YOKLUĞUN FERYA'DI / ARA VERİLDİ

Y.F.''3.BÖLÜM''

Keyifli Okumalar...

Yollar sizin istemediğiniz yere çıkıyorsa , siz o yolun asla son bulmamasını istersiniz..

Peki bu her son için geçerli miydi ?..

Orası koca bi muammaydı tabi...

Ferya yolun güzel yere çıktığını biliyordu ancak o yolun sonunda onun karşılaşacağı şeyin ne kadar güzel olacağını bilmiyordu.

Araba bütün hızıyla ilerlerken genç kadın az da olsa ısınmıştı ancak yüreğindeki soğukluk nasıl soğur , oradaki buzlar nasıl erir gerçekten bilemiyordu.

Kurtbey ise koca bi çukurdan çıkmaya çalışan küçük yaratıklar gibi , büyük bi çıkmazdaydı. Genç kadını elbette evine götürecekti ancak evde bir alay erkek vardı. O yüzden Ferya'nın , Barış'ın annesinin yanında kalmasını sağlayacaktı . Hatice hanım onu sevgiyle kucaklayacak kadar yüce gönüllü olduğu için içi rahattı.

Ferya da ki kendine çeken şeyin , gözlerinde gördüğü 8 yaşındaki Kurtbey olduğunu düşünüyordu..

Genç adam sadece ihtimallerle böyle düşünüyordu , hikayenin sonunda neler olacağını bilmeden...

҈

Şehir'in en uzak semti olan ' Yokluk ' herkesin girebileceği bir yer olmadığı gibi , içinde yaşayanların kim olduğu da bilinemeyecek kadar özel bi yerdi tabi.

Sadece bu bilgilerin bilindiği bu yerin kurucusunun kim olduğunu bilmeyen biri Ferya idi..

Sürekli bahsedilen, merhametin öncülük teşkil ettiği yeri ilk kez görecek olmanın Ferya da ki heyecanı ormanlık alanın sonunda ışıklarla kaplı koca tabelada yazan ' Yokluk ' kelimeleriyle daha da artmıştı.

Kurtbey sokaklarına giriş yaptığında alıştığı yerleri bir bir geçiyordu. Bütün evlerin ışıkları kapalıydı bi tek onların evin ışıkları yanıyordu , saat geç olsa da Barış yine bir şeyler yapıyor olmalıydı ki bu zamana kadar açıktı evin ışıklar.

Arabayı büyük yapının garajına park ettikten sonra derin bi nefes alan Kurtbey , niye bu kadar kasıldığına anlam veremiyordu.

Evleri , bahsedildiği kadar güzel olan sokakları izleyen Ferya duran araba ile azalan titreyişleri yeniden artmaya başlamıştı.

'' Hadi in bakalım.''

Ferya tanımadığı ama sesindeki sertliği ruhunun derinlerinde hissettiği adamın sözleriyle usulca kapıyı açıp , çıplak ayaklarıyla soğuk betona ilk adımını attı.

Kurtbey arabadan inmesiyle titreyen kızı , ürkmemesine dikkat ederek belinden uyguladığı baskıyla eve doğru hızlı adımlarla ilerletti.

Büyük kapının önüne gelince özel sistem bölümünden uzayan kamera genç adamın yüzünü taradıktan sonra duyulan ' klik ' sesiyle açılmıştı.

Ferya belindeki sıcaklığı oldukça garipsemişti , alışkın olmadığı durum onu tedirgin etmişti. Lüks yapıya adımını atar atmaz bedenini saran sıcak hava , üşümesini usuldan geçirmişti.

Adımları büyük salona yaklaşırken içeride duyulan klavye sesleri de artıyordu. Salona giren ilk Ferya olmuştu. Bilgisayarın önünde duran genç adama usulca bakmış , işine dikkatlice odaklandığı için daha onun dikkatini çekmemişti.

Duyduğu kapı sesiyle Kurtbey'in geldiğini sanan Barış konuşma gafletinde bulunurken kafasını kaldırma gereği duymamıştı.

'' Abi , araştırdım . Ancak pek iç açıcı sonuçlar yok kızın haya.. ''