🌈14.Bölüm

3.4K 280 92
                                    

Olsun bakalım yeni bölüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Olsun bakalım yeni bölüm. İyi okumalarr 💜🌸

**

"HIZLAN! "

"DAHA HIZLI! "

Ayaklarımın birbirine dolanmasını son anda engelleyerek koçun sesini duymamayı denedim. Biri bana bağırdığında stres olurdum. Stres olunca da ayaklarım titrerdi. Mustafa koç da şerefsiz bir insan olduğundan ses tonu kendisi gibi gereksizdi. Yarım dakika sonra nefes nefese yanına vardığımda düdüğü çaldı. Yüzünü buruşturup skora baktıktan sonra bir kaç adım geri gitmemi sağlayan bakışlarını attı. Her ne kadar çekilmez biri olsada işinin eri bir insandı. Bu okuldaki hiç bir yetkili boş değildi. Ve hiç biri adam kayırmıyordu. Bu okula katlanmamın yegane sebebi buydu.

"3 dakika... 3 dakika ne Can!? "

Gözüm futbol sahasına giden Onur'a takıldı. Beni gördüğü an durup olduğum yere baktı. Mustafa hocanın kudurmuş haline görüp kaşlarını çattı.

"DİLİNİ Mİ YUTTUN? "

Gözlerimi ondan çekip koça diktim.

"Haklısınız hocam. "

"Haklı olmak istemiyorum Can! Bak şuraya.. "

Diğer koşucu arkadaşları gösterirken gözlerimi benden haz etmeyen topluluğa çevirdim. Az ilerdeydiler.

"Orada olimpiyatlara katılmak için can atan bir sürü çocuk var! Seni seçmemizin sebebi yeteneğinin olmasıydı. Ama sen yeteneğini doğru kullanamadıktan sonra ne anlamı var? "

Haklıydı. Olimpiyatlara oynamak benim için hayalken koçlarım sayesinde hayalimi gerçekleştirebilecektim. Derdim neydi ki? Ne istiyordum?

"Özür dilerim. "

Elini omzuma koydu. Daha sakindi.

"Pacemaker*...-"
*yarışta hızı ayarlayan, yarışmacıyla birlikte koşan kimse.

"Bu konudaki fikrimi biliyorsunuz hocam."

"Üzgünüm Can şu gördüğümden sonra bu şekilde seni yarışmaya çıkaramam. "

İçimi endişe kaplarken suratımı astım.

"Ümit hocanla da görüşüp sana bir Pacemaker ayarlayalım. İnan etkisini göreceksin. "

Bundan şüphem yoktu. Lakin bana yardım etmeyi isteyecek bir allahın kulu var mıydı bu okulda?

"Bugün yeterince yoruldun. Hadi git yıkan. "

Kafamı salladım. Koçun gitmesini izledikten sonra ayaklarımı sürerek tribüne gittim. Başımı ellerimin arasına alıp öne doğru eğildim. Garip hissediyordum. Hedeflerim için geldiğim okul bütün enerjimi emdiği için yeterince çabalayamıyordum.

Gök Mavisi Ruhum | GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin