Da Silva's Sister [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

18. Bölüm

Ertesi Gün.

Gözlerimi usulca açtım. Ben uçakta olmayı bekliyordum fakat bir otel odasındaydım .. Gayet lüks bir otel odasında. Ayrıca arkamda hareket eden birşey vardı ..

Neymar!

Nefesimi verdim ve ona doğru döndüm. Üzerimdekilerin değişmiş olduğunu da o anda öğrenmiştim. Dehşetle giydiğim bez parçasına baktım. Resmen bez parçasıydı. Beyaz renkte, dekolteli ve olağanüstü kısa bir gecelik giyiyordum. Beni Neymar'ın giydirdiğini düşünmek bile istemiyordum, ki bence bunu o yapmıştı. Ayrıca tüm gece beni izlemiş olabileceği düşüncesi de aklımda şok etkisi yaratıyordu. Sinsi gülüşü, sanki benim herşeyi anlamaya başladığımı fark eder gibi gittikçe artıyordu.

"Günaydın, bebeğim" Gözlerimi kısarak ona baktım.

"Günaydın" dedim kuşkulu bir sesle. Gülümsedi ve belime doladığı elleriyle beni kendine çekti. Başımı göğsüne yasladım. Birkaç dakika boyunca böyle durduk.

"Neymar?" diye sordum meraklı bir sesle. Uyumamış olmasını istiyordum. Derinlerden bir "Hı?" duyunca gülümsedim.

"Üzerimi sen mi değiştirdin?" Merakla sorumun cevabını bekledim. Derinlerden bir gülme sesi duydum. Ah!

"Belki" Hızla yataktan kalktım ve yorganı üzerinden fırlattım. Ne demek belki?

"Bana düzgün cevap ver!" Sesim biraz yüksek çıkmıştı. O da tembelce yataktan kalktı ve yanıma gelip ellerimi kavradı.

"Tamam, evet ben değiştirdim. Ama herşeyimin üzerine yemin ederim ki vücuduna fazla bakmadım" Tam bununla kendimi avutacakken "Fazla bakmadım" mı?!

"Beni tanıyorsun Eliza. Elbette bakacaktım" Doğru, onu tanıyordum. Bunu yapmamış olması imkansız olurdu. Sanırım en azından bana yalan söylemediği için sevinebilirdim.

"Peki, tamam. Bunun konusunu birdaha açmayalım ve sende aklındaki o görüntüleri sil" Neymar gözlerini kapadı ve sırıtmaya başladı. Birkaç saniye ne yaptığını anlamaya çalıştım. Sonra ise hemen "Heey!" deyip onu sarsmaya başladım. O hallerimi hatırlamaya çalıştığını biliyordum.

"Unutmak istemiyorum Eliza" dedi gülümseyerek. Omuzlarımdan tuttu.

"Tuhaf hissediyorum" Yine gülümsedi ve bana iyice yaklaştı. Ellerini omuzlarımdan belime indirdi.

"Çok güzelsin" Gülümsedim ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Tam geri çekilecekken beni yeniden kendine çekti. Beni öpüşüne aşıktım. Öpücükleri, ondan daha fazlasını istememe sebep oluyordu. Kollarımı boynuna sardım.

...

Gözlüklerimi başıma koydum ve somurtarak çantamı karıştırmayı bıraktım. Güneş kremim yoktu. Otel odasında unutmuş olmalıydım. Birkaç saniye denizin sesini dinledim. Sonra ise içerisinde delice kulaç atan Neymar'a bakındım. Oradaydı. Gözlerimi etrafımda gezdirdim. Birkaç şezlong ötemde iki kız Neymar'a bakıp iç çekiyorlardı. Hemen olduğum şezlongtan kalktım ve denize doğru yürüdüm. Neymar'ı onlara daha fazla malzeme edemezdim. Onun bir sahibi vardı. BEN.

"Neymar!" Duymamıştı. Kızlar ise bana merakla bakıyorlardı.

"Neymar! Buraya bak!" Başını sudan çıkardı ve hızla yanıma doğru yüzdü. Denizden çıkarken saçlarını salladı. Kızlardan hafif bir gülme sesi aldığımda yumruklarımı sıkıyordum.

"Efendim bebeğim" Bunu sevmiştim fakat onu buradan uzaklaştırmam gerekiyordu. Birkaç dakikalığına da olsa. Kızlar kendilerine başka av bulmak zorunda olacaklardı.