Dangerous Liaisons series #1 PINSAN (r-18) (yaoi)

Chapter 20

Rin's Pov

Gulat na gulat kaming pareho habang nakatingin sa isa't-isa..Nakanganga at wari'y di makapaniwala..Of course! Sino ba namang di mapanganga sa sinabi ko? I blew the ambiance, screw my clumsiness..Dahil sa kahihiyan ay mabilis akong tumayo sa kama at aalis na..Alam ko na ang patutunguhan nito, he will dump me kasi hindi niya masuklian ang nararamdaman ko sa kanya, na all he thinks of me is just his younger cousin, alam ko! Kaya nga aalis nako diba? Hindi ko gustong madinig yung speech niya kung san irereject niya ko, baka kung nagkataon mahimatay lang ako sa sakit..

Pinupulot ko na ngayon ang suit ko pero agad akong nanlumo ng makita kong sira na pala ito, hay...well ok lang naman siguro maglakad ng topless diba?, after all lalaki padin naman ako, wala naman sigurong mawawala sakin, I'll just have to bear this temporary humiliation kesa naman ma stuck ako dito at matikman ang masakit na rejection mula kay Kuya..

Aalis na sana ako at bubuksan ang pintuan ng maramdaman ko ang agarang pagharang ni Kuya Den dito..Napatingin ako sa kanya..
Hindi ko alam pero parang napalitan ng masayang emosyon ang gulat sa kanyang mga mata kanina..He's smiling...

"Where do you think you're going? Leaving?" Ang tanong ni Kuya habang nakangisi padin..Alam ko na ang ibig sabihin ng ngising yan, maybe he's mocking me right now on his head dahil sa kahihiyang inamin ko! Bwesit kasing dila to e, ewan ko ba pero gusto kong umiyak ngayon..Shuta naiiyak ako..

"O? Why the teary eyes?" Ang malambing na tanong ni kuya sakin...Napaiwas ako ng tingin dito dahil nahihiya ako, nagulat ako ng hinaplos niya ang aking mukha...

"Shush, don't cry, look at me" ang sabi ni Kuya saka niya marahang hinaplos ang mga nagbabadyang luha saking mga mata..Pero hindi padin ako tumingin dito, kahit anong pilit niya sa gawi kong lumingon sa kanya ay diko ginawa..

"H-hey hey, please don't look away,
l-look at me Rin, look at me!" Pero nagmatigas padin ako

"I said look at me dammit!" Mabilis pa sa hanging amihan akong lumingon sa gawi niya, His voice is scary, it's reeking with authority..Napalunok ako ng madaming laway bago tumalima sa kanya..Unang sumalubong sakin ang kanyang mata na kumikislap sa sobrang kinang..

"I-I'm sorry, I didn't mean to shout ay you, ikaw kasi e ayaw mong lumingon, kailangan pang takutin" ang sabi niya then he grab my hands and entertwined our fingers together..I felt his warm palm brushing against mine..Rough and full of callouses but I can feel the security whenever he holds my hand like this...

"S-so, is it true then? Tell me, are you serious about what you said? Wag mong sabihing namali ako ng pagkakarinig, so please, tell me it's true, that what I heard is true...That you love me" puno ng pagsusumamo ang boses niya, he's pleading so hard and I'm afraid I might grant his request..Well, andito nato, I just have to tell the truth, kung hindi niya matanggap ang nararamdaman ko sa kanya, then I will accept his decision wholeheartedly, I will respect it and I'll leave quietly...

"M-mahal kita Kuya" ang sabi ko, There! I finally said it! The biggest secret I've kept for my entire life, the statement that I've longed to say to him, ang matagal ko nang gustong aminin sa kanya, at alam ko na sa puntong ito! Katapusan na ng lahat..Mawawala lahat ng pinaghirapan ko, mawawala lahat ng samahan namin..Pero sabi ko nga, tatanggapin ko, after all this is all my fault..

"I-I'm s-sorry...*sob...I'm so sorry
K-k-kuya...*sob...I-I tried..I really tried to stop these feelings I have for you dahil....*sob....Dahil a-a-alam kong ma-mali, pero hindi ko kaya, kasi sa bawat araw na nakikita kita mas lalo lang kitang minamahal...*sob" ang humahagulgol kong sabi, I can't contain my stupid tears from falling, ang bigat sa pakiramdam..