God Of Incunabula

Kaçınılmaz Ölüm

Ashley zorlukla gözlerini açtı. Tavandan sarkan beyaz ışık gözlerini acıtıyordu. Bir an için içinden 'Öldüm mü?' dedi ama dezenfekte kokusu ve tıbbi aletlerin sesi onu hastanede olduğunu düşündürdü.

Kafasını çevirdi. Alexa sandalyenin üzerinde uyuyordu. Ashley onu görünce gülümsedi. Tam konuşacaktı ki ağzındaki maske ona engel oldu.

Kaburgaları ağrıyordu. Sahi ne son olmuştu? Ashley'nin en son hatırladığı büyük bir gürültü ve evin tavanın üstlerine doğru düşüşüydü. Ashley Harrison'un iyi olduğunu umdu.

O yavaşça doğrulmaya çalışırken Alexa onun sesine uyandı. Telaşla yanına gelip "Ashley ne yapıyorsun?!" dedi ve yatağa geri yatırdı. "Burada kal ben bir doktor bulup geliyorum."

Ashley sargıda olan sol kolunu rahat bir pozisyona yerleştirdi.

Alexa yanında bir doktor ile geri geldi. Doktor onu kontrol etti. "Bayan Perez şimdilik iyi gözüküyorsunuz. Ama uzun bir süre istirahate ihtiyacınız var. Sizi bir süre daha gözetim altında tutacağız. Geçmiş olsun."

Alexa Ashley'in elini tuttu. "İyi olmana çok sevindim Ashley. Bir an için en kötüsünü düşünmüştüm."

Ashley gülümsedi." Thanatos yokken ölmem biraz zor değil mi? Harrison nasıl? Ya çocuklar? "

Alexa dudaklarını ısırdı." Çocuklar iyi. Ama Harrison hala uyanmadı."

"Onun durumu nasıldı?"

"İkinizin durumuda kritikti Ashley. Doktorlar çok umutlanmamamızı söyledi. Şuan yoğun bakım ünitesindeyiz."

"Demek öyle. Bu sefer sahiden ölüme daha yaklaşmışız. Umarım Harry yakın zamanda uyanır."

"En son ne hatırlıyorsun Ashley?"

"En son hatırladığım şey büyük bir gürültü ve çatının üstümüze düşmesiydi."

Alexa anlarcasına kafasını salladı. "Neyse sen biraz daha dinlen. Daha sonra konuşacağımız çok konu var. Ben bir Harrison'ı kontrol ediyim."

...............

Alexa endişe ile Harrison'ın odasına gitti. Harrison hala uyanmamıştı. Doktor rutin kontrolleri yapıyordu. Doktor odadan çıkınca Alexa yavaş adımlarla onun yanına geldi." Durumu nasıl? "

" Stabil. Yakında ona uyanması için tetikleyici vereceğiz. Ama bir süre daha dinlenmesi iyi olur. Geçmiş olsun."

"Çok teşekkürler."

Alexa elini cama koydu. "Hadi Harrison. Şimdi değil."dedi.

.......................

Lexina bulunduğu karanlık odaya baktı. Buraya nasıl geldiğini hatırlamıyordu. Ayağa kalktı ve etrafına baktı.

" Ah Selene demek sen geldin. "

Lexina arkasına döndü. Gaia anaç bir tavırla kollarını iki yana açmıştı. Üzerinde klasik bir elbise vardı. "Gel buraya ve büyükannene bir sarıl. Seni çok özlemişim."

"Sen benim büyükannem değilsin."

"Tatlım ben herkesin büyükannesiyim. Ben Doğa Anayım. Ve benim topraklarımda yaşarken beni öldürmeye çalışman çok kötü."

"Aslı sen bizi öldürmeye çalışıyorsun."

Gaia "O kısımı halledebiliriz. Bize katıl. Arkadaşlarını da beraberinde getir. O zaman kimsenin canı yanmaz değil mi?" dedi gülerek.

"Peki yaşayan onlarca insan ne olacak?"

"Bak kızım. Her dönem öyle böyle biter. Bu Dünya'nın sonuda gelecek. O zamana kadar güce sahip olmak isteyenler yarışacak. Bu hep böyle oldu."

Lexina korkmaya başlamıştı. Gaia ona doğru bir adım attı. "Benim zihninden bu kadar atmak istiyorsan yap hadi. Gönder beni. O sınırsız güçlerini kullan. Yap hadi ne bekliyorsun!"

Lexina kendini toparlayıp güçlerine odaklanmayı denedi. Ellerini Gaia'ya doğru uzattı. Ama hiçbir şey olmadı.

Gaia ona doğru yaklaşarak" Bu mu Dünya'yı kurtaracak kız?! Haha senden daha kötüsünü görmedim. "dedi.

Lexina bağırarak" Ben kötü değilim! "dedi. Ve uyandı. Doğrulmuştu ve elleri Gaia karşısındaymış gibi karşıya uzatmıştı.

Derin derin nefes alarak kendini sakinleştirmeyi denedi. Sakinleşince geri yattı ve uykunun o güven verici kollarına düştü. Ama halbuki bu kabuslarının başlangıcıydı.