Gök Mavisi Ruhum | GAY

🌈12.bölüm

İYİ OKUMALAR🧡😽

Onur: Annen daha ne kadar yedirmeyi düşünüyor. Kusacağım.

Bir onun tabağına yemek tıkıştıran anneme bir de Onur'un ekşimiş yüzüne bakıp sırıttım. Bu gözler neler görüyordu böyle!

Can: Dua et vicdanlı biriyim.

Onur: Allah razı olsun. Hadi!

"Öhöm...Anne artık ödev yapmamız gerekiyor. "

Onur'un yüzü aydınlanırken annem anlayışla kafa salladı.

"Tabii çocuklar siz yapın ödevinizi. "

Ben önden o arkamdan kalkıp odama geçerken stresten terliyordum. Ne demişti cihan, onu tanımaya çalış. Odama girdiğimiz an etrafı incelemeye başladı. Küçük ama düzenli odamın içine aldığı yüklerimi göremiyordu belki ama görüyormuş gibi içli bakmıştı.

"Çalışma masasında mı yapalım yoksa orta sehpayı da çekebilirim? "

Gözlerini kitaplığımdan çekip yüzümde sabitledi. Bana odama baktığı gibi bakması yutkunmama sebep oldu.

"Sen iyi misin? Miden mi kötü oldu? "

Kafasını olumsuz anlamda salladı.

"İyiyim. Orta sehpada yapalım. Çalışma masan küçük. "

Kafamı sallayıp orta sehpaya lazım olacak her şeyi yerleştirdim. Yere karşılıklı oturduğumuzda boğazımı temizleyip konuştum:

"İlk önce,Naim Süleymanoğlunun hayatını araştıralım. Dosta haline getirdikten sonra sunuma çalışırız. "

"Bence filmini de izleyebiliriz. Yardımcı olabilir. '

"Sunumu bitirdikten sonra izleyelim çünkü film daha duygusal yansıtacaktır. İzledikten sonra eksik gördüğümüz bir yer olursa ekleriz."

" Bana uyar. "

Garip bir şekilde uzlaştığımız için bir süre birbirimize baktık. Aynı anda gülmeye başladığımızda gergin ortamın gitmesine sevinmiştim.

"Sonunda Can. Adam kesiyormuşum gibi davranmayı bıraktın. "

"Farkında değilim sadece bilirsin pek iyi bir nâmım yok ve senle de pek konuşmuşluğumuz yok.. "

"Benim genel yapım bu. Sana özel bir tavrım yoktu hiç. Evet konuşmadık ama dürüst olalım sende ön yargılıydın. "

Kahve gözlerinden bakışlarımı önümdeki kağıda çevirdim. Haklıydı. Salih gibiler yüzünden herkesi onlar gibi sanıyordum.

"Üzgünüm galiba haklısın. "

"Olma."

Sakin bakışlarını meraklı bakışlar attım. İnsanlar mı çok abartıyordu o mu benim gözüme çok ılımlı bir insan gelmişti bilmiyordum. Bu sakinliği sevdiğim kesindi.

Bir süre sessizce araştırma yaptık. Arada annemin meyve getirmelerine Onur gülümsemekle yetinmişti. Annem, Gökalpten sonra eve getirdiğim birini görünce heyecan yapmıştı.Görebiliyordum.

"Bulgaristan'ın yaptığı zulümden kaçmayı başarmasa belki şuan Naim Süleymanoğlu adını bilmeyecektik. "

Yazarken konuşmasına kulak verdim. Bu his içimi burktu. Her hangi biri ile öylesine sohbet etmeyeli ne kadar olmuştu?

"Eğer o kaçıp oradaki insanların sesi olmasaydı, kimsenin haberi olmadan oradaki Türkleri yok edeceklerdi. Naim Süleymanoğlu sadece kendinin değil mazlumların da sesi oldu. "