Unexpected Love

Kabanata 29

"Shut the fuck up Andrei, hindi ka ba kinikilabutan sa sinasabi mo? I don't think so that it's a destiny," pandidiretsa ko sa kaniya.

"Then what do you call this? Everytime nalang, kung nasaan ako nandun din ako. Or maybe sinusundan mo lang ako?" pang-aasar na naman niya sa akin.

Hindi ba talaga mapapagod 'tong isang 'to asarin ako? Araw-araw nalang eh, laging may bagong pang-asar, hayss.

Napasinghap nalang ako. "You never know. Maybe it's just coincidence. Tigilan mo nga 'yang pag-iimagine mo ng kung ano-ano, masyado ka ng lumalagpas sa limit eh."

Pagkatingin ko sa lecturer namin nakita kong nakatingin na pala sa'kin? Or sa amin ni Andrei yung dalawang lecturers? Why kaya?

"Oh, now I know why ayaw mo makasama ang mga kartunista Ms. Golez," our lecturer smirked.

I was a bit shocked. All this time they we're watching us? I take a look on Andrei. He's looking at me too? What the fuck is wrong?

"Hoy ikaw! Tigilan mo nga paninitig sa'kin, nakakailang kaya. Ikaw kaya titigan ko diyan, 'di ko lang alam baka malusaw ka diyan."

He laughed. "You probably didn't notice that I and the lecturers was looking at you the whole time?" he asked me.

Woah! Englishero, galing nga palang private school, what should I expect, right?

"Alam mo but you didn't bother to tell me? Teka, pinlano mo ba 'to para mapahiya ako sa kanila? Nako ka talagang lalaki ka eh noh?" I'm really pissed right now.

"Ang bilis mo din pala mapikon Cassandra noh? Now I'm more than impress of what I'm thinking before seeing this side of you," nakangisi niyang sagot.

Parang tanga ampotcha.

"Bakit? Ano bang tingin mo sa'kin bago mo makita 'tong pikunin kong side? I'm wondering dude. You know what?"

He looks shock. "What?"

Tumawa ako ng mahina at pabulong na nagsalita. "Fuck you."

"Tama nga ako, hindi ka mahinhin na babae kagaya ng unang impression ko sa'yo, medyo bad girl ka din pala. Tsk!"

Natawa nalang ako sa reaksyon niya.

Pfft, parang gago.

"Tigilan nyo na 'yan Andrei at Cassandra, para kayong aso't pusa. Hindi ko papalitan partner nyo, mas bet ko na maging partner kayong dalawa at ng ma-challenge kayo na hindi kayo magsigawan sa isa't isa."

I smiled at him and whispered. "Kasalanan mo 'to, 'wag moko kausapin."

"Ano Cassandra? Anong sabi mo? Huwag kita kausapin? Sir oh! Hindi daw ako kakausapin, pa'no 'yon sir? Paano ako makakapagdrawing pag hindi niya ako kinausap sir?" pagmamaktol niya.

Buang ka talaga Samaniego.

Teka? Why naman hindi siya makakapagdrawing pag hindi niya ako nakausap? Hindi niya ba kayang bumuo ng concept on his own?

The next thing I knew tinataas ko na yung kamay ko para magtanong sa facilitator namin. "Sir you heard about what Andrei said. Can you explain it po? Why do we need to talk to each other? Eh diba po kaya niya naman po gumawa on his own ng sarili niyang concept, right?"

He just smiled at me. "Hindi niyo pa ako pinapatapos mag-explain eh kaya ganiyan. So let me explain first bago 'yang mga side comments nyo okay?"

"So na-spoil na kayo ni Andrei sa mangyayari, the reason why you need to communicate with each other is because..."