"အယ္ ခက္ဆစ္ ဘာလို႔အေနာက္တန္းဆင္းလာတာလဲ"
လျပည့္ မေန့က ေက်ာင္းမလာ၍
ခက္ဆစ္နဲ႔ မင္းခန္႔တို႔ရဲ့ ျပႆနာကိုမသိပါ။
"ဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ၊ငါထိုင္ခ်င္လို႔
ဆင္းတာလာ အဲ့တာဘာျဖစ္လို႔လဲ"
ခက္ဆစ္ေမးေငါ့ကာ လျပည့္ကိုျပန္ေျပာသည္။
ရုပ္ကလဲ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲဆိုသည့္အၾကည့္ႏွင့္။
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးကိုယ္ေတာ္ရယ္
ဟိုေကာင္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ထားတာလားလို႔ေလ"
ခက္ဆစ္ လျပည့္လက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး
ခံုေပၚထိုင္ေစလိုက္သည္။
"ဟုတ္တယ္ အဲ့ေကာင္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ထားတာ"
၂ခါ မေမးရဘဲ အမွန္တိုင္းေျပာေသာ
ခက္ဆစ္ေၾကာင့္လျပည့္ရယ္မိသည္။သြားမ်ားေပၚေအာင္အထိရယ္သည္။
"ငါသိသားပဲ၊မင္းကိုၾကည့္တာနဲ႔
ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာငါအကုန္သိတယ္။"
"အဲ့တာဆို ငါဒီေန့ ခ်ီးဘယ္ႏွတံုးပါခဲ့လဲသိလား"
"ဟားဟား မင္းကေတာ့ေလ၊
စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာပဲသိတာ
အျပင္မွာ ျဖစ္တာေတြ မသိဘူးေလ"
"ေအး အဲ့တာဆို အကုန္မသိေသးဘူးပဲ"
ဘာမွမဟုတ္ပဲ ရန္ေတြ့ေနေသာ ခက္ဆစ္ကို
လျပည့္ အူယားလြန္း၍ ေခါင္းကိုကိုင္ကာ
ဆံပင္ေတြဖြလိုက္သည္။
ခက္ဆစ္ အကဲခတ္ဟန္ျဖင့္
"ဘာလဲ ဆံပင္ေမႊးဘယ္ေလာက္ရိွလဲ ေရမလို႔လား"
ေအး ဟုတ္တယ္လာခဲ့
တစ္ေမႊးခ်င္းႏႈတ္ပစ္မယ္။
ေျပာရင္းဆိုရင္း လျပည့္ သူငယ္ခ်င္းေလး
ခက္ဆစ္ကိုစရန္ ဝင္ထိုင္သည္။
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ လာခဲ့လာ!!
ငါေရၾကည့္မလို႔"
မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ ခက္ဆစ္ကို
လျပည့္လွမ္းဆြဲကာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
"လျပည့္ တကယ္ မလုပ္နဲ႔ေလ"
"မရဘူး ငါလုပ္မယ္လို႔ ေတြးၿပီးသြားၿပီ"
လျပည့္ခ်က္ခ်င္း မဆိုင္းမတျြပန္ေျဖသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား တိုးတိုးရယ္မိၾကပါသည္။
~~~~~~~~~~
YOU ARE READING
NYO
Teen Fictionအမြဲတမ်း အမှတ်ရနေမယ့် အမှတ်တရတစ်ခုပေါ့.... မင်းကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးသိစေချင်တဲ့စိတ်နဲ့။
