Da Silva's Sister [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

16. Bölüm

"Selam Gençler!" Sıkıca kapadığım kulaklarımı açtım ve kapıdan içeriye giren Rafaella'ya baktım. Hayatımı kurtarmıştı. Yanına koştum ve ona sıkıca sarıldım. Gözlerim dolmuştu. Rafaella bana merakla bakıyordu.

"Heey? Sadece bir gece yoktum Eliza. Beni bu kadar özleyeceğini tahmin etmiyordum" Güldü. Neymar ise hala neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Kapıyı kapadı ve bana tuhaf bir bakış attıktan sonra koltuklardan birine yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi. Rafaella'nın meraklı bakışları Neymar'a döndü.

"Neler oluyor burada?" dedi gülerek. Kollarımı Rafaella'dan ayırdım derin bir nefes alırken. Neymar omuz silkti ve "Birazdan göreceğiz"

Ona baktım ve gözlerimi sildim. Tam o sırada kapı çalındı. Kalp atışlarım hızlanmıştı yine. Neymar bana sinsi bir gülümseme ile baktı ve kapıya doğru yürüdü. Rafaella yanıma geldi ve merakla olanlardan birşey anlamaya çalıştı. Neymar kapıyı açtı. Colin karşısındaydı.

"Eliza, konuşacağız!" İçeriye doğru bir adım attı. Neymar ise onu eliyle itti. Colin birkaç saniyeliğine dengesini kaybetmişti. Yeniden dengesini sağladığında küstah bir şekilde güldü. Çok kışkırtıcıydı.

"Yine mi sen?"

"Evet, ben. Sanırım beni çok seviyorsun. Tanrı bizi hep karşılaştırıyor Colin" Neymar'dan da kışkırtıcı bir cümle gelmişti. Tanrım, şurada bayılacağım artık.

"Seninle bir sorunum yok Neymar. Sadece önümden çekil. Elizabeth ile konuşacağımız şeyler var" Neymar artık gülmüyordu.

"İzin vermiyorum" Colin kaşlarını kaldırarak ona baktı.

"Burada neler oluyor?" dedi Rafaella kulağıma fısıldayarak. Ona cevap vermedim ve olanları seyretmeye devam ettim.

"Pardon ama, sen Elizabeth'in neyisin de izin vermiyorsun?"

"Üvey abisiyim? Bir sorunun mu var?" Colin sinirle saçlarına daldı ve Neymar'a baktı.

"Bu umrumda değil!" deyip içeriye daldı Colin. Koluma uzanırken aniden Neymar'ın onu çekmesiyle benden uzaklaştı. Neymar onu yere yatırdı ve üst üste yumruklarını geçirdi. Colin ani bir hareketle Neymar'ı itti üstünden. Ondan bu hareketi beklemiyordum. Küçük bir çığlık atıp, hemen arkasındaki sehpaya çarpan Neymar'a baktım. Acıyla belini tutuyordu. Ayağa kalkan Colin'e baktı. Acıyı hissetmemeye çalışıp ayağa kalktı.

"Bu sefer dayağı ben yemeyeceğim" deyip hızla Neymar'ın yüzüne doğru birkaç yumruk salladı Colin. Birkaç tanesini tutturmuştu fakat sonuncusunda Neymar ani bir hareketle kafasını çevirdi ve Colin'in yumruğunu tuttu. Kolunu tersine doğru çevirdi yavaş hareketlerle. Colin'in yüzü acıyla ekşimişti.

"Seni bir daha bu evin, bu ailenin, bu kızın etrafında görmeyeceğim" dedi Neymar dişlerini sıkarak. Colin ise acıyla eğrilip bükülüyordu. Neymar'ın ona daha fazla işkence etmesine izin veremezdim.

"Neymar tamam. Bırak gitsin" Colin bana baktı ve yutkundu. Kolunu sertçe Neymar'ın elinden çekti.

"Sen çok değiştin Elizabeth" deyip evden hızla uzaklaştı. İçim bir tuhaf olmuştu.

...

Rafaella'ya olayların hepsini anlattıktan sonra merdivenlerden alt kata indim. Neymar'ın yüzünün ne halde olduğunu merak ediyordum. Oturma odasına doğru yürüdüm. Yere kadar uzanan pencerelerin yanında duruyordu. Elleri ceplerindeydi. Usulca yanına gittim. Bana baktı dudaklarını büzerek.

"Tanrım" diye fısıldadım yüzünü gördüğümde. Elmacık kemiklerinin üzerleri mosmordu. Dudağında da kızarıklıklar vardı. Gülümsedi ve bana yaklaştı.