la vie en rose

%3 • Bok Necdet

Ertesi gün, Ada arka bahçede oturmuş kitabını okurken yanına gelen Osman'ın birkaç ineğinden birinin söyledikleriyle kaşları çatıldı.

Osman'ın beklediği yere giderken Sinan'ın da yeni geldiğini görerek baş selamı verdi. "Sorun ne?" diye sordu ikili. "Burcu Hocanın tayini çıkmış. İki aya gidiyor son kalemiz. O gidince de şutlarlar bizi."

Ada sessiz bir küfür savururken alnını avuşturmaya başladı. "Nereden çıktı şimdi bu." Osman omuzunu bilmediğini belirtmek için kaldırdı.

"Ulan, bundan sonra düz dursak disipline gitmesek diyeceğim ama..." diye başlayan Kerem'i Eda gülerek kesti. "Oldu canım, vallaha bütün hocalar benden nefret ediyor." biraz duraksadıktan sonra devam etti kız. "Hele şu şey olayından sonra..."

"Hocayla yiyişme?"

"Düzgün konuş bak ağzını kırarım senin!" diye sinirle konuşan Eda'yı, Kerem'in umursamazlığı bozdu. "Benim?"

"Arkadaşlar bir kavga etmesek yalnız? Durum ciddi." diye onları ayıran Osman'ı onayladı Ada. "Eda'ya katılıyorum ben, Necdet beni atmazsa ben de şizofren değilim."

"Senden korktuğundandır." diyen Sinan'a karşı göz devirdi. "Yiyeceğim sanki."

"Onu bilemem ama öldürebilirsin de." Ada duyduğu cümleyle sinirlendiğini hissetti. "Bak şu an arkanda yaşlı bir kadın elinde bıçakla duruyor ama ben bir şey yapmıyorum, neden?"

Cevap alamayınca devam etti bağırarak "Çünkü siktiğimin hayaline alıştım!" Sinan kıza baygın bakışlar atmaya devam ederken, Ada oradan gitmek için arkasını dönmüştü ki camda Necdet müdürü görmesiyle durdu.

"Alın size sıçtığımızın belirtisi."

Necdet Müdür onlara öldünüz hareketi yaparken Kerem sinirle "Aldı tabii haberi göt!" dedi.

"Ay, ben uğraşamayacağım sizinle. Burcu'yla konuşmaya gidiyorum." deyip yanlarından giden Eda'yla, Ada da son kez Sinan'a bakıp oradan ayrıldı.

Sınıfına çıkarken Işık'la karşılaştı. Kız Ada'dan korkarak gözlerini kaçırırken Ada dayanamayıp arkasından seslendi. Işık yavaşça ona döndü. "Benden korkmana gerek yok. Canavar değilim." deyip sınıfına girerken Işık kafası karışık bir şekilde kendi sınıfına gitti.

Ada cam kenarında olan sırasına oturup uyku moduna geçerken bahçede gördüğü Osman'la istemsizce gülümsedi ve gözlerini kapattı.

"Annen ve baban trafik kazası geçirmişler." cümlesi beyninde yankılanıyordu kızın. Ne olduğunu anlayamadan Burcu hocanın yüzü kana bulandı. Yüzünde kırık cam parçaları gördü.

Ve bir çarpışma sesi...

Korkarak ayağa kalkarken karşısında ona doğru koşan bir çocuk, bacaklarını bıçaklamaya başlamıştı. Burcu hocanın se-

"Ada abla!"

Kız sıçrayarak uyandı. Karşısında gördüğü çocukla "Ne var?" diye sordu. "Osman abi seni çağırıyor, 9-C'ye" diyen gözlüklü korkarak oradan ayrılırken Ada göz devirip sırasından kalktı.

Dokuzların katına girip sınıfı bulunca "Yine ne oldu?" diye sorarak girdi içeri. Osman arkasını dönüp gülümseyerek "Diğerlerini bekleyelim." derken içeri Eda da girmişti.

"Ne var yine?"

"Diğerlerini bekleyelim." diye tekrarladı Osman dediğini. Eda oflayarak sıralardan birine otururken Ada da cam kenarına, Osman'ın biraz yanına gitti.