pang isipin nila gayong totoo naman" he whispered the last words and that made me blushed.

"Sige na umalis ka na makikita ka pa ng mga kasambahay niyan eh saan ka dadaan?" Tanong ko sa kaniya

He just grin and pointed the window. Ang bintana kung saan may pagkataas dahil nasa second floor ang kwartong ito.

"What? Are you kidding me? Ano tatalon ka diyan?" Mahinang sigaw ko sa kaniya

"This is the only way out unless you'll get us.. get cought" He's suggesting a risky situation.

Narito lang ako sa kama dahil medyo masakit yung sa ibaba kaya parang binubugaw ko lamang siya.

"Tss, just go now and drive safely okay?" Sabi ko sa kaniya dahil wala narin naman kaming maisosolusiyon kung saan siya dadaan.

"Okay, okay see you later" and before he leave may pa nakaw halik pa siya. Kaya natapunan ko siya ng unan na sinangga niya lamang at tumatawang nagpatuloy sa pag baba narinig ko nalamang ang mahinang tunog tanda na nakababa na siya ilang sandali pa ay bumusina pa ito. Baliw talaga pano kung narinig iyon nila papa at mama.

I am surprising my friends now miss ko narin sila they were still studying until now but in my case I don't think it still possible for me to catch up the topics that I missed siguro mahuhuli na talaga ako.

Sa ganitong oras ay naghihintayan na kami sa tambayan namin at doon magpapalipas ng oras kaya ngayon ay pupunta ako roon at doon ko sila isusupresa.

Nang makarating ako sa tambayan ay wala pang tao kaya umupo muna ako sa bench Ito kasing tambayan na ito ay parang kubo na may tatlong bench katamtaman lang din ang laki nito. Kami lang ang tumatambay rito pagkatapos ng klase kaya walang kaagaw dito kasi medyo malayo layo rin sa mga buildings tyaka sariwa ang hangin.

May naririnig na akong hagikikan at alam kong galing iyon kay Melissa at Eris when I look at where it is, I saw them laughing while Lance and Prince are silent and walk with them.

Napalingon si Prince sa gawi ko siguro ay napansin niyang may nakaupo sa tambayan nila his expression now are priceless hindi mo masasabi kung maiiyak ba o matutuwa na magugulat I just smiled at him and lightly wave my hand napansin ni JD ang pagkakatuod ni Prince kaya sinundan niya nang tingin ang tinitingnan ni Prince and by the time he landed his eyes on me he got shocked and his chinky eyes got widen.

"Am I seeing couz?" Biglang sabi ni JD na tulala at gulat paring nakatingin sa gawi ko

"What are you talking about? Hindi ka nanaman ba kumain?" Natatawang sabi ni Hazel

"Im seeing Viviene right now" tyaka niya ako tinuro

"What the hell are you talki-" hindi na natuloy ni Lance ang sasabihin niya nang makita rin ako.

Lumapit ako sa kanila na ikinapikit pikit nila labis na hindi makapaniwala sa paglitaw ko nalang bigla mula noong nawala ako.

"Hi guys! I miss you" yun lang ang sinabi ko at nag unahan na ang luha ng mga babaeng kaibigan ko tyaka tinakbo ako at niyakap.

"Are real? We're not dreaming right?" Sabi ni Prince kaya piningot ko ang ilong niya at napa aray naman

"Haven't you miss me boys?" Parang signal iyon na lapitan ako at yakapin

Ilang minuto kaming nagyakapan at nagstay sa tambayan nang may lumapit.

"Hi guys! Have you forgotten me? Hindi niyo man lang ako hinihintay" rinig kung sabi ng babae dahil hindi ko makita ang mukha nito dahil naka talikod ako sa gawi niya.

Kaya lumingon ako sa kaniya at ngayon ay pamilyar ang mukha niya. She's the filthy cat who killed me four months ago. Ang ngiti ko ay napalitan ng galit na tingin. Napatingin naman siya sa akin at gulat na gulat ang kaniyang itsura.

"It's nice to see you again"